Na een succesvolle carrière als zakenvrouw ineens het roer omgooien en een roman schrijven. Voor velen lijkt het niet weggelegd, maar voor Jeannette van den Ingh-van Wijk (73) is het de realiteit. Lange tijd bezat Jeannette een hoge functie in de glashandel, bij het familiebedrijf Glasgroep Spliet en de Waal Buchsbaum (GSWB). In 2005 vertrekt ze bij het familiebedrijf en besluit ze het helemaal anders te gaan doen. Het is de start van een periode vol hoogte- en dieptepunten, met de roman ‘Prinsenvlag’ als eindresultaat.
Als tiener leert Jeannette Theo van den Ingh kennen. Een man, wiens vader eigenaar is van een familiebedrijf in de glashandel. Theo was destijds al werkzaam in de glashandel en samen besluiten ze een leven op te bouwen in Utrecht. In die periode krijgen ze twee kinderen, Joko en Tonja. Jeannette ontfermde zich vooral over de kinderen, voor Theo was daar minder tijd voor. Hij stortte zich volledig op het werk bij GSWB.
In 1986 neemt Jeannette het besluit om haar man Theo achteraan te gaan en gaat ze aan de slag in het bestuur van GSWB. Ze neemt daar de interne organisatie voor haar rekening. Haar belangrijkste zorgen zijn de mensen die bij het bedrijf werken. Die moesten zo gelukkig mogelijk naar Lopik afreizen om aan de slag te gaan. Dat is de kernwaarde van Jeannette. Ze is er heilig van overtuigd dat als mensen gezien worden in hun werkomgeving en ze de vrijheid krijgen om zich te ontwikkelen, ze automatisch beter werk leveren.
De jaren die daarop volgen staan volledig in het teken van GSWB. Andere hobby’s of interesses worden aan de kant gezet. Heel soms is er tijd voor wat vermaak en dan schrijft Jeannette op stukjes krant of magazine. Fantasievol over een verhaal wat nog niet bestaat. Stapels aan kleine stukjes verhaal worden opgeslagen in het huis van Jeannette, maar alles samenvoegen is een onmogelijke klus, want het werk bij GSWB vraagt heel erg veel van haar tijd.
Door haar leidende functie binnen GSWB en haar coaching binnen het bedrijf wint Jeannette in 2003 de prijs voor Zakenvrouw van het Jaar. Een unieke prestatie en een bijzondere waardering voor het werk wat ze tot dan toe levert bij de glashandel. Na de onderscheiding sloeg het weer binnen het familiebedrijf om en moesten er grote veranderingen plaatsvinden.
De visie van Jeannette hield niet langer stand in de directiekamer en uiteindelijk heeft ze een hele zware beslissing moeten nemen. Twee jaar na het winnen van de prijs van Zakenvrouw van het jaar verlaat ze het familiebedrijf. Het levert een flinke knoop in de maag van Jeannette op, want ze moet haar vorige leven loslaten. Wat daarop volgt zijn jaren waarin Jeannette zichzelf opnieuw moet gaan uitvinden.
Het begin van een lastige periode voor Jeannette was aangebroken. Dag na dag zit ze op de bank thuis, peinzend over de volgende stap in haar carrière. Wekenlang worden thuis gespendeerd, zonder enig zicht op een nieuw carrièrepad. Dat begint toch langzaam aan haar te knagen, tot een goede zakenrelatie van Jeannette aanklopt bij haar thuis. Er is hulp nodig bij de directie van een familiebedrijf. Daar zijn problemen die opgelost moeten worden en Jeannette is, met haar ervaring bij GSWB, in hun ogen de perfecte kandidaat om ondersteuning te bieden.
Het blijkt de start van een nieuw carrièrepad, maar toch is Jeannette niet helemaal voldaan. Want het voelt toch nog leeg. De coaching bij bedrijven is een baan die voldoening geeft, maar toch mist er nog wat. Dat heeft Theo ook door. Het is ondertussen 2016 en Jeannette wordt 65 jaar oud. Hij vraagt haar hoelang het nog ging duren voordat ze een boek ging schrijven. Vanaf haar tienerjaren, toen ze Theo heeft leren kennen, sprak Jeannette namelijk al open de wens uit om ooit nog een boek te schrijven.
