{"id":21066,"date":"2025-11-02T12:59:26","date_gmt":"2025-11-02T11:59:26","guid":{"rendered":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/?p=21066"},"modified":"2025-11-04T20:01:43","modified_gmt":"2025-11-04T19:01:43","slug":"twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/","title":{"rendered":"Van verlies tot rechtvaardigheid"},"content":{"rendered":"

Het is de vroege ochtend na Koninginnedag 2007 wanneer Jack Keijzer de deur opent van zijn woning in Hoogkarspel en twee agenten aantreft. Het verschrikkelijkste nieuws dat een ouder kan krijgen volgt: zijn zoon Pascal leeft niet meer. \u201cHet leek alsof de plavuizen zich onttrokken aan het cement op de vloer. Ik wist: mijn leven is finaal en tot in de eeuwigheid naar de klote.\u201d Pascal werd op 30 april 2007 vermoord door Emiel T. De dader werd veroordeeld, en kwam na negen jaar weer vrij. Een volgende klap volgde. Tot afgrijzen van de familie bleek hij in hun eigen omgeving komen te wonen. \u201cDe angst om de moordenaar van je kind op straat tegen te komen is onbeschrijfelijk.\u201d <\/strong><\/p>\n

Een liefdevol gezin<\/strong><\/p>\n

\u201cMijn vrouw Jolanda en ik waren dolgelukkig met onze jongens,\u201d vertelt Jack trots, terugblikkend op het gezinsleven. \u201cPascal ontfermde zich vanaf het begin liefdevol over zijn kleine broertje Remy. Hij hield zijn hoofdje bij zijn geboorte zo teder vast\u2026 Heel ontroerend.\u201d Het gezin kende gelukkige jaren vol warmte en liefde. \u201cHet ging ons voor de wind,\u201d vertelt Jack. \u201cOp ons vaste vakantieadres op de camping in Egmond aan Zee speelden we \u2019s avonds badminton en deden we penaltyschieten. Ik werd altijd derde! \u2018s Avonds bij papa op schoot samen kijkend naar Goede Tijden Slechte Tijden. Zo denk ik terug aan die mooie tijden\u201d.<\/p>\n

Een moeilijke puberteit<\/strong><\/p>\n

Het tij keerde toen Pascal naar groep 8 ging. Tijdens een logeerpartij bij zijn neef Danny liep hij weg. \u201cPascal scheen zich alleen te voelen en vroeg zich af wat hij op de wereld deed, bleek achteraf\u201d, vertelt Jack. \u201cHij had heftige gedachtes, zoals: \u2018Ik wil weg, ik wil dood’.\u201d Pascal liep die middag naar het treinspoor in Den Helder, waar het logeerpartijtje plaatsvond. Hij hoopte dat een trein hem zou bevrijden van het leven. Een voorbijgangster wist hem op andere gedachten te brengen, en naar zijn opa en oma te brengen. \u201cKapot geschrokken haalden wij hem daar op\u201d, vertelt Jack. \u201cJe wilt je kind gelukkig zien, en dat was hij overduidelijk niet.\u201d<\/p>\n

Vanaf dat moment ging het langzaam bergafwaarts. \u201cPascal kon niet goed verwoorden wat er in hem omging, en wij kregen geen grip op wat hem dwarszat.\u201d Op de middelbare school ging het mis: hij was onrustig in de klas, raakte achterop en hield thuis veel voor zich. Rond Pascals dertiende volgde een volgende shock voor het gezin. Moeder Jolanda vond een brief waarin hij zijn eigen overlijden aankondigde. Dat was de wanhoop ten top voor de ouders. Pascal kwam onder behandeling bij een kinderpsychiater en kreeg de diagnose ADD. De voorgeschreven medicatie wilde hij niet, waardoor de problemen aanbleven.<\/p>\n

\u201cPascal kwam in die tijd jongens tegen die zeiden dat ze hem begrepen,\u201d vertelt Jack. \u201cZe boden hem een joint aan. Voor Pascal was dat het begin van het einde.\u201d Pascal belandde in de drugswereld. \u201cEn wij hadden alsmaar niets door,\u201d vertelt Jack. \u201cUiteindelijk ging hij zelfs kleinschalig dealen. Ook aan Emiel T., een zogenaamde vriend… Het is aannemelijk dat daar iets fout is gegaan.\u201d<\/p>\n

