‘Negentigduizend mensen en ik werd aangesproken’

In de serie Mijn Geloof spreek ik met mensen over hun geloof, geluk en zingeving. Evangelist Ben Dekker spreekt over de hele wereld in kerken over zijn leven en zijn ervaringen. Ben is 25 jaar lang zwaar depressief en viel bijna over de rand. Door een unieke ervaring met God heeft hij eindelijk rust kunnen vinden. Hoe is dit gekomen en hoe kijkt hij naar het geloof?

“Ik ben opgegroeid in Kampen, destijds een enorm religieus bolwerk. Mijn vader was veel weg van huis als schipper en mijn moeder was daarom veel alleen. Mijn moeder herinner ik als een heel norse en boze vrouw. Een vrouw die alleen woont in de jaren 50, 60, is heel ongewoon. Zij voelde de sociale druk dat je niet aan een bepaald beeld voldoet. Mijn moeder heeft zich daar heel opstandig van afgezet. Het had niks met ons te maken, maar als kind snap je dat niet. Je vertaalt dat als kind naar jezelf. ‘Wat heb ik fout gedaan?’ Dat heeft het zaadje van depressie geplant denk ik.”

“Ik kan me nog heel goed herinneren dat ik als klein kind een nacht in het ziekenhuis moest blijven voor onderzoek. Mijn moeder ging weg en ik had het idee dat ze aan het eind van de gang stond om te zwaaien dat ze wel weer terugkwam, maar ze ging gewoon weg. Die verlatingsangst, daar is het begonnen. Later heb ik dat onbewust telkens vertaald naar sociale situaties. Ik was introvert en had weinig vrienden. Niemand wilde wat met mij te maken hebben, want mijn moeder ging ook weg. Zij wilde ook niks met mij te maken hebben. Tenminste, zo voelde dat. Dat heeft een enorme impact op mij gemaakt. Ik kan het me nu nog herinneren, als een van de weinige herinneringen uit mijn jeugd. Ik kan me dit al die jaren later nog als een film voor me halen.”

“Dan ga je denken en denken. ‘Hoe komt dit toch?’ ‘Wat is er mis met mij?’ Ik kon geen aansluiting vinden. De situatie in Nederland was en is niet eentje waar je alleen maar aan overleven hoeft te denken. Je kan vrij rustig door het leven gaan. En dat geeft veel ruimte om te piekeren. Daarmee creëer je een vicieuze cirkel en open je jezelf voor heel negatieve gedachten.Dit heeft zich nog veel erger ontwikkeld natuurlijk.”

“Ik heb in die tijd van alles geprobeerd zoals verschillende therapieën, zelfhulpboeken en uiteindelijk ook alcohol. Het werkte niet. Ik kreeg die duisternis niet uit mijn leven. Het heeft 25 jaar geduurd tot het punt waar ik mezelf voor de trein wilde en ging gooien. Ik ging die dag naar het station met de gedachte dat dit mijn laatste dag zou zijn.”

Bekering

“Toen ik aankwam bij het station in mijn toenmalige woonplaats Leeuwarden, een stad met ongeveer negentigduizend inwoners, waren er precies die dag ook een groepje christenen vanuit Zwolle naar Leeuwarden gereisd om op straat mensen te evangeliseren. Vijf maakten muziek erbij en drie mensen gingen mensen aanspreken. Van al die negentigduizend mensen in Leeuwarden werd precies ik aangesproken. Als dat niet was gebeurd was ik gewoon doorgelopen en dan had ik hier niet gezeten. Hij sprak me aan, vertelde me wat over het evangelie en wilde kort met me bidden, maar het boeide me allemaal niet zoveel op dat moment. Tot ietsjes later, toen ik opeens een gevoel in me kreeg dat heel hard binnenkwam. Het voelde niet natuurlijk. Dat was het begin van mijn bekering.

Bevrijding

“Op het moment dat ik tot bekering kwam en bij een kerk terechtkwam, voelde het alsof ik in een nieuwe familie terechtkwam. Ik werd omarmd en dat voelt heel fijn en dat voelt heel warm. Tot de dag van vandaag heeft mij dat veranderd. Ik was geen introverte jongen meer. Tot mijn 35, 36^e durfde ik met niemand te praten, maar nu kan ik zo makkelijk met iedereen praten. Waar ik ook zocht, waar ik ook aanklopte, het werkte niet. Waar dat voor anderen natuurlijk heel behulpzaam kan zijn, lukte het bij mij gewoon niet. Alleen God werkt voor mij. Ik kan mij een leven zonder God niet voorstellen. Ik denk niet dat het leven alleen maar halleluja is, want ik heb zelf ervaren dat dat niet zo is, maar ik denk dat God wel van zich laat spreken. Binnen de morele grenzen die God aangeeft, de tien geboden, heb je veel keuze en vrijheid om dingen zelf te doen. God staat echt niet te kijken naar wat je vandaag eet.

