Verantwoording: bij deze data-analyse is er gebruik gemaakt van een dataset die een maand geleden, 09 september 2022, verzameld is. Films die na deze datum gepubliceerd zijn, worden niet meegenomen in dit onderzoek. Ook is het aantal reviews van de filmcritici niet meegenomen in de analyse, alleen de score zelf.
IMDB, ‘s werelds grootste filmdatabase, houdt niet alleen cijfers bij van wat de gebruikelijke kijker van films vindt: maar ook die van filmcritici. Dit doet de website met een simpele formule. De filmcritici geven een cijfer op een schaal van 1-100. De cijfers van alle filmcritici die een film gerecenseerd hebben worden samengevoegd en gedeeld door het aantal recensies. Dit geeft een gemiddeld cijfer: de ‘metascore’.
De Top 250 van IMDB is echter niet gerangschikt op deze score. IMDB doet dit d.m.v. de ‘userscore’: de score gegeven door de gewone gebruikers op IMDB. Deze houdt een andere schaal aan: de schaal van 1-10 en de score kan door gebruikers alleen op hele getallen gegeven worden zonder decimalen. In de top 250 wordt de top 3 respectievelijk in stand gehouden door Shawshank Redemption (1994), The Godfather (1972) en The Dark Knight (2008). Als we kijken naar de cijfers van critici, zien we een andere top 3:
Op de gedeelde ‘eerste plaats’ staan The Wizard of Oz (1939), Citizen Kane (1941), Casablanca (1942), Lawrence of Arabia (1962) en The Godfather (1972). Deze vijf films delen allen een metascore van honderd, dus omgerekend: een tien. De filmcritici zijn hier dus unaniem over eens dat deze films compleet foutloos zijn. Ook is opvallend, dat er sinds 1972, in de Top 250 geen film van recente tijd meer voorkomt die een metascore van 100 haalt. Sterker nog, de enige film die daar in de buurt van komt, is 12 Years A Slave (2013). Deze piekt met een score van 96. Pjotr Slebioda, een fervent filmliefhebber, denkt dat deze trend uit te leggen is door nostalgie. ‘Kijk, een metacritic kan gewoon nu nog een recensie schrijven over een film uit 1962. Maar dan neemt hij of zij de tijdgeest mee in gedachten. Als Casablanca nu zou uitgebracht worden, zou de film nooit zo’n hoge metascore halen’, licht Slebioda toe. ‘Ik denk ook dat er een bepaalde vorm van nostalgie meespeelt bij mensen, wanneer zij dat soort films zien. Misschien zijn het wel films uit hun jeugd, snap je?’.
Slebioda heeft daar gelijk in. Veel films worden jaren na release alsnog reviewed. Dit vaak onder het mom van een jubileum. De nieuwere films lijken strenger beoordeeld te worden door filmcritici. Een interessante trend: wordt de filmcriticus kritischer? Een opvallende uitschieter (in de negatieve zin) in deze analyse is Star Wars: Episode VI – Return of the Jedi (1983). Deze film kreeg van de ‘users’ een rating van 8.3, maar van de critici een 58 (5.8). Ook Snatch (2000) valt op: deze film kreeg van de gebruikers een 8.2, maar van de critici een 5.5.