{"id":21877,"date":"2025-11-07T10:17:57","date_gmt":"2025-11-07T09:17:57","guid":{"rendered":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/?p=21877"},"modified":"2025-11-07T10:17:57","modified_gmt":"2025-11-07T09:17:57","slug":"tussen-gehoorzaamheid-en-vrijheid","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/svjmedia.nl\/specialisaties\/21877\/tussen-gehoorzaamheid-en-vrijheid\/","title":{"rendered":"Tussen gehoorzaamheid en vrijheid"},"content":{"rendered":"
*Ping*, een appje komt binnen: *Waar ben je? *.<\/em> Maya\u2019s hart maakt een sprongetje. Haar eerste reactie is om zichzelf al helemaal uit te leggen, maar al snel hertelt ze zich als ze doorheeft dat het berichtje van haar man is en niet van haar ouders. De tram komt aanrijden en snel appt ze terug: *Ik ben onderweg*. <\/em><\/strong><\/p>\n 25 jaar lang bestond Maya\u2019s leven alleen uit school en thuis zijn. Ze mocht nooit met vrienden afspreken, na het donker naar de sportschool of even na school lunchen. \u2018Huis, school, school, huis en soms werk.\u2019 vertelt Maya. \u2018Nadat ik mijn rijbewijs heb gehaald, heb ik denk ik in totaal tien keer zelf autogereden. En ik heb nu al acht jaar mijn rijbewijs h\u00e9. Mijn ouders zeiden tegen mij \u201cje gaat het niet kunnen\u201d. Dit heeft me gedemotiveerd om echt te gaan rijden.\u2019<\/p>\n Nu is Maya ongeveer twee maanden getrouwd met haar man, Ilias. \u2018Ik heb nooit een vriendje gehad, niet dat dat ook mocht hoor.\u2019 zegt ze terwijl ze door de trouwfoto\u2019s heen bladert. Haar man Ilias zit naast haar, terwijl hij stilletjes zijn thee drinkt en meeluistert. \u2018We hebben elkaar soort van traditioneel leren kennen, waarbij onze ouders met elkaar in gesprek gingen en aan ons vroegen of we elkaar wilde leren kennen.\u2019 Ilias legt zijn thee neer om mee te doen met het gesprek.<\/p>\n \u2018De eerste keer dat we elkaar ontmoeten was in 2016, ik weet het nog zo goed. Zij werkte in de Albert Heijn als caissi\u00e8re en ik was gewoon een vervelend kind die haar knap vond. Ik vroeg om haar nummer en ze zei gewoon nee.\u2019 Hij kijkt met fronsende wenkbrauwen naar zijn vrouw en Maya schiet in de lach. \u2018In 2018 hebben we elkaar op Schiphol gezien en daarna laatst in de moskee. De laatste keer zei ik tegen mijn moeder: \u201cMet haar wil ik trouwen.\u201d En van het \u00e9\u00e9n komt het ander, en nu zijn we getrouwd. Het heeft wel 9 jaar geduurd.\u2019<\/p>\n Maya is afgestudeerd. \u2018Als ik een dag later dan normaal thuis was, werd ik gelijk ondervraagd: \u201cWaar was ik? Met wie was ik? Waarom duurde het zo lang? Wat is er gebeurd?\u201d Ik werd er helemaal gek van. Maar ik dacht \u201cze bedoelen het goed\u201d. Terwijl Maya praat frummelt ze aan haar kleren. Haar theezakje dompelt ze steeds in het water terwijl ze naar de grond kijkt.<\/p>\n Ze werkt al twee jaar in een ziekenhuis in Den Haag. Haar been beweegt op en neer en het lijkt alsof ze niet stil kan zitten. Ilias legt zijn hand op haar been om haar te kalmeren. \u2018Thuis was alles mijn schuld, en ik kon het nooit goed doen leek het. Ik had ook niet echt vriendinnen overgehouden van mijn middelbareschooltijd en universitaire schooltijd. Ikzelf denk dat het komt doordat ik niet echt een band kon opbouwen met mijn vriendinnen, omdat ik ze buiten school niet zag. Ik voelde me eenzaam op een gegeven moment, vooral omdat ik eigenlijk alles met mijn zus of moeder doe.\u2019<\/p>\n Maya is al een keer verloofd geweest, maar dat liep uit tot niks. \u2018Het kwam ook een deel door mijn ouders. Het leek namelijk alsof ze me saboteerden. Maar het was niet alleen hun schuld.\u2019<\/p>\n \u2018Afgelopen jaar hebben we veel te voorduren gehad, en dan praat ik over haar ouders.\u2019 vertelt Ilias verder. \u2018Ik dacht dat we een leuke tegemoet zouden gaan, elkaar leren kennen en de verloving et cetera, maar hoe meer we elkaar leerden kennen, hoe meer haar ouders gingen tegenwerken.\u2019 Ilias kijkt zijn moeder aan die inmiddels ook de kamer is binnengelopen. \u2018Uiteindelijk was het op een punt gekomen, dat iedereen dacht dat het huwelijk misschien niet meer door zou kunnen gaan. Maar gelukkig zijn we daar voorbij.