25 jaar lang horeca-ervaring en door corona alles kwijtraken. Het overkwam Lotte Dolderman. Eerst had ze een zaak in de schaduw van de Domtoren in Utrecht op de Zadelstraat, later iets buiten het centrum op de Nachtegaalstraat. Bij de tweede lockdown was de klap zo zwaar dat de horecadroom uiteen spatte. Het opende echter nieuwe deuren voor Lotte, waardoor ze nu aan een nieuwe droom werkt.
Lotte Dolderman
Sinds het begin van dit jaar werkt Lotte namelijk in de Van Der Hoeven-kliniek. Een Tbs-kliniek in de omgeving van Utrecht. Een hele carrièreswitch voor haar, maar ze ziet zelf goed in dat het haar heel veel moois heeft gebracht.
Hoe ben je op het spoor van de Van Der Hoeven-kliniek gekomen?
Lotte: “Ik werd door een collega-ondernemer van mijn eerste horecazaak geattendeerd daarop. Hij heeft altijd in de detailhandel gezeten en we kwamen elkaar weer tegen in maart/april vorig jaar. Toen zei hij: ‘Lot, als jij een keer die switch wil maken, ik heb mijn zaak verkocht en ik ben gaan werken bij de Van der Hoeven-kliniek. Check die site eens, want het is echt iets voor jou’. Toen heb ik dat een tijdje laten rusten, maar zat altijd wel in mijn hoofd.
En in de tweede lockdown heb je je kans gepakt?
“Blijkbaar triggerde het mij genoeg om toch te kijken. Ik heb toen een week gedaan over het schrijven van een CV en een motivatiebrief, gezien ik 25 jaar lang dat niet heb hoeven doen. Dat vond ik echt heel spannend en ik heb er ook veel mensen naar laten kijken.”
Uit onderzoek van de Monash Universiteit in Australië is gebleken dat mensen met een nieuwsgierige karaktereigenschap sneller geneigd zijn tot een carrièreswitch. De Harvard Business School in Boston bevestigt dit in hun eigen onderzoek en voegen ook toe dat een groot netwerk helpt bij het zoeken naar vernieuwing. In het geval van Lotte heeft een groot netwerk en de nieuwsgierigheid ervoor gezorgd dat zij nu in de Tbs-kliniek op haar plaats is
Maar Lotte, jij hebt toch helemaal geen relevante studie gedaan voor deze richting?
“Nee, ik heb geen psychologie gestudeerd en ik heb geen relevante werkervaring op dit gebied. Ik zie nu wel veel overlap en 25 jaar horeca-ervaring is wel een hele mooie ervaring, ook voor dit vakgebied. Je doet enorm veel mensenkennis op en ik sta stevig in mijn schoenen en durf wel een situatie met een Tbs’er aan, ik ben niet snel angstig. Dat nam ik allemaal wel mee en dat heeft wel geholpen.”
Hoe reageerde de kliniek op jouw sollicitatie?
“Ze zeiden: ‘We willen heel graag met jou aan de slag, maar we moeten wel de rest van het team overtuigen, want je hebt niet de relevante werkervaring en geen relevante vooropleiding’. Ik heb een jaar HBO gedaan, maar dat was geen relevante opleiding en ik heb ook geen relevante diploma’s. Hij zei dat hij het wel geloofde en dat ze het wel zagen zitten met mij.”
Hoe heeft de carrièreswitch jou veranderd?
“Als persoon heeft het mij in die zin veranderd dat mijn structuur qua werk ander is. In de horeca is er toch een stukje ‘zombiebestaan’. Het zijn korte nachten en lange dagen, ik woonde boven de zaak, dus ik was eigenlijk 24/7 aan het werk. Ik heb in de eerste lockdown aan een stuk zelfreflectie gewerkt. Ik heb mij toen gerealiseerd dat ik best regelmatig mijn kinderen op de tweede plaats of de gedeelde eerste plek heb neergezet, samen met de zaak.”
“Het heeft mij ook veranderd dat ik nu 36 uur werk, waarvan ik dacht appeltje eitje, want normaal werkte ik 80 uur. Ik ben nu wel echt kapot na mijn werkweek. Het heeft mij veranderd dat als ik nu buiten kliniek sta en mijn fiets pak, dan ga ik naar huis en dan is mijn werk klaar en ben ik weer mama. Voorheen was ik een soort van parttime moeder en nu ben ik echt fulltime moeder.”
Je hebt nu deze switch gemaakt, mede door het coronavirus. Denk je dat je zonder al die gebeurtenissen ook deze kant op was gegaan?
“Ik denk dat ik uiteindelijk zeker daarvoor had gekozen. Het heeft ook voor corona altijd wel getrokken, de hele psychologie vind ik interessant en dat vind je ook wel terug in de horeca. Ik had wel besloten dat ik voor mijn 50e een carrièreswitch zou gaan maken. En dan ook zeker deze kant op. Corona heeft het wel allemaal een stuk versneld en achteraf ben ik daar wel heel blij mee.”
Mis je het horeca-leven?
“Ik mis wel eens het slappe ouwehoeren aan de bar en het gezellig praatje maken met iedereen, al doe ik dat nu ook nog wel eens met patiënten, want ze zijn niet allemaal even helder. Of je nou een dronken man aan de bar hebt of je hebt een patiënt die half-psychotisch is. Ik mis ook nog wel eens de geur van bier en de sfeer en gezelligheid. Het is niet zo dat ik denk: ‘Ohh ik kan nooit meer een biertje tappen’. Het heeft mij wat dat betreft veel meer gegeven dan gekost om er op deze manier uit te stappen.”
Hoe heeft jouw directe omgeving gereageerd op jouw nieuwe baan?
“Ik vind het soms best wel lastig om aan mijn netwerk, vrienden en familie te vertellen wat ik ben gaan doen. Ik werk met Tbs’ers en dan ook nog eens op een zedenafdeling. Daar zit gewoon een stempel op. Het heeft wel mijn kijk op de maatschappij veranderd. Ik ben soms wel eens teleurgesteld in hoe bevooroordeeld mensen zijn.”
“Ik moet ook zeggen dat ik ook enorm veel leuke reacties heb gekregen. Mensen die ook echt zeggen dat ze het iets voor mij vinden en dat ze zien dat ik het naar mijn zin heb. Ook dat ze zeggen dat juist met een horeca-achtergrond, dat je dan anders naar zaken kijkt.”
Welke tip wil je meegeven aan mensen die ook nadenken over een carrièreswitch?
“Als je het voelt, moet je het doen. Het kan ook wel eens mis gaan, maar ik denk dat je altijd je gevoel moet volgen, of in ieder geval gaan uitdiepen. Kijk wat het je kan brengen en weeg de voor- en nadelen af.”
