Foto: United States Holocaust Memorial Museum, courtesy of National Archives and Records Administration, College Park
De Spelen van Berlijn staan ook wel bekend als de Spelen van Adolf Hitler. Dat politiek hier een rol speelde, kan haast geen verassing zijn. Hitler is enkele jaren later met Duitsland een gigantisch onderdeel geweest van de Tweede Wereldoorlog.
Tijdens de toewijzing van deze editie van de Spelen in 1931, was Hitler nog helemaal geen Rijkskanselier. Het toernooi werd Duitsland geschonken als gebaar. Dit omdat Duitsland van twee edities werd uitgesloten door de Eerste Wereldoorlog. Toen Hitler in 1933 aan de macht kwam waren er al partijen die zich afvroegen of de Spelen niet moesten worden verplaatst. Ook hebben landen getwijfeld mee te willen doen. Joden en zigeuners werden steeds meer vervolgd en politieke tegenstanders van Hitler werden geliquideerd. Uiteindelijk deden er 49 landen mee, waaronder Nederland. Het grootste aantal deelnemers ooit destijds.
Boycotten gebeurde dus vrijwel niet, maar de Duitsers dienden zich wel aan bepaalde regels te houden. Hitler mocht geen toespraken houden en Duitsland mocht geen onderscheid maken tussen sporters van verschillende rassen. Dat gebeurde toch. Joden mochten niet meedoen in het Duitse team. Na aandringen van het IOC is er toch besloten de half-Joodse schermster Helène Mayer tot het Duitse team te laten toetreden.
Geen voorstander van de Spelen
Hitler en de Nazi’s waren in eerste instantie helemaal geen fan van het idee om de Olympische Spelen te organiseren. Het zou te duur zijn en Hitler vond dat het een pacifistisch en internationalistisch gedoe was. Joseph Goebbels, Hitlers propagandaminister, heeft hem ervan overtuigd dat het een perfect middel was om reclame te maken voor hun land. Politiek gezien was dit een gigantische kans om het Duitse imago op te poetsen en om te laten zien hoe krachtig het land was.
Een aantal jaar na deze spelen is Hitler Polen binnengevallen. Dat was het begin van de Tweede Wereldoorlog.