Na zijn bekering spreekt Ben over de hele wereld in kerken over zijn ervaringen. Dit heeft hem veel gegeven, maar hij heeft ook veel gezien hoe er in de wereld, maar ook in Nederland, naar het geloof wordt gekeken.

“Ik denk dat het heel erg te maken heeft met je omgeving. Als het leven makkelijk gaat, blijven mensen weg van het geloof. Mijn jongste dochter heeft min of meerde kerk vaarwelgezegd. Als ik dan vraag wat de reden is, zegt zij: ‘Ja, maar pap, het gaat eigenlijk wel goed met mij’. Er is dus blijkbaar niet echt een noodzaak. Ik merkte dat bij mijzelf vroeger ook, want Ik moest heel diep zinken om God te vinden. Dat zegt het boek van de Romeinen ook. Wij zijn van nature opstandig tegen God.”

“Wij willen God niet kennen. Wij willen ons eigen leven leiden en alles zelf ontdekken. In West-Europa zie je dat meer dan ooit. Hier is het heel comfortabel. Mijn dochter zegt dat ze alles heeft wat haar hartje begeert. Ze gelooft wel in God, dat heeft ze niet vaarwelgezegd. Maar ze heeft niet de noodzaak om God te kennen.”

Twijfels

“Ik ben net als die man met zijn zieke kind waar Jezus voorbijliep en hij zei: ‘Ik geloof, maar kom mij in mijn ongeloof tegemoet.’ Wat die tekst denk ik bedoelt is dat je allemaal prachtige verhalen en teksten kunt hebben hoe mooi alles is, maar als dingen dichtbij komen die jou direct raken, zoals met mijn vrouw, die ziek is, dat het toch moeilijk is om te geloven. Dan zou je moeten geloven, maar ik heb wel momenten dat ik het best lastig vind. Het christenleven is niet bedoeld voor mensen die het makkelijk willen hebben. Ik ervaar het als een leven waar je constant strijdt tegen een ongeziene duistere wereld. Een leven waar je constant een gevecht aangaat om je hoofd boven water te houden. Toen ik vroeger in ‘de wereld’, het niet christendom, leefde, waaide ik met alle winden mee. Ik wist wel dat van alles fout ging, maar ik kende de diepere betekenis niet. Nu ik christen ben, weet ik wat het betekent om christen te zijn. Dat is je kruis dragen, zoals Jezus zegt. Het is van tijd tot tijd gewoon heel moeilijk. Maar aan het eind van de dag gebeuren er zoveel mooie dingen. Ik kan over de hele wereld spreken over mijn ervaringen. Ik hoor van mensen dat mijn woorden hen raken, en dat is waarom ik daar ben en waarom God mij daarheen heeft gestuurd.”

Geluk en zingeving

[aesop_video src=”youtube” id=”E0I2aZTzZC0″ align=”center” disable_for_mobile=”on” loop=”on” controls=”on” mute=”off” autoplay=”off” viewstart=”off” viewend=”off” show_subtitles=”off” revealfx=”off” overlay_revealfx=”off”]

 

“Mijn jaren voor mijn bekering was ik zwaar depressief. Toen was ik heel gericht op mijzelf. Nadat ik bekeerd ben heb ik geleerd mijzelf te richten op anderen. Dat geeft mij het meeste geluk en zingeving. Ik heb een gezin en kinderen en daar hou ik zielsveel van. Maar ik weet dat als ik niet voor God zou leven, zou mijn gezin mij niet zoveel zeggen. Het is niet per definitie de reden dat je gelukkig bent, een gezin,want er zijn namelijk ontelbaar veel gebroken gezinnen, wat heel verdrietig is natuurlijk. Het geluk wat ik met mijn gezin heb, is dat ik ervaar dat ik door God geroepen ben te helpen met het bouwen van zijn koninkrijk. Ik ga aan het einde van de dag naar huis, en ik weet dan hiel diep van binnen dat ik weet: ‘Wow, hier leef ik voor.’ En dan thuiskomend kan ik genieten van mijn vrouw en mijn kinderen.”