{"id":272,"date":"2019-09-13T10:45:00","date_gmt":"2019-09-13T08:45:00","guid":{"rendered":"https:\/\/svjmedia.nl\/amandaalgra\/?page_id=272"},"modified":"2025-06-14T15:01:03","modified_gmt":"2025-06-14T13:01:03","slug":"multimediaal-verhaal","status":"publish","type":"page","link":"https:\/\/svjmedia.nl\/amandaalgra\/portfolio-slow\/multimediaal-verhaal\/","title":{"rendered":"Hoe dakloosheid onzichtbaar blijft"},"content":{"rendered":"\n
Bij het woord dakloosheid denken velen aan iemand die op straat leeft. Het is een beeld dat sterk leeft in de publieke verbeelding; zichtbaar en vaak verbonden aan verslaving of psychische problemen. Maar Petra Feddema valt niet onder dat herkenbare beeld; zij is economisch dakloos.<\/strong><\/strong><\/p>\n<\/div>\n\n\n\n \u2018Zelfredzaam\u2019 klinkt hoopgevend, maar in de praktijk betekent het voor veel mensen dat ze geen recht hebben op reguliere opvang. Wie op papier een netwerk heeft of enige vorm van inkomen, krijgt al snel deze stempel en verdwijnt daarmee uit beeld. Ze slapen op de bank bij vrienden, verblijven tijdelijk in vakantiehuisjes, op hun werkplek of zelfs in hun auto. Deze zogenoemde economische daklozen vallen vaak buiten het offici\u00eble zicht.<\/p>\n\n\n\n
<\/figure>Wat zijn economische dak- en thuislozen?<\/strong>
Dit zijn mensen zonder vaste woon-of verblijfsplek, maar in eerste instantie zonder bijkomende psychische of verslavingsproblemen. Vaak hebben zij nog een baan. Vanwege de krappe woningmarkt, wordt de oplossing bijvoorbeeld gezocht in tijdelijke huisvesting. Ze krijgen vaak geen toegang tot de maatschappelijke opvang en krijgen daardoor meestal g\u00e9\u00e9n urgentie als woningzoekenden (bron: Movisie).<\/pre>\n<\/div><\/div>\n\n\n\n