“Zing – Vecht – Huil – Bid – Lach – Werk en Bewonder”, zingen omstanders mee met de Westerkerk in Amsterdam. Iets voor twaalf uur is de orgelspeler begonnen met het spelen van het lied van Ramses Shaffy. Veel mensen stoppen om te luisteren. Normaliter staat het plein naast het Anne Frank Huis vol met toeristen, hetzelfde geldt voor trekpleisters als de Dam, de Oude Kerk, Leidsestraat en het Museumplein. Of de stad door de maatregelen uitgestorven is, blijft maar de vraag.
Anne Frank Huis.
Vrijdagochtend 12:00
Terwijl de orgelspeler van de Westerkerk het meest bekende liedje van Ramses Shaffy speelt maken twee Nederlandse toeristen, uitgerust met grote rugzakken en wandelschoenen, uitgebreid selfies van de gesloten ingang van het voormalig onderduikadres van Anne Frank. Ze negeren de klanken die uit de imposante kerk komen en zijn meer gefocust op de moderne glazen ingang van het museum. Van anderhalve meter afstand houden is geen sprake. Een ouder stel in zomerse kleren kruipt tegen elkaar aan terwijl zij naar plezierbootjes kijken die pruttelend door de Prinsengracht varen. De verschillende, vooral jonge stellen op de kade houden geen afstand, maar blijven wel uit de buurt van onbekenden terwijl ze aandachtig naar de klok van de kerk kijken waar de muziek uitkomt. Dané Mulder, gedragspsycholoog bij de gemeente Rotterdam, zegt dat jongeren meer weerstand tonen tegen de maatregelen van de overheid dan ouderen. Dit komt omdat jongeren meer behoefte hebben aan autonomie, en omdat zij, volgens het RIVM, een kleinere besmettingskans hebben.
[embed]https://youtu.be/mchXCgT-xWY[/embed]
Direct nadat de orgelspeler klaar is met het liedje ontvangt hij applaus en steekt hij zijn hoofd uit de klok van de 86 meter hoge kerk. Langzaam druipen de meeste omstanders tevreden af aangezien er geen vervolg liedje komt. Een man begroet een vrouwelijke kennis op de kade. Hij wil haar een knuffel geven, maar vergeet dat afstand houden een eis is op dit moment. In plaats daarvan geven ze elkaar een ‘voetboks’ en vertelt hij haar hoe mooi het was om Ramses zijn hitsingle te beluisteren in het zachte lente weer. “Ik had zo graag Ramses een keer live willen zien”, vertelt hij haar. Het oudere stel loopt ook verder terwijl de mevrouw haar bos bloemen bijna op het bankje vergeet. In hun plaats komt een jogger hijgend aangerend en ploft neer op het bankje, waar nog een witte hyacint eenzaam blijft liggen.
De Dam, 12:30
Voor het Nationale Monument op de Dam staan de bloemenkransen die op Bevrijdingsdag zijn neergelegd door de scouts. Een oudere vrouw maakt met haar telefoon foto’s van het monument. Ook hier is muziek te horen, alleen deze keer klinken Bijbelse liederen van Jehova’s getuigen die voor het kantoor van de ABN-AMRO flyers uitdelen aan mensen die langs komen lopen. Normaal is er altijd wel politie op het plein aanwezig, maar deze keer heeft een boa in een fluoriserend geel pak de handhavingstaak op zich genomen. Sinds kort zijn er speciale vakken waar mensen hun fiets kunnen parkeren, als dit niet gebeurt plakt de boa een sticker op de fiets zodat een auto deze kan ophalen. Meerdere wielrenners en fietsers worden verzocht om hun fiets ergens anders te parkeren. Zo ook een meneer in een driedelig beige pak, zijn scooter staat verkeerd geparkeerd. Hij komt verhaal halen bij de boa en rijdt daarna met veel gebrom weg.
Een dakloze man met ontbloot bovenlijf steekt samen met een bouwvakker een jointje op en ze bespreken de dag. De zo bekende sterke geur van wiet neemt langzaam een deel van het plein over. Na de joint loopt de dakloze naar een andere steen om op te zitten. Hier zitten een vader met zoon die samen een half gesmolten ijsje eten. Ze raken in gesprek en de dakloze man zegt dat hij het koud heeft. “Misschien moet je dan een shirt of trui aandoen, dan heb je het minder koud”, zegt de vader. De dakloze man lacht dit weg. Na een aantal minuten vraagt hij om twee euro, de vader heeft dit niet en geeft zijn vrouw, die net aan is komen fietsen op een vouwfiets een kus. De zoon geeft de man twee euro en een boks en loopt naar zijn ouders toe. De dakloze man speelt met het geld en er valt een euro rinkelend op de grond.
