{"id":312,"date":"2020-03-24T14:23:10","date_gmt":"2020-03-24T13:23:10","guid":{"rendered":"https:\/\/svjmedia.nl\/ewoudstormvansgravesande\/?page_id=312"},"modified":"2024-06-09T23:47:26","modified_gmt":"2024-06-09T21:47:26","slug":"onderzoek","status":"publish","type":"page","link":"https:\/\/svjmedia.nl\/ewoudstormvansgravesande\/afstuderen\/onderzoek\/","title":{"rendered":"Onderzoek – Hoe ziet de berichtgeving van de Telegraaf en de Volkskrant over drugs eruit?"},"content":{"rendered":"

\"\"<\/p>\n

Hoofdvraag: <\/strong>Hoe ziet de berichtgeving van de Telegraaf en de Volkskrant over drugs eruit?<\/p>\n

<\/a>Inleiding<\/h1>\n

Drugs spelen een grote en diverse rol binnen de Nederlandse samenleving. Aan de ene kant is drugscriminaliteit, waar geweld en geld de hoofdrol spelen, het hoofdonderwerp is in zaken zoals het Marengo-proces is. Aan de andere kant bieden ze ook voordelen. Zo leert de wetenschap steeds meer over hoe drugs mentale ziektes kunnen verhelpen (Nieuwsuur, 2021). Ook vinden wetenschappers dat de voordelen van drugsgebruik onderzocht moeten worden, \u201comdat deze kennis van grote klinische waarde kan zijn in behandelingskaders\u201d (Bjornestad et al., 2019)<\/p>\n

Deze tegenstrijdige situatie wil ik uitdiepen met een onderzoek over hoe de media schrijven over drugs. Ik wil weten hoe de berichtgeving van de media over drugs eruitziet. Dit is een vrij breed startpunt. Daarom ga ik het systematisch aanpakken.<\/p>\n

Ik zal beginnen met een algemeen onderzoek van de trends en frames die te vinden zijn in de berichtgeving van de wereldwijde media. Daarna ga ik empirisch onderzoek doen naar hoe de Nederlandse media over drugs schrijven, aan de hand van inhoudsanalyses van de Volkskrant en de Telegraaf.<\/p>\n

Beide kranten hebben een grote invloed op het publieke discours en spelen een belangrijke rol bij het vormgeven van percepties en opinies over dit onderwerp. Met een blik op de periode 2023-2024, tracht ik inzicht te krijgen in de manier waarop deze kranten drugsgerelateerde kwesties presenteren, analyseren en contextualiseren tegenwoordig.<\/p>\n

Door de artikelen van de Telegraaf en de Volkskrant over drugs te analyseren, beoog ik niet alleen een beter begrip te krijgen van de manier waarop drugs worden afgebeeld in de Nederlandse media. Met een historisch perspectief als basis streef ik ernaar om de evolutie van discoursen over drugs in de Nederlandse pers te verkennen en kritisch te analyseren.<\/p>\n

<\/a><\/a>Onderzoeksvragen<\/h1>\n

Hoofdvraag: <\/strong>Hoe ziet de berichtgeving van de Telegraaf en de Volkskrant over drugs eruit?<\/p>\n

Deelvragen:<\/strong><\/p>\n

1 – Hoe ziet de berichtgeving over drugs er in zijn algemeenheid uit?<\/p>\n

1a – Wat zijn frames en trends?<\/p>\n

1b – Welke trends zijn er te vinden in de berichtgeving over drugs?<\/p>\n

1c- Welke frames worden gebruikt in de berichtgeving over drugs?<\/p>\n

2 – Waarom is het de verwachting dat de Telegraaf en de Volkskrant anders schrijven over drugs?<\/p>\n

3 – Welke thema’s\/frames overheersen in de berichtgeving van de twee kranten over drugs?<\/p>\n

Met het beantwoorden van deze deelvragen verkrijg ik de nodige informatie om de hoofdvraag te beantwoorden. Ik zal dan ook beginnen met de deelvragen en afsluiten met de hoofdvraag.<\/p>\n