\u2019<\/p>\n Getrouwd, dat is ze nu. Ze kijkt terug op wat ze van haar ouder heeft geleerd en wat ze meeneemt of verandert in de opvoeding van haar eigen toekomstige kinderen. \u2018Ze hebben het echt niet altijd slecht bedoelt. Ja, soms had ik het gevoel dat het een manier was om mijn in controle te houden, maar vaak denk ik ook wel dat het hun een gevoel gaf dat ik veilig was.\u2019 De kast hangt vol oude foto\u2019s, waar haar ouders op staan. Met een glimlach kijkt ze ernaar, maar er lijkt ook iets droevigs in haar ogen te zitten. \u2018Ik ben nu heel gelukkig, maar ik ben blij dat ik zo een jeugd mee kan maken. Dan weet ik wat ik wel en niet wil voor mijn eigen kinderen.\u2019<\/p>\n Maya kijkt Ilias aan en zucht. \u2018Ik merk dat zij heel beschermd is opgevoed. Toen we elkaar leerde kennen vertelde ik over de dingen die ik deed op de middelbare school. En zij vertelde dan stilletjes dat ze die dingen zich niet eens kon voorstellen. Of kleine dingen over het leven, wat bijna elke tiener wel meemaakt, kon ze zich niet voorstellen.\u2019 Op Maya\u2019s telefoon is er geen Instagram, Snapchat, Facebook of Tiktok. \u2018Ik mocht geen sociale media, en ik had niet zoveel vrienden dat ik per se sociale media wilde. Ik las veel, en doe dat nog steeds en als er iets grappigs te zien is, laat Ilias dat aan mij zien. Voor de rest werk ik gewoon en geniet ik van mijn leven zoals die nu is.\u2019<\/p>\n Ilias loopt naar buiten en laat hun auto zien. \u2018Ze had laatst een ongeluk met de auto, want ze is nog niet echt gewend om veel auto te rijden. Maar ze was zo bang geworden om het mij te vertellen, dat ze dacht dat ze het geheim kon houden. Totdat ik een brief van de politie kreeg om me te melden over een aanrijding die ik zou moeten hebben veroorzaakt. Ik vroeg mijn zusje of zij toevallig de auto had gereden, maar nee hoor. Uiteindelijk biechtte ze met tranen op en vertelde hoe erg ze zich schaamde en hoe bang ze was. Ik heb haar gerustgesteld dat dat soort dingen gewoon kunnen gebeuren.\u2019<\/p>\n Kleine dingen kunnen een groot verschil maken. Maya\u2019s leven is onvoorstelbaar verandert en eindelijk heeft ze de vrijheid waarnaar ze 25 jaar naar snakte. Het proeft beter dan ooit en het is iets wat ze absoluut niet wil opgeven. Door het gebrek aan sociale contacten vind ze het nog steeds moeilijk om vrienden te maken, waardoor zij zich soms moeilijk kan vinden in de huidige maatschappij, waar sociale media en met elkaar in contact blijven belangrijk voor ons blijkt te zijn. Ze probeert nu steeds vaker haar grenzen op te zoeken en zelf naar buiten te gaan.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":" *Ping*, een appje komt binnen: *Waar ben je? *. Maya\u2019s hart maakt een sprongetje. Haar eerste reactie is om zichzelf al helemaal uit te leggen, maar al snel hertelt ze zich als ze doorheeft dat het berichtje van haar man is en niet van haar ouders. De tram komt aanrijden en snel appt ze terug: […]<\/p>\n","protected":false},"author":2511,"featured_media":21886,"comment_status":"closed","ping_status":"closed","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"_acf_changed":false,"_et_pb_use_builder":"","_et_pb_old_content":"","_et_gb_content_width":"","footnotes":""},"categories":[5],"tags":[],"class_list":["post-21877","post","type-post","status-publish","format-standard","has-post-thumbnail","hentry","category-bpm","et-has-post-format-content","et_post_format-et-post-format-standard"],"acf":[],"yoast_head":"\n
\nHaar universitaire dagen weet ze nog goed. Van het studeren in de bibliotheek tot stiekem colleges skippen om even te gaan lunchen. Ze wist dat ze haar ouders niet hoefde te vragen om wat later thuis te komen of om even tussen de middag wat met vriendinnen te eten.<\/p>\n
\nTerwijl ze haar laptop uit haar tas haalt, praat ze over de tijd dat ze nog thuis woonde. \u2018Mijn ouders wisten precies hoe laat ik klaar was met werken en hoe laat mijn tram kwam. Als ik nog niet thuis was op het moment dat ik eigenlijk thuis zou moeten zijn, kreeg ik een appje *Waar ben je? * <\/strong>Ik werd dan al helemaal panisch. En als ik dan thuiskwam, hadden we flinke ruzie, want het kon nooit zijn dat mijn tram of trein uitviel.\u2019 vertelt Maya sarcastisch.<\/p>\n