ODIJK: De uitdijing van de Randstad is onvermijdelijk en jaagt daarmee de trek aan van de stad naar de Kromme Rijnstreek. Hier is meer groen en ruimte en je bent zo in Utrecht. Merken inwoners een tweedeling tussen stad en dorp, of juist niet? Deze week spreken we Susanne, eigenaresse van Meer dan Kaas in Odijk.
Twee en een half jaar geleden heeft Susanne van Waas de kaasspeciaalzaak in Odijk overgenomen. De winkel zat destijds nog in de passage aan de Meent in Odijk. Nu zit de winkel meer op de doorgaande weg in het rijtje van de supermarkt. Susanne merkt dat er veel verschillende mensen in de winkel komen. “Je hebt gewoon de echte Odijkenaren, die hier al eeuwen wonen, maar ook jonge gezinnen uit de nieuwbouwwijken. Die komen dan en zeggen: we gaan lekker borrelen met buren of vrienden.”
Susanne komt zelf uit Houten en heeft in Utrecht gestudeerd. Daarna heeft ze meer dan tien jaar in Rotterdam gewoond. Twaalf jaar geleden is ze in Odijk gaan wonen. “Onze ouders wonen in Houten. Dan keer je snel weer terug, omdat het makkelijk is voor het oppassen. Vanwege de kinderen heb je dan toch meer rust. En het is gewoon fijn om in een lekkere groene omgeving te wonen.” Toch blijft de stad aantrekkelijk voor Susanne. “We willen later misschien wel terug naar de stad, maar nu met kleine kinderen nog niet. Rotterdam is wereldser. Ook is er veel meer te doen, zeker in vergelijking met Odijk. Je hebt één restaurant, anders moet je naar Zeist, Utrecht of naar Houten.”
Toch hebben Susanne en haar man de keuze gemaakt om naar Odijk te verhuizen, waarom niet terug naar Houten? “Daar heb je heel veel nieuwbouwwijken dicht op elkaar. Odijk is groener en vanaf hier zit je snel op de snelweg. Houten is een stuk groter en er is veel meer te doen. Zo zit er een bibliotheek en kun je naar de bioscoop, maar het is wel onpersoonlijker dan in Odijk.” In haar winkel gaat het juist om persoonlijk klantencontact. “Als je zelf een beetje enthousiast bent en een luisterend oor biedt, is het wel makkelijker voor mensen om bij jou naar binnen te stappen. Je moet in een dorp een gunfactor hebben. In de stad maakt het minder uit wie er in de winkel staat.”
Zowel de dorps- als stadskenmerken zijn in Odijk aanwezig volgens Susanne. “In een winkel heb je toch een sociale functie. Aangezien ik import ben, ken ik ook niet iedereen. Via de winkel leer ik nu wel veel mensen kennen. Je hebt hier een oude kern die in allerlei lokale clubjes zitten. De mensen die vanuit de stad hierheen verhuizen, komen niet zo snel in die kern, denk ik. Ze worden lid van een lokale sportvereniging, of leren anderen kennen via hun kinderen op school. Zo komt men vanzelf bij elkaar. Er is zodoende geen tweedeling in Odijk, aldus Susanne. “Het loopt toch wel naast elkaar. In de winkel maken klanten ook graag een praatje met elkaar als ze staan te wachten. Op die manier is de winkel ook verbindend.”
Benieuwd geworden naar meer informatie over dit onderwerp? Via deze link of de QR-code kom je bij een document met verdiepende informatie en resultaten over de vraag: Hoe komen stad en dorp samen in de Kromme Rijnstreek?