<\/a><\/a>Literatuuranalyse<\/h1>\n

1 Hoe ziet de berichtgeving over drugs er in zijn algemeenheid uit?<\/strong><\/p>\n

Het zou heel lastig zijn om deze vraag te beantwoorden zonder hem op te delen in aansluitende deelvragen. Deze vraag is namelijk erg breed.<\/p>\n

Deelvraag 1a zorgt ervoor dat het onderzoek een goede basis heeft. Frames en trends zorgen voor een structurele onderbouwing van het onderzoek, waardoor ik het juiste zal gaan meten. Ook verzorgt deze deelvraag gangbare definities van trends en frames.<\/p>\n

Deelvraag 1b gaat over of er trends te vinden zijn in de berichtgeving over drugs. Aan de hand van internationale studies uit verschillende landen en periodes, zal ik deze vraag proberen te beantwoorden. Ik deel deze studies op in \u2018globaal\u2019 en \u2018regionaal\u2019, om hiermee het overzicht te behouden<\/span>.<\/p>\n

Deelvraag 1c gaat over het gebruik van frames in de berichtgeving. Bij deze vraag richt ik me specifiek op de expliciete frames die studies noemen. Dit doe ik om diezelfde frames vervolgens bij mijn empirisch onderzoek te gebruiken.<\/p>\n

1a – Wat zijn frames en trends?<\/strong><\/p>\n

Frames, ook wel nieuwsframes genoemd, zijn belangrijk bij mijn analyse van de berichtgeving. Wat zijn frames eigenlijk?<\/p>\n

Nieuwsframing is het proces waarbij journalisten nieuws identificeren, verwerken en publiceren (De Vreese, 2005). Journalisten framen het nieuws door de manier waarop ze het nieuws brengen. Ze gebruiken een zogenaamd denkraam (kader) om hun boodschap te schrijven. Dit denkraam is de manier waarop de journalist naar de wereld kijkt en wordt gevormd door iemands verleden, persoonlijke overtuigingen en ervaringen. Kortom, het is het accent dat een journalist legt in zijn berichtgeving.<\/p>\n

Verder wordt er in de literatuur nog onderscheid gemaakt tussen het ontwikkelen van een frame (frame-building) en het effect dat frames hebben op het publiek (frame-setting) (Tewksbury & Scheufele, 2019).<\/p>\n

Een trend wordt in Van Dale (z.d.) beschreven als een \u201contwikkelingslijn; neiging, richting\u201d. Door te onderzoeken welke trends er te vinden zijn in de literatuur, hoop ik scherp te krijgen hoe de berichtgeving over drugs eruitziet in de wereldwijde media.<\/p>\n

1b – Welke trends zijn er te vinden in de berichtgeving over drugs?<\/strong><\/p>\n

Om deze vraag te beantwoorden deel ik de gevonden bronnen op in de categorie\u00ebn \u2018globaal\u2019 en \u2018regionaal\u2019. Bij \u2018globaal\u2019 zal ik bronnen gebruiken die een beeld schetsen, op wereldwijd niveau, over hoe de media over drugs schrijven. Bij \u2018regionaal\u2019 zal ik bronnen gebruiken die zich beperken tot nationaal (Amerika, Nederland, et cetera) of regionaal (Europese Unie, Arabische wereld) niveau.<\/p>\n

Globaal<\/strong><\/p>\n

Het aantal studies dat gaat over hoe de media wereldwijd over drugs schrijven, is vrij beperkt. De meeste studies beperken zich, zoals hierboven beschreven, tot een regionaal beeld.<\/p>\n

Een academisch artikel dat expliciet gaat over hoe de media op globaal niveau berichten over drugs, is Outside the outsiders: Media representations of drug use.<\/em> Het is een artikel van de Britse Dr. Stuart Taylor, gepubliceerd in december 2008 in Probation Journal<\/em>, een academisch tijdschrift dat gaat over strafrecht en reclassering.<\/p>\n