Theo bewondert de hoeveelheid talent bij Jeannette en is dan ook nieuwsgierig of dat talent ook in de pen van Jeannette zit. “Wanneer ben je nou groot genoeg voor een echt boek?” Dat zijn de woorden die Theo destijds zei tegen Jeannette en het brandde een vuurtje aan bij Jeannette.
Het brengt haar terug naar haar kinderjaren. Toen was ze bijna altijd in de bibliotheek te vinden. Het was de mooiste plek op aarde. Nog steeds is dat een van haar favoriete plekken om te zijn. Daar is dan ook de droom ontstaan om ooit nog een boek te schrijven. Een dik boek, waarin verhalen verteld worden. Want dat is een van de favoriete dingen die Jeannette doet, verhalen vertellen. Uiteindelijk ontstaat het idee voor een roman, die de naam ‘Prinsenvlag’ zou gaan dragen.
Na de woorden van Theo is Jeannette vol aan de bak gegaan met het boek. De rode draad van het boek had Jeannette al lang geleden bedacht. De stukjes verhaal en de snippets die ze schreef in haar tijd bij GSWB komen daarvoor enorm goed van pas, want dat vormen de blauwdrukken van haar boek, wat de naam ‘Prinsenvlag’ zal dragen.
Het blijkt een proces te zijn wat best te vergelijken is met een hele lange wandeling. Er zitten uiteindelijk meerdere jaren werk in het boek, waarbij Jeannette regelmatig op pad is geweest om aan het schrijven te gaan. Het boek speelt zich af in Utrecht ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Om het boek zo echt mogelijk te maken, was Jeannette vaak te vinden in het centrum van de Domstad, om herkenningspunten, gebouwen en straten zo goed mogelijk over te nemen. Alles om de roman zo dicht mogelijk op de realiteit te laten lijken, zelfs in de kleinste details. De hoofdrolspelers in ‘Prinsenvlag’ zijn Willem van Berkel en zijn zusje Mathilde. De zoon van het gezin, Willem, kiest voor een rol bij de NSB, terwijl dochter Mathilde in het verzet gaat.
Een bijzonder boek, waarbij de Tweede Wereldoorlog niet alleen tussen landen speelt, maar ook binnen het gezin Van Berkel. Het boek leek helemaal klaar om gedrukt te worden, maar er blijkt nog één groot obstakel wat Jeannette nog niet overzien had. Het zorgde er bijna voor dat haar roman nooit het daglicht gezien zou hebben.
Jeannette vindt het verschrikkelijk om te moeten wachten, in een periode waar ze lange tijd tussen hoop en vrees heeft moeten leven. Het boek is in de ogen van Jeannette helemaal af, de laatste zinnen waren gezet en het hoefde alleen nog naar een uitgever toe. Jeannette betrapt zichzelf er meerdere keren op dat ze al aan het dagdromen is over mogelijke verfilmingen en ‘Prinsenvlag’ in meerdere talen. Het is een harde val terug op aarde toen ze met haar neus op de feiten werd gedrukt.
Het vinden van een uitgever blijkt een bijna onmogelijke missie, ook omdat Jeannette midden in de eerste lockdown in tijden van het coronavirus op zoek gaat naar een uitgever. De zoektocht duurt maanden terwijl het buiten steeds mooier weer wordt en de zomer op het punt van beginnen staat, blijft de zon bij Jeannette thuis nog even weg. Een uitgever is nog steeds niet gevonden en de tijd begint toch langzaam te dringen.
Ze komt terecht op de site van De Arbeiderspers. Een perfecte match, zo lijkt op het eerste oog. Die mogelijkheid spatte echter uiteen door een van de kleine regeltjes op de site van de uitgever. Debuutboeken van schrijvers worden namelijk gezien als onderzetters voor de koffiebekers of als brandstof voor de open haard. Voor nieuwe schrijvers zit de voordeur daar potdicht en voor Jeannette blijkt dat pad dus een onwandelbare weg.