1 mei 2007<\/strong><\/p>\n

Pascal, toen zestien, vierde Koninginnedag met vrienden. De jaren ervoor waren zwaar geweest. Het gezin ging eraan onderdoor. \u201cWe hadden hem gevraagd die week bij vrienden te slapen, omdat we het thuis niet meer aankonden,\u201d vertelt Jack. \u201cHij brak toen. Hij moest huilen, smeekte om een laatste kans. Na een emotioneel gesprek beloofde hij ons hulp en werk te gaan zoeken.\u201d Voor het eerst in lange tijd voelde het alsof er licht kwam in de donkerte voor de familie Keijzer.<\/p>\n

De ochtend na Koninginnedag bleef het stil in huis. Pascal, die bij een vriend had geslapen, zou vroeg zijn lunchpakketje komen halen, want, zoals beloofd, had hij nieuw werk gevonden. \u201cIk maakte me zorgen of hij wel op tijd zou komen,\u201d vertelt Jack. \u201cToen de bel ging, dacht ik opgelucht: hij is gewoon zijn sleutel kwijt.\u201d Maar toen Jack de voordeur opende, stonden er twee agenten. \u201cOp dat moment wist ik gelijk: dit is helemaal fout.\u201d<\/p>\n

\u201cHet voelde alsof de grond onder mijn voeten wegzakte,\u201d vertelt hij. \u201cMijn leven, ons leven, was voorgoed gebroken. Toch wist ik ook gelijk: ik moet er zijn voor Jolanda en Remy.\u201d Jolanda werd wakker van stemmen in de gang en kwam in haar roze ochtendjas de trap af. \u201cHalverwege bleef ze staan en vroeg wat er aan de hand was. Ik liep naar haar toe, hield haar vast en fluisterde dat onze zoon er niet meer was. Haar schreeuw zal me eeuwig bijblijven\u2026 Pascal was vermoord, en kwam niet meer terug.\u201d<\/p>\n

De rechtszaak<\/strong><\/p>\n

\u201cIk was altijd al ge\u00efnteresseerd in strafrecht, en nu al helemaal,\u201d vertelt Jack. \u201cIk ontdekte dat het systeem vooral dadergericht is. Nabestaanden kwamen nauwelijks aan bod.\u201d De officier van justitie nam hem mee in de regels en liet hem het strafdossier inzien. \u201cZo leerde ik het verschil tussen moord en doodslag, en waarom levenslang bijna nooit wordt opgelegd.\u201d Ook hoorde hij tot zijn verbijstering dat van elke straf standaard een derde wordt afgetrokken. \u201cAls iemand zoiets gruwelijks doet, hoort die minstens achttien jaar te krijgen, dacht ik. Maar dan blijft er bijvoorbeeld maar twaalf jaar over.\u201d<\/p>\n

Dader Emiel T. kreeg vijftien jaar cel, waarvan hij er negen uitzat. Tijdens de zitting mocht Jack spreken, gebruikmakend van zijn spreekrecht. \u201cRemy wilde ook iets zeggen. Een korte tekst van negen zinnen, die hij met zijn psycholoog had opgeschreven. Maar de rechter stelde dat volgens de wet \u00e9\u00e9n nabestaande het woord mocht voeren. Dat vond ik zo meedogenloos. Een jongen die zijn broer wilde eren, en dan mag dat niet. Verschrikkelijk\u2026\u201d<\/p>\n

Proberen door te gaan<\/strong><\/p>\n

Drie maanden na Pascals overlijden stapte het gezin, ondanks alles, in het vliegtuig naar Vietnam. Die reis stond al geboekt. \u201cPascal zou al thuisblijven\u201d, vertelt Jack. \u201cWe twijfelden, maar besloten toch te gaan. Voor Remy en voor onszelf.\u201d De vakantie voelde onwerkelijk voor het gezin. \u201cVeel ging langs ons heen, maar we spraken en huilden veel samen. Dat samenzijn heeft ons gered.\u201d Remy, toen dertien jaar oud, leek ondanks het immense gemis voorzichtig zijn weg terug te vinden. \u201cHij was er kapot van, maar hij deed het goed op school, vond steun bij familie en bij Tomas, zijn buurjongen\u2026 Maar het eens zo gelukkige gezin was niet meer,\u201d zegt Jack zacht. \u201cWe deden alles om Remy een zo normaal mogelijke jeugd te geven. Maar wat is \u2018normaal\u2019 nog, na zoiets?\u201d<\/p>\n