In het artikel bepleit Taylor onder andere dat de media en de overheid elkaar weerspiegelen. Beide nemen het standpunt in dat ernstig of ‘problematisch’ drugsgebruik gevaarlijk is en verdere criminaliteit veroorzaakt. Het artikel beweert ook dat de berichtgeving in de media onevenredig gericht zijn op specifieke stereotypen van drugsgebruikers en drugsgebruikende overtreders. Dit gaat zover dat simplistische begrippen ontstaan die een veel bredere en complexere discussie in de weg staan, wat weer ten koste gaat van een holistisch drugsdiscours. Hierdoor, beweert Taylor, worden gebruikers van hero\u00efne en crack gezien als risicodragende ‘buitenstaanders’ die actief worden uitgesloten van de maatschappij.<\/p>\n

Kortom: de media en overheden weerspiegelen elkaar in dat ze drugs en drugsgebruik zien als iets gevaarlijks, waardoor drugsgebruikers worden uitgesloten van de maatschappij.<\/p>\n

Een andere globale studie beaamt dit, gedeeltelijk. G\u00fcneyli et al. (2022) benoemt niet expliciet dat de media en overheden elkaar spiegelen, maar wel dat de media drugsgebruik weergeeft als \u201ceen sensationele [..] kwestie\u201d. Ook, schrijven de onderzoekers, richten de media\u00a0 zich meestal op misdaad in het nieuws over drugsverslaving en \u201cdoor drugsverslaafden als verslaafden te bestempelen, zorgt de media ervoor dat ze worden uitgesloten van de maatschappij.\u201d<\/p>\n

Regionaal<\/strong><\/p>\n

Zien we bij studies, die inzoomen op specifieke gebieden, hetzelfde gebeuren? Ja, over het algemeen wel. Of de media en overheden elkaar weerspiegelen en of de berichtgeving direct leidt tot de uitsluiting van drugsgebruikers, daar is geen breed gedragen beeld over, maar dat de media drugs overwegend negatief associ\u00ebren met gevaar, criminaliteit, en gezondheid, dat komt veel terug in de literatuur.<\/p>\n

Twee van zulke studies gaan over de Braziliaanse media (Noto et al., 2006). \u201cVan alle mogelijke sociale interventies om met het probleem om te gaan springt repressie eruit,\u201d schrijven Noto et al. (2006), \u201cterwijl verhalen over behandeling en schadebeperking relatief schaars zijn.\u201d Volgens diezelfde onderzoekers bevestigen de resultaten de \u201cdiscrepanties tussen berichtgeving in de gedrukte media en epidemiologie.\u201d<\/p>\n

De auteurs zagen ook dat er verschillend bericht wordt over verschillende soorten drugs. Tabak was de meest besproken drug, waarbij de verhalen zich vooral richtten op schade door gebruik en op maatregelen om het gebruik onder de bevolking terug te dringen. Artikelen over coca\u00efne, die ook veelvuldig in de gedrukte media voorkwamen, gingen voornamelijk over drugshandel en schade door coca\u00efnegebruik. Met betrekking tot marihuana gingen sommige artikelen, naast de repressieve aanpak van de wetshandhaving, over decriminalisering en therapeutisch gebruik.<\/p>\n

In Maleisische media kwamen onderzoekers overigens tot andere conclusies, die iets meer lijken op die van Taylor. Ze bekeken bijna 500 artikelen die over de meeste gebruikte drugs in Maleisi\u00eb gaan. \u201cAlle drugs werden voornamelijk behandeld in een strafrechtelijke context en artikelen benadrukten de bezorgdheid over de verspreiding van deze drugs en het misbruik ervan\u201d, schrijven ze.<\/p>\n

De andere Braziliaanse studie, Mastroianni en Noto (2008), illustreert waarom Braziliaanse journalisten zo over drugs berichten. De onderzoekers interviewden Braziliaanse journalisten, en die gaven aan \u201cdoor lezers angst aan te jagen, kranten en tijdschriften hun publiek en\/of verkoopcijfers vergroten.\u201d De voornaamste problemen betreffen een gebrek aan kennis over het onderwerp en een gebrek aan tijd om artikelen te schrijven.<\/p>\n

Aan de andere kant van de wereld, in Australi\u00eb, hadden onderzoekers vergelijkbare, maar minder zware bevindingen (Hughes et al., 2011). Ze onderzochten 4379 artikelen die minstens \u00e9\u00e9n keer \u00e9\u00e9n van vijf verschillende drugs (of afgeleiden daarvan) benoemden: cannabis, amfetamines, ecstasy, coca\u00efne en hero\u00efne.<\/p>\n