In enig mineur besluit Jeannette om het over een andere boeg te gooien. In haar jaren bij GSWB en in haar latere carrière als coach heeft Jeannette een enorm netwerk opgebouwd en die route had ze nog niet gebruikt. Ze besluit via die weg haar lijntjes uit te gooien en niet zonder succes. Na lang zoeken was daar dan toch een lichtpuntje aan de horizon. Een kleinere uitgever blijkt in Jeannette te geloven en ze gaan samen om de tafel voor gesprekken.
Helemaal rond is de publicatie van het boek namelijk nog lang niet. Jeannette is nog dagen en nachten aan het werk om het boek aan te passen naar de wens van de uitgever. Ze besluiten uiteindelijk een samenwerking aan te gaan, maar dat is niet zonder risico. Jeannette neemt de beslissing om zelf mee te financieren in het drukken van het boek en draagt op die manier een deel van de financiële risico’s.
Het boek weet daardoor het daglicht te zien en na een geslaagde boekpresentatie, nationale media-aandacht en ontelbaar lovende berichten vanuit haar omgeving is haar debuutroman eindelijk daar. Jeannette blijft hopen dat de dag nog mag komen dat zo’n grote uitgever wel staat te springen om met haar samen te werken aan een nieuw boek. Die droom is nog niet verloren gegaan en om die wens extra kracht bij te zetten, besluit ze aan de slag te gaan met een tweede boek.
Jeannette is begin 2022 al goed op weg met het plot voor haar tweede roman, maar die ontwikkeling werd abrupt stopgezet. Theo krijgt in maart te horen ongeneeslijk ziek te zijn. Hij overlijdt in november van datzelfde jaar. Alle zin en tijd om een tweede boek te schrijven zijn bijzaak geworden. Alle focus ging vanaf de diagnose op de laatste maanden van Theo.
Na het overlijden van Theo valt Jeannette in een diep gat. Er is weinig wat haar wist te prikkelen om aan de slag te gaan en de periode na het overlijden staat vooral in het teken van rouwen en het opbouwen van een nieuw leven zonder Theo. Pas sinds kort is er voor Jeannette weer licht aan het einde van de tunnel, mede dankzij haar recente reis naar Zuid-Afrika. Er lijkt weer wat gebloeid te zijn in Jeannette, iets wat er al een tijdje niet meer zat. Er wordt gesproken over passie en toen, zonder erbij na te denken, kwam bij haar dat tweede boek weer naar boven. Ineens was daar weer de passie en zin om te gaan schrijven.
Haar oudste dochter, Joko, weet het moment nog goed dat Jeannette begon over een nieuw tweede boek. Dat kwam voor haar ook als een grote verrassing. “Wat bijzonder om te horen mama, ik weet hoe je hebt gezeten met het verlies van papa.” In Zuid-Afrika heeft Jeannette de basis gelegd voor de toekomst, waarin een nieuw boek een prominente rol gaat spelen.
Hoewel het boek nog erg in de kinderschoenen staat, weet Jeannette al wel wat de essentie gaat zijn van haar nieuwe roman. Ze hoeft namelijk niet met een heel nieuw concept te komen voor het nieuwe boek. Net zoals bij Prinsenvlag liggen de blauwdrukken voor een nieuw boek al klaar en weet Jeannette nu al wat de rode draad zal omvatten in het nieuwe boek.
Het kenmerkt Jeannette, als er een doel is waar ze naartoe kan werken, gaat ze er vol voor. Of dat nou in het bedrijfsleven, als coach, als schrijver, als moeder of als oma is. Jeannette weet wat ze wil en heeft daar alles voor over. Een tweede roman is nu dat volgende doel en daarin komt, bewust of onbewust, haar hele carrière bij elkaar. Het zal gaan over vier generaties familiebedrijven en de naam van het boek gaat ‘Wapendrager’ zijn.
Dit artikel is een verbeterde versie van de eerder gepubliceerde versie op 8 november