Jack besloot zijn leven om te gooien. Hij verliet de ABNAMRO-bank, waar hij jarenlang werkte, en stapte over naar het onderwijs. \u201cIk werd steeds vaker gevraagd om lezingen te geven over wat mij was overkomen,\u201d vertelt hij. \u201cIk trad op in de media, sprak op scholen, voor ouders en zelfs in de Tweede Kamer. Gek genoeg ging dat me goed af, terwijl ik vroeger bij de bank zenuwachtig was voor elke presentatie.\u201d Hij glimlacht even. \u201cIk denk dat Pascal me een zetje in de rug heeft gegeven. Ik geloofde nooit zo in dat soort dingen, maar nu weet ik: er is meer tussen hemel en aarde.\u201d<\/p>\n

Leven met de dader in de buurt<\/strong><\/p>\n

Na negen jaar kwam de dader weer op vrije voet. Voor het gezin Keijzer volgde een nieuwe klap: vanuit het Openbaar Ministerie kregen zij te horen dat hij terug zou keren naar zijn oude huis, slechts vier kilometer verderop. \u201cDat was onverteerbaar,\u201d zegt Jack. \u201cWe vroegen om een gebiedsverbod van twintig kilometer, maar de wet liet het niet toe.\u201d Voor zijn vrijlating besloot Jack de dader in de gevangenis te spreken. \u201cIk heb hem gesmeekt te verhuizen,\u201d vertelt hij. \u201cIk liet hem een foto zien van Jolanda, gebroken van verdriet na het verlies van onze zoon. Hij werd zichtbaar ongemakkelijk, maar zei: \u2018Ik ben het mijn vrouw verschuldigd, die heeft daar op mij gewacht’.\u201d<\/p>\n

De uiteindelijke terugkeer van de dader drukte zwaar op het gezin. \u201cRemy was er kapot van,\u201d vertelt Jack. \u201cEn Jolanda durfde nauwelijks meer naar buiten\u201d. Haar werk als makelaar speelde zich juist in die buurt af. De angst om hem tegen te komen was verlammend. Soms was Jack bang voor zijn eigen gedachten. \u201cIk dacht weleens: stel dat ik hem tegenkom, bij de Gamma, bij de hakbijl-afdeling. Wat dan? Ik wil dat niet. Niet voor hem, maar vooral niet voor mijzelf. Ik wil niet dat haat mijn leven overneemt.\u201d<\/p>\n

Een tweede nachtmerrie <\/strong><\/p>\n

\u201cNa het zoet kwam veel zuur,\u201d zegt Jack. Een tijd na dood van Pascal begon hun jongste zoon Remy langzaam te veranderen. Hij raakte verward en kreeg waanidee\u00ebn. \u201cWe zagen hem wegglippen,\u201d vertelt Jack. \u201cHij werd opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Hij kreeg daar medicijnen die hielpen tegen de wanen, maar ze maakten hem emotioneel vlak. Hij was niet meer dezelfde.\u201d<\/p>\n

Tijdens een afspraak met zijn psychiater, waar Jack bij mocht zijn, vertelde Remy: \u2018Ik zal mijzelf nooit wat aandoen. Ik kan mijn ouders niet kinderloos achterlaten.\u2019<\/em> Jack herinnert zich een gesprek uit die tijd, waarin Remy hem vroeg: \u2018Pap, sta je altijd achter de dingen die ik doe?\u2019<\/em> Jack antwoordde dat hij altijd achter hem stond. \u201cWe gaven elkaar een stevige knuffel. Ik wist toen niet dat dat onze laatste zou zijn…\u201d<\/p>\n

