Het verhaal van zuster Yvonne-Marie: van het klooster naar een flatgebouw

In 1979 doet zuster Yvonne-Marie van Leeuwen op 24-jarige leeftijd haar intrede bij de orde van de Clarissen-Capucinessen. In het boek ‘Clarissen-Capucinessen in Nederland’ (1986) staat een interview met de zuster, waarin ze ‘de jongste in de tuin’ wordt genoemd. Het interview eindigt met de vraag hoe dat straks moet, wanneer Yvonne-Marie er waarschijnlijk nog als enige voor staat. Daarop antwoordt de jonge zuster: ‘Dat moet ik dan maar zien. Hoe lang duurt het nog – vijf jaar, tien?’

_{Uitgelichte afbeelding: de inkleding van zuster Yvonne-Marie in 1980 (plechtigheid voor nieuwe leden van een kloosterorde)}

Negen jaar later is het moment daar. Yvonne-Marie en haar medezusters moeten het ‘s-Herenhof klooster in Babberich verlaten. De meeste zusters zijn te oud en hulpbehoevend geworden. Het klooster wordt verkocht en er worden woningen van gemaakt. Yvonne-Marie moet alleen verder, terwijl haar oudere medezusters samen naar een verzorgingstehuis gaan.

In dit audiofragment vertelt zuster Yvonne-Marie hoe ze deze grote verandering heeft ervaren. Ze neemt ons mee naar het klooster aan de hand van onderstaande foto’s en haar mooie herinneringen. Yvonne-Marie begint met een citaat uit het boek ‘Clarissen-Capucinessen in Nederland’.

[aesop_collection title=”Ook interessant” collection=”34″ limit=”2″ columns=”1″ splash=”off” order=”default” loadmore=”off” showexcerpt=”on” revealfx=”off”]

[aesop_collection collection=”33″ limit=”2″ columns=”1″ splash=”off” order=”default” loadmore=”off” showexcerpt=”on” revealfx=”off”]