De boa wil weer mensen wegsturen, maar er komt een vriend gekleed in een zwarte djellaba en een Gucci pet aanlopen en ze geven elkaar een innige omhelzing en praten in het Arabisch verder. Het gezang van de Jehova getuigen is vervangen door Bob Marley, gezongen door de nog steeds T-shirt loze dakloze man. Hij vraagt aan mensen op straat of zij een slaapplek voor hem weten. “Amsterdam-Noord is erg rustig en er is veel groen”,krijgt hij te horen van een andere dakloze. Hij pakt zijn spullen en loopt al neuriënd over de Damrak richting het Centraal Station.
Oude Kerk, 13:30
De normaal drukke Wallen met dronken toeristen en mannen die op zoek zijn naar een met rood belicht raam zijn uitgestorven. In normale tijden zijn de grachten de hele dag gevuld met mensen, maar nu sekswerkers hun werk niet mogen uitvoeren is er geen hond te bekennen.
Een jongeman, van top tot teen gekleed in Gucci en Burberry, wordt voor een coffeeshop aangehouden bij zijn witte Volkswagen Polo. Wat hij heeft gedaan is niet helemaal duidelijk, maar het is wel een serieuze zaak. Naast vier handhavers op de fiets, staan er ook nog eens vier politieagenten om hem heen. Een vrouwelijke agente staat erg driftig in haar oog te wrijven terwijl ze door haar collega’s geroepen wordt. De jongeman wordt gefouilleerd, zonder handschoenen, en zijn auto wordt grondig onderzocht. Een oude Surinaamse meneer, gekleed in een bijna volledig rode outfit, kijkt van een afstandje toe en steekt een joint op. De verdachte werkt rustig met de agenten mee en maakt hier en daar een grapje. Vlak voor de aankomst van het politiebusje kijkt iedereen naar boven, een helikopter. Geen politiehelikopter, maar een Chinook. Een 2-motorige transporthelikopter vliegt laag over de stad met luid kabaal richting het marineterrein in Amsterdam-Oost.
Nadat de Chinook is overgevlogen rijdt het busje voor de coffeeshop. De verdachte wordt meegenomen en oogt nu redelijk nerveus. De witte Volkswagen Polo blijft op de gracht staan.
Intussen is de Surinaamse man in de rolstoel vergezeld met een bekende. Een lange meneer, van top tot teen gekleed in het rood, gaat naast hem zitten. Ze kijken toe hoe een elektrische matgroene rondvaartboot aanmeert aan de kade. Het enige geluid wat je hoort is de aansteker die aanklikt om een nieuwe joint mee aan te steken.
De sluiting van cafés, coffeeshops en kerken hebben eigenaren op het idee gebracht om te gaan klussen. Op de grachten hoor en zie je dan ook overal bouwvakkers die met harde muziek aan het werk zijn. Bij de Oude Kerk zingen twee bouwvakkers zonder shirt maar met helm, met volle borst mee met BLØF. Op twintig meter afstand ruik je de ingang van de coffeeshop waar de witte Volkswagen Polo nog steeds staat. Niet de wietgeur, maar de geur van verf overheerst de gracht. Ook hier wordt geklust, met mondkapjes en handschoenen.
Leidsestraat en Museumplein 14:00 – 14:30
De Leidsestraat en het Musemplein zijn na de versoepeling van de maatregelen weer langzaam drukker geworden. De winkels in de Leidsestraat zijn open en op het grasveld van het Museumplein zitten mensen in de lentezon van hun lunch te genieten. Vooral jongeren lopen in zomerse kleren door de straat, maar van anderhalve meter afstand is geen sprake. Het is normaal verboden om te fietsen door deze straat, maar veel mensen houden zich hier niet aan. Een man die van top tot teen ondergetattooeerd is houdt zich nog wel aan deze regel en loopt met zijn fiets aan de hand richting het Leidseplein. Een ramenwasser heeft geen zin om te lopen en fietst voorbij met een halve liter bier in zijn hand en uit zijn speaker klinkt Amerikaanse hiphop.
Het imposante Rijksmuseum kijkt neer op de groene grasmat van het Museumplein. De skatebaan is gevuld met kinderen die op stepjes en skateboards in de halfpipe trucjes doen terwijl hun ouders verveeld op hun smartphone appjes aan het versturen zijn. Twee mannen spelen jeu de boules naast de skatebaan. Telkens als de grote ballen gegooid worden stuift het zand en stof van de grond omhoog. In de verte klinken de magische klanken van een jazzmuzikant op zijn saxofoon. Zodra het nummer voorbij is gooit een omstander wat geld in de tas van de muzikant en het geld ploft met een dof geluid neer in de nog lege tas.
De afgelopen zeven weken is de stad levenloos geweest, maar na de versoepelingen beginnen de Amsterdammers langzaam te ontwaken uit hun quarantaineslaap. Langzaam beginnen de stad en de mensen weer tot leven te komen en uit hun hol te kruipen. Degene die het aandurven om de redelijk verlaten straten te trotseren houden zich zo nu en dan aan de regels en zijn solidair met elkaar. Het is maar de vraag in hoeverre dit zal werken zodra de zomerse dagen om de hoek staan en de fles wijn met elkaar wordt gedeeld.
Reacties zijn gesloten.