‘’Mijn biseksualiteit is niet jouw fetish’’

Het doel van Paarse Vrijdag is, volgens de Gender & Sexuality Alliance, op school laten zien dat je oké bent met alle genders en seksuele oriëntaties. Toch worstelen nog veel biseksuelen met vooroordelen over hun ‘niet bestaande’ geaardheid. Nina ter Haar uit Almere deelt haar verhaal over het taboe dat – vandaag de dag – nog steeds heerst rondom biseksualiteit.

Eigen foto. Nina ter Haar (links) en een vriendin met de LGBT-vlag tijdens Pride in 2019.

In groep 7 kwam Nina (21) er al achter dat ze niet heteroseksueel is. ‘’Als ik heel eerlijk ben weet ik niet of ik het bi- of panseksueel moet noemen, ik kan gewoon op iedereen vallen.’’ Ondanks dat Nina het al vroeg opmerkte bij zichzelf, gaf ze er pas aan toe op haar zestiende. Ze onderdrukte het: ‘’Ik liep er lang mee rond. Ik dacht: dit klopt niet bij mij.’’ Paarse Vrijdag valt dit jaar op 11 december. Nina draagt sinds de middelbare school ieder jaar paars op deze dag.

Uit de kast komen

Op coming-out day in 2019 plaatste Nina een post op Instagram waarin ze openlijk uit de kast kwam als biseksueel. Op deze dag kwam ze ook uit de kast bij haar vader en oudste zus. Haar moeder wist het op dat moment al twee jaar en haar andere zus een maand.

Schermafbeeldingen van Nina’s coming-out bij haar familie op coming-outday in 2019, via WhatsApp.

 

 

 

 

Het belang van een openlijke coming-out? Volgens Nina kan het anderen goed doen: ‘’Ik dacht dat er meer mensen zouden zijn die zich op dat moment voelde zoals ik. Ik weet ook zeker dat meer mensen met het commentaar te maken hebben gehad dat biseksualiteit niet echt is.’’ Door middel van de openlijke coming-out gaf Nina anderen de kans om er met haar over te praten. Dit gebeurde dan ook. Ze ontving van vier mensen het bericht dat ze zich in Nina’s verhaal herkenden en dat zij ook werden veroordeeld op hun ‘niet bestaande’ biseksualiteit. ‘’Dat doe ik het voor,’’ zegt Nina, ‘’dat zij herkenning vinden en hun verhaal ook kwijt kunnen.’’

 

Vooroordelen

Ook Nina heeft te maken met vooroordelen rondom haar geaardheid. ‘’Wat ik het meest storend vind, is hoe het wordt gefetisht – vooral mannen kicken er vaak op dat ik ook op vrouwen val. Mijn biseksualiteit is niet jouw fetish!’’ Nina vertelt dat door jongens bijvoorbeeld opmerkingen worden gemaakt als: ‘Ik ken een meisje dat ook bi is, dan kan ik met jullie toch een trio hebben?!’ en ‘Kom met mij en mijn vriendin een trio doen!’ Opmerkingen over trio’s zijn veelvoorkomend wanneer Nina benoemt dat ze biseksueel is, er wordt op gekickt.

Foto-illustratie door Beau Geraeds. Dit zijn geen echte WhatsAppberichten, maar wel degelijk realistische reacties op biseksualiteit.

‘Kies voor het een of het ander’ is iets dat Nina ook vaak te horen krijgt. ‘’Dat zei mijn zus vroeger ook wel eens, waardoor ik het niet aan haar durfde te vertellen – want ze nam het toch niet serieus.’’ Voordat Nina uit de kast was, had ze ook vriendinnen die zeiden dat je niet bi kunt zijn en simpelweg voor het een of het ander moet kiezen.

Dit soort opmerkingen, die het idee geven dat biseksualiteit niet echt is, hebben Nina vaak een ongemakkelijk gevoel gegeven. Vooral op het moment dat ze het meest aan zichzelf twijfelde, in de tijd dat ze nog niet uit de kast was. ‘’Als ik deze opmerkingen nu hoor, denk ik: whatever, ik maak toch mijn eigen keuze,’’ zegt Nina standvastig.

