Hilversum

Selecteer Pagina

Diner voor alleenstaande ouderen valt in de smaak

Diner voor alleenstaande ouderen valt in de smaak

In wijkcentrum de Koepel is wekelijks op vrijdag een diner voor alleenstaande ouderen. Hier komen ze om samen te eten maar ook voor het contact met elkaar. Het wijkcentrum doet erg zijn best om ervoor te zorgen dat alle ouderen naar het eten kunnen komen. Er is in de wijk een Buurtmobi, een elektrische shuttle, die gratis ouderen en minder mobiele mensen ophaalt en vervoert naar verschillende locaties. Het samen eten op de vrijdagavond is iets waar veel van de ouderen naar uitkijken en zij zijn ook erg blij met het initiatief.  

Vanaf vijf uur zijn de ouderen welkom maar daarvoor zijn er al genoeg mensen bezig om alles voor te bereiden. Een van hen is Lucie van Cranenburgh ze is vrijwilliger bij het wijkcentrum en helpt elke week bij het eten. Ze is druk bezig met alles klaar leggen en probeert in de haast nog een aantal vragen te beantwoorden. ‘Ik help met heel veel activiteiten mee. Om ze op te zetten, subsidie aan te vragen en ze te begeleiden. En vandaag hebben we het vrijdag avond eten, dat is voor ouderen en dan help ik met de tafels dekken, het eten uitdelen en kijk ik of het allemaal goed gaat.’ Ondanks die haast ligt alles netjes op tijd klaar.

De kok is ondertussen druk bezig in de keuken. Hij vertelt dat normaal zijn vrouw hier op vrijdag kookt, maar doordat ze vandaag ander werk heeft kan ze er niet bij zijn, daarom is hij er deze week met zijn dochter.

Rond 17:00 komen de eerste ouderen binnen. Zij gaan zitten aan een grote ronde tafel en beginnen alvast aan een drankje terwijl ze wachten tot iedereen er is. Ondertussen wordt er op de achtergrond muziek aangezet maar dit kan niet iedereen waarderen.  ‘Hallo kan dat iets zachter!’ klinkt het vanaf de tafel. Wat later komt de Buurtmobi aan, hiermee wordt onder andere Nellis gebracht zij is met een leeftijd van 94 de oudste die wekelijks komt eten. Wat later vertelt ze over het diner en hoe ze het vindt. ‘Ik kijk er altijd naar uit, want ik vind het heel erg leuk om mensen te ontmoeten. Ik ben altijd gewend geweest met mensen om te gaan dus als je alleen komt te staan is dat een beetje moeilijk. Maar dit is fantastisch!’

De Buurtmobi komt aan en brengt Nellis en een andere buurtbewoner.

Na even gezellig kletsen en een drankje wordt het teken gegeven dat iedereen aan de vierkante tafels kan gaan zitten, die eerder al gedekt zijn door Lucie. Met hongerige blikken op het gezicht pakken alle ouderen zo snel als ze kunnen hun wandelstok of rollator en verplaatsen ze zich naar de andere tafels.

Door twee vrijwilligers wordt er voor iedereen een kom met soep ingeschonken en de ruimte vult zich meteen met de geur ervan. Ze beginnen te eten, sommige worden er stil van en andere beginnen juist een verhaal te vertellen. Nadat de soep helemaal opgegeten is komt het hoofgerecht en daarna het toetje. Met een paar uur aan gezelligheid en een lekkere maaltijd achter de rug, gaan de ouderen elk weer naar huis. Sommige lopend andere weer terug met de Buurtmobi.

De eerdergenoemde vrijwilligster Lucie van Cranenburgh, vertelt dat toen ze begonnen met het eten voor de ouderen het in eerste instantie gratis was. Maar ze merkten op dat veel mensen er iets voor willen betalen en graag hun dankbaarheid willen tonen.  Daarom hebben ze ervoor gekozen om er vijf euro voor te vragen wat ze dan aan het einde van avond ophalen bij de mensen. Met dit geld kopen ze bijvoorbeeld iets leuks voor iemand als die jarig is. Ook is Lucie erg positief over de Buurtmobi waar sinds zes oktober een tweede nieuwe van in gebruik is genomen. ‘De wintertijd maakt het moeilijker voor ouderen. Ze kunnen steeds vroeger de deur niet meer uit, daarom zijn wij zo blij dat we die Buurtmobi hebben. We halen de mensen op en we brengen ze naar huis. En dat donkere en dat regenachtige is natuurlijk vreselijk voor oude mensen. Straks wordt het glad en word het een nog groter probleem. Maar wij zorgen altijd dat de mensen gehaald worden en thuisgebracht worden. En dat in ieder geval dit door kan gaan!’

Op zaterdag 29 oktober is de klok weer een uur achteruit gegaan, hierdoor worden de dagen donkerder. Voor veel mensen is dit een tijd met veel warmte, liefde en gezelligheid maar voor eenzame ouderen zijn dit dagen waarin ze zich juist beseffen hoe allen ze zijn. Om deze ouderen toch in contact te brengen met andere leeftijdsgenoten organiseert wijkcentrum De Koepel in Hilversum wekelijks een diner voor deze mensen. In deze reportage heb ik deelgenomen aan dit diner en ik erachter gekomen hoeveel deze wekelijkse activiteit voor deze eenzame mensen kan betekenen.

Over de auteur

Quinty de Windt

Ik ben Quinty de Windt, 16 jaar en kom uit Rotterdam. Ik ben erg geïnteresseerd in mensen en hun verhalen. Interessant lijkt het me om in de toekomst verder te gaan in iets meer de beeldende kant. Ik hoop mooie verhalen te vinden en te delen.