Van student naar journalist

Mijn hele leven lang ben ik al nieuwsgierig, schrijf ik graag in dagboeken en vind ik de Nederlandse taal ontzettend interessant. Wat je met woorden allemaal kunt overbrengen, blijft bijzonder. Met die interesses besloot ik vier jaar geleden journalistiek te gaan studeren. De opleiding beschreef namelijk alles wat ik zou willen leren.

September 2018 stap ik de deuren van de Hogeschool in Utrecht binnen. Gespannen en vol enthousiasme ontmoet ik de docenten, mijn klas en krijgen we een rondleiding door de school. Na de eerste dag worden we direct in het diepe gegooid: we beginnen producties te maken voor Utrecht West en Oost. Ik leerde om video- en audiofragmenten te schieten en te bewerken en daarbij leerde ik over het schrijfproces waar je mee te maken krijgt. Met als hoogtepunt mijn item over het bijzondere verhaal over de vogelpiet. Ik bracht daar iemand in beeld die verstandelijk gehandicapt is. Na deze productie wist ik het zeker: ik wil journalist worden.

De eerste twee jaar heb ik de complete crossmediale journalistiek meegemaakt. Ik vond alles leuk en het ging me goed af. Van de periode Go heb ik destijds veel geleerd. Het maken van snel nieuws voor radio of televisie was ontzettend leuk. In de items leerde ik BIEST te gebruiken waardoor een item veel meer gaat leven. Dit zie je terug in mijn audioproductie over fast fashion en mijn videoproductie over de Brexit. Maar was het ook echt iets voor mij? Ik leerde dat ik meer tijd en aandacht in producties wilde stoppen en daarom zou een nieuwsorganisatie waarbij je vaak maar één dag hebt voor een productie niks voor mij zijn. Mijn perfectionisme komt hierbij ook om de hoek kijken. Al heb ik daar de afgelopen jaren wel rust in gevonden, want niet alles hoeft altijd perfect.

Tijdens de periode Slow leerde ik alle kanten van de schrijvende journalistiek kennen. Ik merkte dat ik mijn ei kwijt kon in de verhalen die ik schreef en mijn creativiteit bloeide op. Daar waar kon voegde ik audio- en videofragmenten toe om het verhaal completer en crossmediaal te maken. Deze producties zijn terug te vinden op mijn persoonlijke site. In die periode begon ik ook met freelancen. Ik wilde onderzoeken of de schrijvende kant écht voor mij was weggelegd en wat ik er dan zou leuk aan vond.

Bij de Gelderlander, Het Kontakt (voorheen DPG Media), Werkzaak Rivierenland en de gemeente Buren heb ik anderhalf jaar lang allerlei freelanceklussen uitgevoerd. Daarna heb ik ook een glossy voor het 75-jarig bestaan van CPS, onderwijsontwikkeling en advies gemaakt. Tijdens de eerste twee jaar van deze studie heb ik het altijd lastig gevonden om kort en bondig te kunnen schrijven. Ook voelde ik me vaak onzeker over wat ik schreef, was dit wel wat je van een journalist zou verwachten? Mijn freelanceklussen hebben daar enorm aan bijgedragen. Ik mocht op pad, schreef voornamelijk persoonlijke verhalen en mocht kranten en andere publicaties vullen met mijn verhalen. Tijdens mijn freelanceperiode kwam ik erachter dat mijn passie bij het schrijven van persoonlijke verhalen ligt. Ik heb zoveel mooie en bijzondere mensen gesproken wat me iedere keer ontzettend veel energie gaf.

[aesop_gallery id=”1022″ revealfx=”off” overlay_revealfx=”off”]

In het derde jaar van deze studie bleef me één productie bij. Samen met Puk den Uyl heb ik een crossmediaal gemaakt over de verplichte vijf dagen bedenktijd bij abortus. In die productie zat zoveel research en hebben we hoor en wederhoor gepleegd. Dit was mijn eerste productie waar ik écht trots op was.

[aesop_character img=”https://svjmedia.nl/fleurvaneeuwijk/wp-content/uploads/sites/218/2022/06/142B3F80-BD38-4C84-BE35-BCB19300791D_1_105_c.jpeg” align=”left” force_circle=”off” revealfx=”off”]

Na anderhalf jaar freelancen kwam ik terecht bij het tijdschrift Vriendin voor een stageperiode. In het begin vond ik het spannend maar na een paar weken voelde ik me op mijn plek. Ik mocht doen wat ik het allerleukste vond: het schrijven van persoonlijke verhalen met daarbij veel diepgang. Mijn belangst verdween en ik voelde me op mijn gemak bij bekende Nederlanders. De stage vloog voorbij en ik merkte dat alles wat ik op school had geleerd in mijn stage zeker teruggekomen is. Zo deed ik research, leerde ik goed doorvragen om zo het allerpersoonlijkste uit iemand te halen en schreef ik verhalen die dicht bij de kern van het onderwerp bleven.

Mede dankzij de minor ‘Stilstaan bij gedrag’, die ik in jaar drie heb gevolgd, ben ik op mezelf gaan reflecteren na de stage. Waar sta ik? En wat wil ik het laatste half jaar nog bereiken? Mijn belangst was weg, ik ben beter geworden in het doen van research en ik heb geleerd om verhalen kort en bondig op te schrijven. Zodat elk verhaal de kern zou raken. Toch wilde ik nog wel graag het een en ander leren. Het doen van research ging me namelijk altijd prima af maar voor het laatste half jaar zou ik willen leren om mijn research beter neer te zetten zodat ik, maar ook anderen, een duidelijk researchdossier konden lezen.

Op mijn site is terug te lezen dat dit me is gelukt aan de hand van de producties en het onderzoek wat ik heb gemaakt. Ik ben beter geworden in het doorvragen bij interviews, het bellen naar mensen, duidelijke researchdossiers maken, verhalen schrijven zonder te veel bijzaken en het maken van producties voor een bepaalde doelgroep. Dat laatste heb ik zowel tijdens mijn stage als tijdens mijn studie en freelanceklussen geleerd.

Naast dat ik me in bepaalde zaken heb verbeterd ben ik altijd al goed geweest in het professioneel samenwerken en communiceren met anderen. Ook zorg ik dat mijn opdrachten altijd op tijd af zijn en kan ik kan feedback goed ontvangen en geven. Tot slot ben ik energiek, kwaliteitsgericht, gedisciplineerd en leergierig. Al mijn kwaliteiten en punten waaraan ik heb geleerd neem ik mee in mijn toekomst als journalist.

En wat die toekomst zal zijn? Na deze studie ga ik eerst het freelancen voor de krant en Vriendin oppakken. Tijdens dit afstudeersemester heb ik dat enorm gemist. In de toekomst hoop ik op een baan binnen een vrouwentijdschrift waar ik mijn passie voor persoonlijke verhalen kan uiten. Want het werken voor een tijdschrift spreekt mij het meeste aan binnen dit journalistieke landschap. Ook al ligt deze branche onder druk, ik wil er gaan werken!