Trend

Soms lijkt biseksualiteit bijna een trend, vooral onder alt-girls: iedereen lijkt bi te (moeten) zijn. Nina ziet deze ‘trend’ ook, maar hoe moeten we deze plaatsen? ‘’Ik heb gemerkt dat mensen vaak zeggen dat ze bi zijn en soms lijkt het bijna alsof ze dat zeggen, puur om ermee te flexen. Daar heb ik wel moeite mee gehad. Ik vond het hierdoor ongemakkelijk om te zeggen dat ik bi ben – voor mij ging het namelijk niet om de trend.’’

Eigen foto. Nina ter Haar aan de gracht in Utrecht.

Acceptatie door de jaren heen

Uit onderzoek van landelijk kennisinstituut voor sociale vraagstukken Movisie blijkt dat de acceptatie van homoseksualiteit onder jongeren lager ligt dan onder volwassenen. In 2012 keurde de helft van de jongens en een kwart van de meisjes een andere geaardheid dan heteroseksueel af. In 2017 is dat percentage vrijwel gehalveerd naar 27 procent van de jongens en 13 procent van de meisjes.

Nina vertelt hoe zij de ontwikkeling van acceptatie ervaart: ‘’Ik heb wel het idee dat het meer genormaliseerd wordt dat er biseksuelen zijn. Als in: de wereld begint wat meer open te staan voor het feit dat er andere dingen mogelijk zijn dan hetero en gay, alhoewel homoseksualiteit nooit helemaal geaccepteerd is.’’ Op de vraag hoe het in dit geval kan dat er tóch een taboe rondom biseksualiteit blijft heersen, antwoordt Nina: ‘’Er blijven helaas mensen tussen zitten die een ouderwetse mindset hebben en niet accepteren wat er allemaal mogelijk is.’’ Nina benadrukt dat ze ziet dat er nu veel verschillende soorten mensen zijn en dat veel mensen taboes bespreekbaar maken. ‘’Dat geeft anderen weer de moed om voor bijvoorbeeld hun biseksualiteit uit te komen,’’ aldus Nina. 

Nina praat niet vaak expliciet over haar seksualiteit, tenzij het ter sprake komt. Ze vindt het nog altijd eng om er nadrukkelijk over te praten. ‘’Toen ik uit de kast kwam, wist ik van binnen wel dat ik een goede reactie zou krijgen. Toch vond ik het eng om ermee te dealen – om het nu écht uit te spreken. Ik was bang om anders behandeld te worden. Ik ben ook heel lang bang geweest dat hetero mensen zouden denken: Ieuw! Straks word je verliefd op mij.’’

Bron van inspiratie

Uit de kast komen als biseksueel kan natuurlijk mentaal moeilijker worden gemaakt door de verschillende vooroordelen. Nina doet een opvallende uitspraak over vrijheid op het gebied van uit de kast komen: ‘’Ik heb binnen de queer community eerder het gevoel dat biseksualiteit niet wordt geaccepteerd dan bij de non-queer. Ik heb het idee dat best veel queer-personen bifobisch zijn. Ik heb géén idee waarom dat is. Ik zie zelfs best vaak dat er gemeen wordt gepraat over biseksualiteit op Twitter. Dingen zoals: ‘Jullie kunnen tenminste nog voor de helft doen alsof jullie straight zijn.’ Het lijkt dan net alsof mensen er een wedstrijd van moeten maken wie het slechter heeft. Daar heb ik wel moeite mee. Ik denk dan: we’re all part of the same community.’’

Nina vertelt dat ze vindt dat er nooit genoeg aandacht kan zijn voor verhalen over coming-outs: ‘’Voor degenen die uit de kast komen, is en blijft dat spannend. Ik vind het delen van deze verhalen super waardevol: elk verhaal kan iemand inspireren. Daar gaat het om.’’