De 48-jarige Pippa Pinuppins uit Groningen heeft door haar ziekte zes jaar in quarantaine geleefd en brengt nu ‘positieve vibes’ de wereld in. Ze omschrijft zichzelf als een paradijsvogel, fulltime levensgenieter en zelfs voor de omschrijving unieke verschijning deinst ze niet terug. Ondanks veel tegenslagen is ze erin geslaagd om van haar leven een mooi kunstwerk te maken. De seksuele schreeuw, de magie van dans en de ervaring van pijn: ze hebben allemaal een steentje bijgedragen in haar leven. Hoe heeft ze haar tegenslagen omgezet in een kleurrijk bestaan? Met een grote lach vertelt ze haar verhaal.
“Ik zie mijn leven als een uniek kunstwerk. Er zijn gigantische klodders verf over mij heen gekwakt. Alle kleuren van de regenboog zitten erin, maar ook kleuren die je liever ontloopt, zoals zwart en bruin. Als ik vroeger geen zelfspot had, was ik er niet meer geweest. Het is allemaal zo bizar gelopen.”
"Ik geloof heilig dat seks mij heeft geholpen met mijn herstel." Pippa Pinuppins
Kopje onder
“De quarantaine van nu heb ik al eerder in zeer extreme vorm meegemaakt. Dusdanig dat mijn lichaam het niet meer deed. Na vier jaar misdiagnoses constateerden de artsen in Duitsland de ziekte van Lyme in een vergevorderd stadium, waardoor ik aan het infuus moest. Wij patiënten onderling noemden dat de chemokuur voor lymepatiënten. Ik vind de quarantaine zalig nu. Waar klaagt iedereen over? Voor mij voelt dit niet als quarantaine. Het is piece of cake zes maanden. Ik heb zes jaar achter de rug.
Destijds was ik zwaar ontmoedigd. De antibiotica sloegen niet aan, waardoor de ziekte chronisch werd. Het was alsof ik elke dag in elkaar werd geslagen door mijn echtgenoot, alleen was mijn echtgenoot mijn ziekte. Ik kon dus niet scheiden of weglopen, maar trotseerde elke dag opnieuw de gekmakende pijn in mijn lijf. Ik zocht op in welk klimaat Lyme zo min mogelijk effect heeft en vertrok sindsdien elk jaar naar Lesbos. Tijdens mijn verblijf liep ik op een tangofestival mijn latere Turkse vriend tegen het lijf. In zijn armen zette ik weer mijn eerste stappen op de dansvloer. Het ging gepaard met veel aanvallen en pijn, maar ik voelde ook de weg naar boven. Zoiets gaat altijd met één stap vooruit en twee stappen achteruit. Herstellen is moeilijker dan ziek worden.”
"Ik wacht niet op het moment dat de wereld mij gelukkig maakt." Pippa Pinuppins
Nieuw hoofdstuk
“Ik ging steeds vaker naar het land van mijn vriend. Daar beleefde ik de beste seks van mijn leven. Ik geloof heilig dat seks mij heeft geholpen met mijn herstel. Het is de poort naar nieuw leven. We zijn allemaal al seksend ter wereld gekomen. Daar zit voor mij een clou in. Ik gebruikte de energie om mezelf opnieuw vorm te geven. Ik voedde mijn zintuigen elke dag meerdere malen, waardoor mijn immuunsysteem een boost kreeg. Dat ben ik nu heel actief aan het doorgeven aan andere vrouwen. Niet alleen middels mijn boek ‘Epische Erotiek’, maar ook met allerlei trainingen. Ik kreeg veel aanvallen, omdat ik voor het eerst heel mijn lichaam, inclusief verlamde spieren, betrok bij het liefdesspel. Ik haalde er uiteindelijk een gigantische kracht en genezing uit. Ik vond voor het eerst mijn seksuele schreeuw: een schreeuw van bevrijding.”