De volgende dag kwam Jack thuis en vond Remy in zijn slaapkamer. \u201cAlles lag netjes gerangschikt naast de plint: zijn shag, portemonnee, pasje… Hij had zich verhangen aan de boksbalbeugel, met een paarse stropdas\u2026 Ik brak. Ik dacht: reanimeren? Maar hij was al koud.\u201d Jack zakte door zijn benen. \u201cIk schreeuwde zo hard \u2018nee\u2019, dat mijn keel er pijn van deed.\u201d<\/p>\n

Kort na het overlijden van Remy ontmoette Jack opnieuw met Emiel T., dit keer op het gemeentehuis. \u201cIk vertelde hem dat Remy gestorven was, mede vanwege de pijn van het gemis van zijn broer. De dader reageerde opnieuw kil op mijn vraag of hij \u00e9cht niet wilde verhuizen: \u2018Je moet ophouden met zeuren\u2019<\/em>, zei hij me\u201d. Jack voelde hoe er iets in hem knapte. \u201cNa dat moment is er een haatzaadje geplant. Ik voelde gevoelens van wraak… Maar ik dank God dat dat zaadje nooit zonlicht of water heeft gekregen.\u201d<\/p>\n

Strijdlust voor rechtvaardigheid <\/strong><\/p>\n

In plaats van toe te geven aan haat koos Jack voor een jarenlange strijd voor rechtvaardigheid. Zo werd hij voorzitter van de Federatie Nabestaanden Slachtoffers, en vocht hij voor meer spreekrecht voor nabestaanden in de rechtszaal, een doel dat mede dankzij Jack al in 2012 werd behaald.<\/p>\n

Uit het gevoel van onrecht groeide meer strijdlust. Jack besloot te pleiten voor een wet die bepaalt dat een dader na zijn straf niet meer mag wonen in de buurt van de nabestaanden. Hij trok aan de bel bij politici, onder wie Joost Eerdmans (JA21) en Ulysse Ellian (VVD). \u201cZij luisterden en zetten het onderwerp op de politieke agenda. Er ligt nu, anno 2025, een wetsvoorstel. Dat voelt als erkenning voor iedereen die in dezelfde situatie zit.\u201d Zijn boodschap aan de politiek is helder: \u201cWat als het jouw kind was, en je leeft elke dag met de angst dat je de dader tegen kan komen in de supermarkt? Deze wet zou nabestaanden zoveel meer rust geven.\u201d<\/p>\n

Erkenning <\/strong><\/p>\n

Op 7 oktober 2023 kreeg Jack een onverwachte erkenning voor zijn strijd voor rechtvaardigheid. Tijdens zijn afscheid als voorzitter van de Federatie Nabestaanden Geweldsslachtoffers werd hij door toenmalig premier Mark Rutte benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. \u201cHij hield een hele persoonlijke toespraak,\u201d vertelt Jack. \u201cIk was totaal overrompeld. Ik heb dat lintje natuurlijk opgedragen aan Pascal en Remy, mijn jongens\u201d<\/p>\n

Een jaar later verscheen ook zijn boek: Nu ben ik mijn kinderen kwijt.<\/em> Het schrijven was confronterend, maar diende ook als therapie voor Jack. \u201cIk heb vaak zitten huilen tijdens het schrijven, maar het was ook troostend. Het bood een manier om hun verhaal levend te houden en hopelijk andere nabestaanden hoop en troost te geven\u201d.<\/p>\n

De toekomst <\/strong><\/p>\n

\u201cJolanda en ik gaan verschillend met ons verdriet om. Zij laat mij mijn gang gaan, ik haar de hare,\u201d vertelt Jack, als hij een blik werpt op zijn leven vandaag de dag. \u201cSinds mijn pensioen vorig jaar reizen en wandelen we veel. Onder andere het Pieterpad staat op de planning!\u201d Dat Jack na het verlies van zijn twee zonen de kracht vond om zich jarenlang in te zetten voor rechtvaardigheid roept bewondering op.\u00a0\u201cWaarom ik het allemaal heb gedaan?\u201d, herhaalt hij. \u201cOmdat hun dood niet zinloos mag zijn. Met alles wat ik gedaan heb, met veel hulp van velen mensen om mij heen, heb ik door te strijden voor deze zaken het gevoel dat onze jongens niet voor niets zijn gestorven. Ik hoop dat ze vol trots vanaf boven op ons neerkijken, tot wij ooit welkom worden geheten in het paradijs, waar Pascal en Remy al veel te lang zijn.\u201d<\/p>\n

