Vrouwen die een abortuskliniek bezoeken worden steeds vaker lastiggevallen en geïntimideerd door anti-abortusdemonstranten blijkt uit een onderzoek van het Humanistisch Verbond en feministisch platform De Bovengrondse. De demonstranten verzamelen zich voor de klinieken en belagen vrouwen door ze na te roepen of te bestoken met nare foto’s van bijvoorbeeld embryo’s. Bij abortuskliniek het Vrelinghuis In Utrecht is het probleem nog niet aangepakt.
Wat doet de abortuskliniek om de vrouwen die een abortus ondergaan in hun kliniek te beschermen? Volgens zorgmanager Bar-Lev Querido van abortuskliniek het Vrelinghuis in Utrecht kan de kliniek zelf niet veel doen aan de anti-abortusdemonstranten. “Burgmeester Jan van Zanen, heeft het verzoek om een bufferzone afgewezen omdat hij vindt dat het recht van demonstreren een grondrecht is, en dat grondrecht gaat ver.” Een bufferzone zorgt ervoor dat de demonstranten op een gepaste afstand blijven zodat de vrouwen zonder problemen de kliniek kunnen bezoeken. “Ik vind het recht van demonstreren ook belangrijk maar ga dan op het Malieveld staan. Niet recht voor de kliniek.” Aldus Querido. De demonstraties zijn er al jaren, maar volgens Bar-Lev wordt het de laatste jaren steeds meer en neemt het ook hevigere vormen aan. Of een bufferzone nou echt de oplossing is weet de zorgmanager van het Vrelinghuis niet. Volgens hem staan de demonstranten dan aan de overkant van de straat tegenover een basisschool en kinderdagverblijf en dat lijkt hem ook geen goed idee.
De anti-abortusdemonstranten die voor de deur van het Vrelinghuis in Utrecht staan proberen vrouwen vaak over te halen om geen abortus te ondergaan. Volgens de demonstranten geven ze alleen maar advies aan de vrouwen en vertellen ze wat de negatieve effecten van een abortus kunnen zijn. Bar-Lev denkt hier anders over, hij zegt dat de cliënten soms zelfs worden bestookt met medische informatie die niet klopt of de toegang naar de kliniek wordt door de demonstranten versperd. De kliniek in Utrecht is één van de twee klinieken in Nederland die ver gevorderde zwangerschappen beëindigd. Het is bij het Vrelinghuis tot drieëntwintig weken mogelijk om een zwangerschap te laten beëindigen.
Sara Wijnhoven (23) heeft vorig jaar een abortus ondergaan bij een abortuskliniek in Eindhoven. “Gelukkig heb ik bij mijn bezoek aan de kliniek niet te maken gehad met demonstranten. De kliniek was zwaarbeveiligd. Ik vroeg de verpleegster waarom er dubbele deuren waren en naar het feit dat je moest aanbellen en je volledige naam, geboortedatum moest geven voordat je naar binnen mocht. Zij vertelde mij dat agressieve demonstranten de reden waren en dat de werknemers meerdere malen hebben ervaren dat de demonstranten niet alleen voor de deur stonden en patiënten lastigvielen, maar dat ze ook binnen kwamen om hun demonstratie voort te zetten. Dit vond ik erg lastig om te horen.” Aldus Sara. Daarnaast vertelt Wijnhoven dat de situatie haar enorm zwaar viel. Zowel mentaal als fysiek. Ze zou er niet aan moeten denken dat er dan ook nog betogers voor de deur zouden staan die haar zouden gaan vertellen dat het geen goede keuze was. “Ik denk oprecht dat ik dat mentaal niet had aangekund. Ik ben iemand die met ervaring over abortus kan spreken en ik vind het absurd dat mensen op deze manier demonstreren. Voor mij mogen ze demonstreren, maar doe dat dan als je blieft ergens anders. Iedere vrouw is de baas over haar eigen lichaam en haar leven.”
Volgens het Fiom, Federatie van Instellingen voor ongehuwde moeders, zitten vrouwen die ongewenst zwanger zijn in een moeilijke situatie waar veel emoties bij komen kijken. “Als je bij de kliniek wordt aangesproken door iemand die je keuze voor abortus “slecht” vindt of die op je gaat inpraten kan dit eventuele gevoelens van schaamte die je hebt versterken. Het maakt je beslissing tot een negatieve ervaring omdat je ook nog eens het gevoel krijgt dat je jezelf en je keuze moet gaan verdedigen”, zegt Eline Dalmijn die manager ongeplande zwangerschappen is bij het Fiom. De vrouwen die Eline gesproken heeft geven aan dat ze niet zozeer aan hun keuze gaan twijfelen als ze worden aangesproken, maar dat het de ervaring een stuk vervelender maakt en dat ze het naderhand moeilijker vinden om erover te praten met anderen.
Op 27 juli 2020 zijn er door PvdA-kamerlid, Lilianne Ploumen Kamervragen gesteld aan minister Hugo de Jonge over het landelijk verbieden van intimidatie van vrouwen bij abortusklinieken. De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport geeft aan dat gemeenten waar abortusklinieken zijn gevestigd steeds aangeven dat ze over genoeg bevoegdheden beschikken om de demonstraties in goede banen te leiden. Hij stelt dat Anti-abortus acties bij abortusklinieken in het hele land juridisch gezien niet allemaal op één lijn liggen. Of er maatregelen noodzakelijk en rechtvaardig zijn, is afhankelijk van de plaatselijke omstandigheden. De burgemeester van de gemeente waar zich een kliniek bevindt zal moeten beoordelen of er beperkingen worden opgelegd aan de demonstranten. Minister de Jonge is van mening dat gemeenten genoeg mogelijkheden hebben om maatregelen te treffen indien de lokale situatie daarom vraagt.
Al met al, om het probleem van de toenemende anti abortusdemonstranten aan te pakken moet het Vrelinghuis bij de burgemeester van Utrecht zijn. Hij kan op basis van de feiten die er spelen zelf een beslissing maken en het probleem aanpakken.