Boven water komen
“Zelfspot is samen met mijn creativiteit en sensualiteit mijn redding geweest. Als je een van die drie niet kwijtraakt, heb je een grote kans er weer bovenop te komen. Ik heb een tijdje doodswensen gehad, maar iedere keer als ze opkwamen zei ik: ‘Oh, daar heb je weer diegene die steeds dood wil. Hallo, welkom, maar we gaan vandaag even wat anders doen.’ In mijn boek beschrijf ik op humoristische wijze hoe mijn doodswens uitmondde in een foute filmscène. Met zo’n benadering zijn er weinig dingen die bij machte zijn om je kopje onder te duwen. Wellicht tijdelijk, maar niet voorgoed.
Mijn kijk op het leven is altijd al zo geweest. Ik was voor mijn ziekte al super kleurrijk, eigenzinnig en sterk. Dat heeft mij erdoorheen gesleept. Het is niet iets wat ik heb geleerd van de pijn. Om mijn doodswensen te lozen, stelde ik mezelf de vraag: ‘Wil ik als een kasplantje door het leven of niet? Nee, ik sta zo energiek en dynamisch in het leven. Dat houd ik nooit vol.’ Ik gaf mezelf een aantal maanden de tijd om alles te doen waar mijn lijf gelukkig van werd. Luchtigheid toebrengen in alle dramatiek is voor mij een magisch wondermiddel gebleken. Mijn spreuk op mijn website luidt dan ook: ‘Kunstkracht is toverkracht.’”
Inkleuren
“Mijn leven heeft momenteel twee kanten. Ik heb mezelf beter verklaard, maar ervaar nog steeds de gevolgen van mijn ziekte. Ik zie het nu als een leuke uitnodiging voor zelfzorg. Ik lig zestien uur per dag plat, maar ik heb nog steeds veel leuke bezigheden. De andere kant houdt van het vieren van schoonheid. Ik geloof erg in de kracht van vreugde en druk mijn eigen vrolijke stempel op het leven. Ik wacht niet op het moment dat de wereld mij gelukkig maakt. De wereld is namelijk ontworpen om je het gevoel te geven dat je betere mascara moet kopen, omdat je wimpers niet deugen. Dat geeft niet, maar ik geloof dat ieder lichaam helemaal perfect is.
Ik houd me veel bezig met burleske en het geven van trainingen. Het is een erg vrouwelijke vorm van feminisme. Mijn zelfvertrouwen krijgt er een boost door. Burleske gaat om het vieren van wat je hebt in plaats van wat je niet hebt. Hierin probeer ik andere vrouwen te inspireren. Eigenlijk is het de kant van vreugde die ik vier. Wanneer ik als een paradijsvogel door de stad fiets, wil ik een boodschap overbrengen. Ga je lichaam vieren middels dans, geluid, seksualiteit en zelfs middels gebakjes eten. Oftewel, doe dingen waar je vrolijk van wordt. Niet waar je hoofd vrolijk van wordt, maar waar letterlijk heel je lijf blij van wordt. Jouw lichaam is de enige die jou kan bevrijden van oude ziektes, trauma’s of heftige emoties, want daar zit ook de ziekte in.
"Je moet iets maken met de kleuren en materialen die je krijgt." Pippa Pinuppins
Het is niet dat ik in mijn leven ‘De vijf stappen naar geluk’ heb gevolgd. Het zijn honderdtachtig stappen geweest met allemaal omwegen en bochten, maar ik heb tegelijkertijd van de route genoten. Probeer een beetje te lachen als je denkt: ‘God heb ik weer.’ Mij is het gelukt, dus ik geloof heilig dat het een methode is die voor veel mensen kan werken.
Je moet iets maken met de kleuren en materialen die je krijgt. Als het leven klodders verf op je afgooit, maak er dan een kleurrijk kunstwerk van. Paint your own life! Je bent de medeschepper van jouw leven. Zo maakte ik van zwerfhout allerlei kunstwerken. Het wrakhout stond voor mij symbool voor hoe het leven soms is. Al ligt heel je schip in puin, maak er een leuk, nieuw kunstwerk van.”