\"Mark<\/p>\n

\n
\n
<\/div>\n
<\/div>\n
<\/div>\n
<\/div>\n<\/div>\n
\n

image<\/p>\n

<\/div>\n<\/div>\n<\/div>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

Het is de vroege ochtend na Koninginnedag 2007 wanneer Jack Keijzer de deur opent van zijn woning in Hoogkarspel en twee agenten aantreft. Het verschrikkelijkste nieuws dat een ouder kan krijgen volgt: zijn zoon Pascal leeft niet meer. \u201cHet leek alsof de plavuizen zich onttrokken aan het cement op de vloer. Ik wist: mijn leven […]<\/p>\n","protected":false},"author":885,"featured_media":21067,"comment_status":"closed","ping_status":"closed","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"_acf_changed":false,"_et_pb_use_builder":"","_et_pb_old_content":"","_et_gb_content_width":"","footnotes":""},"categories":[1],"tags":[],"class_list":["post-21066","post","type-post","status-publish","format-standard","has-post-thumbnail","hentry","category-kcl","et-has-post-format-content","et_post_format-et-post-format-standard"],"acf":[],"yoast_head":"\nVan verlies tot rechtvaardigheid - SVJ Specialisaties<\/title>\n<meta name=\"robots\" content=\"noindex, follow, max-snippet:-1, max-image-preview:large, max-video-preview:-1\" \/>\n<meta property=\"og:locale\" content=\"nl_NL\" \/>\n<meta property=\"og:type\" content=\"article\" \/>\n<meta property=\"og:title\" content=\"Van verlies tot rechtvaardigheid - SVJ Specialisaties\" \/>\n<meta property=\"og:description\" content=\"Het is de vroege ochtend na Koninginnedag 2007 wanneer Jack Keijzer de deur opent van zijn woning in Hoogkarspel en twee agenten aantreft. Het verschrikkelijkste nieuws dat een ouder kan krijgen volgt: zijn zoon Pascal leeft niet meer. \u201cHet leek alsof de plavuizen zich onttrokken aan het cement op de vloer. Ik wist: mijn leven […]\" \/>\n<meta property=\"og:url\" content=\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/\" \/>\n<meta property=\"og:site_name\" content=\"SVJ Specialisaties\" \/>\n<meta property=\"article:published_time\" content=\"2025-11-02T11:59:26+00:00\" \/>\n<meta property=\"article:modified_time\" content=\"2025-11-04T19:01:43+00:00\" \/>\n<meta property=\"og:image\" content=\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-content\/uploads\/sites\/735\/2025\/11\/a710407d-c028-4c5f-93bb-747dd8e8b5ee.jpeg\" \/>\n\t<meta property=\"og:image:width\" content=\"1824\" \/>\n\t<meta property=\"og:image:height\" content=\"1368\" \/>\n\t<meta property=\"og:image:type\" content=\"image\/jpeg\" \/>\n<meta name=\"author\" content=\"Olivier Kikkert\" \/>\n<meta name=\"twitter:card\" content=\"summary_large_image\" \/>\n<meta name=\"twitter:label1\" content=\"Geschreven door\" \/>\n\t<meta name=\"twitter:data1\" content=\"Olivier Kikkert\" \/>\n\t<meta name=\"twitter:label2\" content=\"Geschatte leestijd\" \/>\n\t<meta name=\"twitter:data2\" content=\"10 minuten\" \/>\n<script type=\"application\/ld+json\" class=\"yoast-schema-graph\">{\"@context\":\"https:\/\/schema.org\",\"@graph\":[{\"@type\":\"WebPage\",\"@id\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/\",\"url\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/\",\"name\":\"Van verlies tot rechtvaardigheid - SVJ Specialisaties\",\"isPartOf\":{\"@id\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/#website\"},\"primaryImageOfPage\":{\"@id\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/#primaryimage\"},\"image\":{\"@id\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/#primaryimage\"},\"thumbnailUrl\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-content\/uploads\/sites\/735\/2025\/11\/a710407d-c028-4c5f-93bb-747dd8e8b5ee.jpeg\",\"datePublished\":\"2025-11-02T11:59:26+00:00\",\"dateModified\":\"2025-11-04T19:01:43+00:00\",\"author\":{\"@id\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/#\/schema\/person\/14f3228216b5ad70e5384077582b044d\"},\"breadcrumb\":{\"@id\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/#breadcrumb\"},\"inLanguage\":\"nl-NL\",\"potentialAction\":[{\"@type\":\"ReadAction\",\"target\":[\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/\"]}]},{\"@type\":\"ImageObject\",\"inLanguage\":\"nl-NL\",\"@id\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/#primaryimage\",\"url\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-content\/uploads\/sites\/735\/2025\/11\/a710407d-c028-4c5f-93bb-747dd8e8b5ee.jpeg\",\"contentUrl\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-content\/uploads\/sites\/735\/2025\/11\/a710407d-c028-4c5f-93bb-747dd8e8b5ee.jpeg\",\"width\":1824,\"height\":1368,\"caption\":\"Foto