Toen ik voor het eerst op de School voor Journalistiek kwam, had ik een heel duidelijk idee van wat ik wilde als journalist. De vader van mijn beste vriend, Eddy van der Ley, is jarenlang sport- en algemeen verslaggever geweest bij het Algemeen Dagblad en hij vertelde altijd geweldige verhalen hoe hij op nazi’s gejaagd had, bij mythische wedstrijden van FC Twente was geweest en de vuurwerkramp van dichtbij heeft meegemaakt. Dat wilde ik ook. Ik wilde die wilde verhalen meemaken en de hele dag op pad zijn om de meest memorabele verhalen te maken voor een groot publiek.
Over de jaren heen is dat langzaamaan veranderd. Het ging niet meer om gebeurtenissen, maar om mensen. Ik heb met prachtige producties mogen meewerken als Nederland Bedankt, waar ik Won Yip voor heb mogen interviewen. Ook tijdens mijn stage bij EO, waar ik voor het human-interestprogramma ‘De Verandering’ heb gewerkt, heb ik prachtige verhalen mogen maken over mensen die iets heel bijzonders in hun leven hebben meegemaakt.
Voor ik ging afstuderen heb ik als kers op de taart mogen meedoen aan CampusDoc, in mijn ogen het mooiste wat de School voor Journalistiek te bieden heeft. Daar heb ik samen met Jim Brink de documentaire #Rezist gemaakt. Een verhaal over strijd tegen corruptie in een oh zo prachtig land, Roemenië.
Al deze ervaringen hebben mij geleerd wat ik echt wil doen: verhalen vertellen. Verhalen die motiveren, activeren en verhalen die je diep raken.