Ze kwamen ongeveer een half uur na aanvang binnen en begonnen eigenlijk gelijk al. ‘Wat is dit?’, ‘Gadver!’ Zeiden ze tijdens een van de films make out scènes. Al snel kwamen de mensen in zaal in actie. Een iemand liep gelijk de zaal uit om de bewaking op de hoogte te brengen van wat er gaande was in de filmzaal. Een ander ging gelijk naar ze toe, en vroeg of ze weg wilde gaan, wat ze toen ook deden.
De film begon zoals elke andere film. Enthousiaste koppels zitten rustig te wachten tot dat de voor-filmpjes afgelopen zijn. Van de gekochte popcorn en drankjes wordt ruim genoten. Eindelijk gaan dan de lichten uit, de film begint. Het leek erop dat de avond er gewoon was om ‘Coming-out Day’ te vieren, wat toevallig deze keer op dezelfde dag viel als de ‘Pride Night’ bij Pathé. Tot dat de drie jongens alle aandacht op hun zelf trokken.
De film ‘out’ werd tijdens de pride night van Pathé afgespeeld. De film gaat over twee jonge gay mannen (Tom en Ajani). Ze komen beide uit Twente, maar willen heel graag naar Amsterdam om op de filmacademie te gaan studeren. Tegelijkertijd willen ze graag naar Amsterdam, omdat ze hopen dat ze daar eindelijk een gemeenschap kunnen vinden die hun accepteert. De film werd volledig in zwart – wit afgespeeld. Dit was een van de aspecten die de gasten van de film goed beviel. Een van de koppels die na de film uit de zaal kwam, zei tegen elkaar: ‘Eindelijk gewoon een mooie film.’ Zei de een. ‘Ja’, zei de ander ‘het was fijn dat de film in zwart – wit was. Dat neemt minder weg van de belangrijkheid van de film.’ Toch was de sfeer ook een beetje verpest en ging het vooral over de mannen die de film geprobeerd hadden te verpesten. Velen stonden na de film nog even na te praten. Het was rumoerig, maar één consensus was vrij duidelijk. De opmerkingen van de drie binnengevallen jongens, waren onacceptabel.
‘Pride Nights’ en bijvoorbeeld Pride in de Amsterdamse grachten zijn manieren waarop de LGBTQIA++ gemeenschap bij elkaar kan komen om op de eerste plaats een mooi feest te vieren, maar ook te demonstreren tegen ongelijkheid. Wat in licht van de gebeurtenis bij de Pathé nog belangrijker lijkt. De puberale actie van de drie jongens legt dan ook echt een demper op een avond die bedoeld was om gelijkheid en acceptatie te vieren. Een van de bezoekers (die graag anoniem wilde blijven) vertelt: ‘ De film was voor mijn heel erg herkenbaar, ik ben ook opgegroeid in een klein dropje in Nederland. Deze film liet goed zien hoe dat voelt.’ Hetzelfde blijkt ook uit een interview met COC-Midden Nederland. Quinten van Koeverden zegt: ‘Verder is het voor LHBTQIA+’ers ook fijn om zichzelf en verhalen die relevant zijn voor hen op het witte doek te zien.’, ‘LHBTQIA+-films zijn superbelangrijk, iemand kan zich erin herkennen en zich daardoor minder eenzaam en ‘raar’ voelen, ook kunnen films zorgen voor meer begrip, respect en acceptatie.’ De film is een herkenningspunt voor velen. Wat de actie vaak persoonlijker maakt.
