‘Zonder God had ik niet meer geleefd’

In de serie Mijn Geloof spreek ik met mensen over hun geloof, geluk en zingeving. Ik ga in gesprek met Sara Alpay. Een aantal jaar geleden bekeerde zij zich van het lutheranisme tot het katholicisme.  Hierdoor ervaart Sara meer geluk in haar leven. Jarenlang kampte ze met mentale problemen, die haar tot het randje van de afgrond hebben gebracht. Ondanks deze moeilijkheden en de twijfels over haar geloof die daarbij kwamen kijken, is haar vertrouwen in God nu sterker dan ooit. Hoe komt dat? 

“Drie jaar geleden bekeerde ik me van het lutheranisme tot het katholicisme. Toen ik in 2017 naar Nederland kwam, zocht ik eerst een Lutherse kerk. In Turkije staat het Lutherse geloof heel dicht bij het Katholieke geloof, maar in Nederland is het heel evangelisch. Er worden verschillende visies op het leven geaccepteerd, waarbij de moderne samenleving met het geloof wordt gecombineerd. In mijn optiek past dit niet bij het geloof en daarom voelde de Lutherse kerk voor mij niet als een thuis. Ik ben wat traditioneler en conservatiever in dat opzicht, en ik merk dat ik me bij de Katholieke kerk meer thuis voel. En dat is het belangrijkste, dat je je fijn voelt. Dat zorgt voor een diepere connectie met God, denk ik.”

Het was voor Sara niet makkelijk deze stap te zetten. Lange tijd heeft ze erover getwijfeld en zat deze beslissing haar dwars. De pastoor bij haar katholieke kerk heeft haar geholpen om het duidelijker te zien.

“Wat me deed twijfelen aan het begin was de rozenkrans en het vagevuur, maar na een tijdje merkte ik dat ik het accepteerde en dat het goed voelde. In eerste instantie voelde het raar om niet tot God te bidden, maar naar Maria bijvoorbeeld. Eigenlijk bid je wel gewoon naar God. Maria vervangt God namelijk niet in gebed.”

“Voordat ik me bekeerde, had ik wel twijfels. Ik ben m’n hele leven opgegroeid in de Lutherse kerk, en het voelde in Turkije als thuis, maar in Nederland ervaarde ik het anders. Ik kreeg het gevoel alsof ik mijn verbinding met het Lutherse geloof kwijtraakte. In Nederland voel ik me bij het Katholieke geloof veel meer thuis. Natuurlijk twijfelde ik soms, omdat ik m’n hele leven met de Lutherse kerk ben opgegroeid. De pastoor in de parochie kwam naar me toe, alsof hij wist wat er aan de hand was. ‘Ik weet dat je twijfelt, maar de enige manier om erachter te komen waar je thuishoort is om naar God te luisteren in gebed’, vertelde hij mij.”

“Toen ik die avond ging bidden, voelde het direct alsof God had meegeluisterd bij ons gesprek. Ik kreeg een warm gevoel over me heen. God vertelde me dat ik heilige communie moest doen. Sindsdien ben ik gedoopt, heb ik heilige communie gedaan en voelt mijn parochie nu echt als een tweede thuis.”

Ups en downs

“Dit betekent niet dat alles rozengeur en maneschijn is. Ik ga natuurlijk door ups en downs met mijn geloof. Ik denk dat elke christen dat heeft. Ik bid, ook als ik me minder voel. Daarnaast ga ik elke zondag naar de mis, ook al wil ik niet. Die rituelen helpen mij enorm in het dagelijks leven. De meeste dingen in mijn leven zijn om mijn geloof heen gebouwd. Ik luister naar gospelmuziek, ik lees de Bijbel, ik bid. Ik krijg soms opmerkingen van mensen in de kerk over hoe geworteld ik ben in mijn geloof. Zij zien dat ik het heel serieus neem, en dat het lijkt alsof het altijd goed gaat. Maar natuurlijk gaat het niet altijd goed. Twijfelen maakt je juist sterker in je geloof. Wat voor een mens ben je als je niet twijfelt? Geloven is al m’n hele leven een onderdeel van mijn leven, dan heb je wel eens momentjes.”

“Ik denk dat mensen weglopen bij het geloof door die ups en downs. Ze focussen zich te veel op de downs. In z’n algemeenheid denk ik dat veel mensen ook hun geloof verliezen omdat hun gebeden niet direct gehoord worden. Ze willen de antwoorden krijgen van God die zij willen horen, en als dat niet zo is, of wanneer God ze een ander antwoord geeft, ze het niet accepteren. Dat als er echt een God zou zijn, hun vragen al beantwoord zouden zijn. En daardoor denk ik dat veel mensen hun geloof kwijtraken en en verdwijnen ze uit de kerk. Daarnaast is de samenleving de afgelopen jaren enorm veranderd en is er naar mijn mening een angst om te geloven. Als ik God nu accepteer, hoe zit het dan met mijn vrienden? Minder feesten, minder drinken, minder tienerdingen die je ‘normaal’ wel doet. Sommige mensen kunnen of willen daar niet mee omgaan, denk ik.”

Twijfels zijn heel normaal, maar het geluk en de zingeving die Sara uit haar geloof haalt, is veel groter. Zonder God had haar leven er heel anders uitgezien.

[aesop_video src=”youtube” id=”jnVFlZF86xs” align=”center” disable_for_mobile=”on” loop=”on” controls=”on” mute=”off” autoplay=”off” viewstart=”off” viewend=”off” show_subtitles=”off” revealfx=”off” overlay_revealfx=”off”]

“God geeft mij enorm veel zingeving. Ik denk dat God over ons waakt en dat Hij om ons geeft. Zonder mijn geloof zou het leven niks betekenen voor mij. Ik waardeer veel meer in het leven dankzij God.

Ik ben ook een heel lange tijd depressief geweest, met angst- en paniekaanvallen, en zonder God had ik nu niet meer geleefd. Het is zover gekomen dat ik een aantal keer op het punt heb gestaan om mezelf van het leven te beroven. God heeft mij toen gered. Ik verloor iemand waarvan ik ongelooflijk veel hield, en dat maakte het heel moeilijk om te willen leven.

God heeft toen tegen mij gepraat, en verteld dat ondanks al het moeilijke in het leven, er nog zoveel moois is om voor te leven. Hiervan herstellen gaat nog jaren duren, maar met God die over mij waakt red ik het. Hij vertelde mij dat mezelf van het leven beroven niet het antwoord is om de problemen ‘op te lossen’. Ik ben hierdoor het leven meer gaan waarderen. Zonder mijn geloof was mijn leven niks waard, en ik ben God daar elke dag eeuwig dankbaar voor.”