van Pascal en Remy als jonge jongens (Rechtenvrij)\"},{\"@type\":\"BreadcrumbList\",\"@id\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/#breadcrumb\",\"itemListElement\":[{\"@type\":\"ListItem\",\"position\":1,\"name\":\"Home\",\"item\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/\"},{\"@type\":\"ListItem\",\"position\":2,\"name\":\"Van verlies tot rechtvaardigheid\"}]},{\"@type\":\"WebSite\",\"@id\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/#website\",\"url\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/\",\"name\":\"SVJ Specialisaties\",\"description\":\"HU School voor Journalistiek Regiosite\",\"potentialAction\":[{\"@type\":\"SearchAction\",\"target\":{\"@type\":\"EntryPoint\",\"urlTemplate\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/?s={search_term_string}\"},\"query-input\":{\"@type\":\"PropertyValueSpecification\",\"valueRequired\":true,\"valueName\":\"search_term_string\"}}],\"inLanguage\":\"nl-NL\"},{\"@type\":\"Person\",\"@id\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/#\/schema\/person\/14f3228216b5ad70e5384077582b044d\",\"name\":\"Olivier Kikkert\",\"image\":{\"@type\":\"ImageObject\",\"inLanguage\":\"nl-NL\",\"@id\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/#\/schema\/person\/image\/\",\"url\":\"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/8efac3723b024a1644ff1e91c6d62a950fc8ef888b7a86ca4687b1c1ec547c9f?s=96&d=mm&r=g\",\"contentUrl\":\"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/8efac3723b024a1644ff1e91c6d62a950fc8ef888b7a86ca4687b1c1ec547c9f?s=96&d=mm&r=g\",\"caption\":\"Olivier Kikkert\"},\"description\":\"Olivier Kikkert, journalist in opleiding, breekt debat open over wat er speelt, de polariserende maatschappij recht tegemoet tredend. Van kunst en cultuur tot de politiek brengt hij een perspectief vanuit een open blik. Als columnist opini\u00ebrend en als journalist bezig met de actualiteit. (contact: olivier.kikkert@student.hu.nl)\",\"url\":\"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/author\/olivier-kikkert\/\"}]}<\/script>\n<!-- \/ Yoast SEO plugin. -->","yoast_head_json":{"title":"Van verlies tot rechtvaardigheid - SVJ Specialisaties","robots":{"index":"noindex","follow":"follow","max-snippet":"max-snippet:-1","max-image-preview":"max-image-preview:large","max-video-preview":"max-video-preview:-1"},"og_locale":"nl_NL","og_type":"article","og_title":"Van verlies tot rechtvaardigheid - SVJ Specialisaties","og_description":"Het is de vroege ochtend na Koninginnedag 2007 wanneer Jack Keijzer de deur opent van zijn woning in Hoogkarspel en twee agenten aantreft. Het verschrikkelijkste nieuws dat een ouder kan krijgen volgt: zijn zoon Pascal leeft niet meer. \u201cHet leek alsof de plavuizen zich onttrokken aan het cement op de vloer. Ik wist: mijn leven […]","og_url":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/","og_site_name":"SVJ Specialisaties","article_published_time":"2025-11-02T11:59:26+00:00","article_modified_time":"2025-11-04T19:01:43+00:00","og_image":[{"width":1824,"height":1368,"url":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-content\/uploads\/sites\/735\/2025\/11\/a710407d-c028-4c5f-93bb-747dd8e8b5ee.jpeg","type":"image\/jpeg"}],"author":"Olivier Kikkert","twitter_card":"summary_large_image","twitter_misc":{"Geschreven door":"Olivier Kikkert","Geschatte leestijd":"10 minuten"},"schema":{"@context":"https:\/\/schema.org","@graph":[{"@type":"WebPage","@id":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/","url":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/","name":"Van verlies tot rechtvaardigheid - SVJ Specialisaties","isPartOf":{"@id":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/#website"},"primaryImageOfPage":{"@id":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/#primaryimage"},"image":{"@id":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/#primaryimage"},"thumbnailUrl":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-content\/uploads\/sites\/735\/2025\/11\/a710407d-c028-4c5f-93bb-747dd8e8b5ee.jpeg","datePublished":"2025-11-02T11:59:26+00:00","dateModified":"2025-11-04T19:01:43+00:00","author":{"@id":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/#\/schema\/person\/14f3228216b5ad70e5384077582b044d"},"breadcrumb":{"@id":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/#breadcrumb"},"inLanguage":"nl-NL","potentialAction":[{"@type":"ReadAction","target":["https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/"]}]},{"@type":"ImageObject","inLanguage":"nl-NL","@id":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/#primaryimage","url":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-content\/uploads\/sites\/735\/2025\/11\/a710407d-c028-4c5f-93bb-747dd8e8b5ee.jpeg","contentUrl":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-content\/uploads\/sites\/735\/2025\/11\/a710407d-c028-4c5f-93bb-747dd8e8b5ee.jpeg","width":1824,"height":1368,"caption":"Foto van Pascal en Remy als jonge jongens (Rechtenvrij)"},{"@type":"BreadcrumbList","@id":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21066\/twee-zonen-verliezen-maar-niet-mijn-stem\/#breadcrumb","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"name":"Home","item":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/"},{"@type":"ListItem","position":2,"name":"Van verlies tot rechtvaardigheid"}]},{"@type":"WebSite","@id":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/#website","url":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/","name":"SVJ Specialisaties","description":"HU School voor Journalistiek Regiosite","potentialAction":[{"@type":"SearchAction","target":{"@type":"EntryPoint","urlTemplate":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/?s={search_term_string}"},"query-input":{"@type":"PropertyValueSpecification","valueRequired":true,"valueName":"search_term_string"}}],"inLanguage":"nl-NL"},{"@type":"Person","@id":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/#\/schema\/person\/14f3228216b5ad70e5384077582b044d","name":"Olivier Kikkert","image":{"@type":"ImageObject","inLanguage":"nl-NL","@id":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/#\/schema\/person\/image\/","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/8efac3723b024a1644ff1e91c6d62a950fc8ef888b7a86ca4687b1c1ec547c9f?s=96&d=mm&r=g","contentUrl":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/8efac3723b024a1644ff1e91c6d62a950fc8ef888b7a86ca4687b1c1ec547c9f?s=96&d=mm&r=g","caption":"Olivier Kikkert"},"description":"Olivier Kikkert, journalist in opleiding, breekt debat open over wat er speelt, de polariserende maatschappij recht tegemoet tredend. Van kunst en cultuur tot de politiek brengt hij een perspectief vanuit een open blik. Als columnist opini\u00ebrend en als journalist bezig met de actualiteit. (contact: olivier.kikkert@student.hu.nl)","url":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/author\/olivier-kikkert\/"}]}},"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/21066","targetHints":{"allow":["GET"]}}],"collection":[{"href":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-json\/wp\/v2\/users\/885"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=21066"}],"version-history":[{"count":6,"href":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/21066\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":21173,"href":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/21066\/revisions\/21173"}],"wp:featuredmedia":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-json\/wp\/v2\/media\/21067"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=21066"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=21066"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=21066"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}