Uit de resultaten hiervan bleek dat de berichtgeving sterk vervormd is, en vooral gericht is op criminaliteit en afwijkingskaders. Maar dat is niet het hele verhaal. Uit het onderzoek blijkt namelijk ook dat er veel nadruk ligt op neutraliteit. Er wordt weinig geschreven vanuit zogenaamde crisiskaders; de invalshoek van gezondheid en sociale problemen en kosten voor de samenleving. Hieruit trekken de onderzoekers de conclusie dat de berichtgeving minder openlijk sensationeel, bevooroordeeld en ingekaderd is dan eerder werd gesuggereerd in de literatuur.<\/p>\n

Kortom: het is niet allemaal precies hetzelfde in elk land, ook per drug is de berichtgeving niet hetzelfde, maar als er een trend is, dan is het dat ook media op nationaal niveau vrij negatief over drugs berichten.<\/p>\n

1c- Welke frames worden gebruikt in de berichtgeving over drugs?<\/strong><\/p>\n

In het onderzoek Frame Analysis of Drug Narratives in Network News Coverage<\/u><\/em> (Orsini, 2017) worden de volgende frames beschreven: voortdurende strijd, gevaarlijk gebruik, gewelddadige handelaars en gevallen ster. Het frame \u2018voortdurende strijd\u2019 gaat over het controleren van het drugsaanbod. Het frame \u2018gevaarlijk gebruik\u2019 duidt op verslaving, en de gevaren van verschillende drugs. Het frame \u2018gewelddadige handelaars\u2019 richt zich zowel op geweld als op inspanningen om de verspreiding van drugs tegen te gaan. Het laatste frame, \u2018gevallen ster\u2019 gaat over beroemdheden die overlijden aan drugs.<\/p>\n

Het enige andere onderzoek dat ik heb gevonden dat expliciete frames benoemt, is Representation of addiction and drugs victims through TV media<\/u><\/em> door Afzali et al. (2020). Dit onderzoek gaat over hoe verslaving en drugsslachtoffers gerepresenteerd worden op TV. Hierin zijn de volgende frames gepresenteerd: verslaving onder mannelijke adolescenten; verslaving onder sociaal ontaarden; epicuristische verslaving; verslaving als gevolg van het moderne leven; en wetshandhaving op het gebied van drugs.<\/p>\n

Geen enkel onderzoek gaf expliciete frames die als positief zouden kunnen worden gezien, bijvoorbeeld frames over hoe drugs kunnen helpen bij PTSS-symptomen\u00a0 (Elsouri et al., 2022). Een mogelijke reden hiervoor kan zijn dat stoornissen in middelengebruik altijd een van de meest gestigmatiseerde gezondheidsproblemen geweest zijn (Volkow et al., 2021), waardoor onderzoekers er niet voor kiezen om het onderwerp op een positieve manier te belichten.<\/p>\n

Een ander, G\u00fcneyli et al. (2022), benoemen wel thema\u2019s, zoals \u201cangst\u201d en \u201cmisdaad\u201d. Maar dit zijn dus geen expliciete frames, en dus zal dit onderzoek ze niet gebruiken.<\/p>\n

In conclusie: weinig onderzoeken in de relevante literatuur benoemen expliciete frames, en de frames die ze benoemen, gaan allemaal over de negatieve kanten van drugs.<\/p>\n

2 – Waarom is het de verwachting dat de Telegraaf en de Volkskrant anders schrijven over drugs?<\/strong><\/p>\n

Waarom kies ik voor deze twee kranten? Dat komt omdat uit de literatuur blijkt dat deze twee kranten erg van elkaar verschillen qua inhoud.<\/p>\n

De Telegraaf kan gecategoriseerd worden als een \u2018populaire krant\u2019, en de Volkskrant als een \u2018kwaliteitskrant\u2019. Volgens Boukes & Vliegenhart (2017) maken populaire kranten vaker gebruik van deze drie nieuwsfactoren:<\/p>\n