HIER<\/a> de video in kwestie. De beelden kunnen als schokkend worden ervaren. <\/span><\/em><\/p>\n\nMet wie werken als jullie wijkcomit\u00e9 samen om deze problemen tegen te gaan?\u00a0<\/b><\/h3>\n
Dat zijn een aantal verschillende partijen waaronder: de drugsbrigade, zedenpolitie, metropolitie en de federale politie. Met de lokale politie hebben wij eens per maand contact. Daar vallen ook twee wijkregisseurs onder die verantwoordelijk zijn voor de algemene orde en veiligheid in onze wijk. Ook vergaderen wij eens per twee maanden met de burgemeester. Het vergt als wijkcomit\u00e9 veel inspanning om alles te begrijpen. Vooral de werking van de politie is lastig. Dit komt door de tegenovergestelde belangen van bijvoorbeeld de zedenpolitie en de lokale politie. Doordat we met verschillende partijen samenwerken moeten we veel herhalen. Dat is nou eenmaal het gevolg van de manier waarop politiek en politie geregeld zijn in Brussel, waarbij ieder gewest zijn eigen bestuur heeft. Gelukkig hebben wij nu een links groene meerderheid in de wijk, onze burgemeester Philippe Close doet veel moeite. Helaas zit de wet hem vaak in de weg, waardoor hij niet alles kan bereiken hij voor ogen heeft. Een goed voorbeeld daarvan is het gebruikers lokaal dat onlangs geopend is. Alhoewel zo\u2019n ruimte volgens de wet verboden is, besloot Close deze toch te openen om het gebruik op straat terug te dringen.\u00a0<\/span><\/p>\n\nMet al deze samenwerkingen, hoe kan het dan dat er nog steeds zo veel prostitutie en drugsproblematiek is?<\/b><\/h3>\n
Het probleem met prostitutie komt doordat het niet illegaal is en het zich al diep heeft geworteld in onze wijk. Er zijn een hoop drugscaf\u00e9s waar wordt gedeald. Daarnaast zijn het ook nog plekken waar de pooiers \u2018hun meiden\u2019 in de gaten houden. Vanwege de toeristische zone waar onze wijk zich in bevindt kunnen zij dag en nacht een terras openhouden. Op een terras mogen geen drugscontroles uitgevoerd worden, waardoor er zonder zorgen gedealt kan worden. Twee van dit soort caf\u00e9s waren de Taverne en de Tropicana. De Taverne is ondertussen twee jaar dicht, de Tropicana is pas geleden gesloten. Alhoewel deze twee de deuren al hebben moeten sluiten, zijn velen van deze drugscaf\u00e9s iets verder in de wijk nog altijd open. Verder bevinden zich in de wijk een hoop daghotels waar prostituees mannen op straat mee naar toe proberen te lokken. Deze prostitutie hotels zorgen er voor dat er continu prostituees door de wijk heen lopen, op zoek naar hun volgende klant. Deze caf\u00e9s en hotels maken het heel lastig om de problemen tegen te gaan. Het kost tijd om genoeg informatie en bewijs te krijgen om ze gesloten te krijgen. Hier maken wij ons als wijkcomit\u00e9 samen met de politie hard voor.\u00a0<\/span>
\n
\n <\/p>\n\u201cDe caf\u00e9s zonder terrassen, dat is precies hoe je kan zien waar drugs is gedeald. Hun vergunning is door de gemeente opgeheven.\u201d<\/strong><\/h1>\n
\n <\/p>\n
Wat is het effect van de drugsproblematiek op de Alhambrawijk?<\/b><\/h3>\n
Veel plekken zijn onveilig geworden door het drugsgebruik, zo ook de kinderboerderij. Hier heeft zich een grote groep verslaafden gevestigd om te gebruiken en schuilen. Toch is het niet enkel de kinderboerderij die als onveilig aanvoelt. Door heel de wijk zitten verspreid verslaafden, waar wij continu rekening mee moeten houden. Laatst vond er een gevecht plaats tussen twee verslaafden. Waarbij de een het hoofd van de ander herhaaldelijk tegen de grond aan ramde. Het enige wat ik toen kon doen was goed filmen, je raakt een beetje ongevoelig voor dit soort situaties door de frequentie waarop het gebeurt. Naar bewoners toe is vooral veel verbale agressie, waarbij er veel situaties zijn waarin mensen zich onveilig voelen.\u00a0<\/span><\/p>\nHiernaast zorgt het gebruik ook voor veel drugsafval, wat nauwelijks wordt opgeruimd. Vooral onder de brug bij het kanaal aan de rand van de wijk is dit goed te zien. Gebruikte naalden, verbrand aluminium, bebloed papier en touw blijven allemaal liggen.\u00a0<\/span><\/p>\n\nWat is jouw mening over de opening van de gebruikersruimte GATE?<\/b><\/h3>\n
Ik ben groot voorstander van gebruikers lokalen. Van mij had GATE al veel eerder mogen komen. Dit was eigenlijk ook het plan, vorig jaar December had de gebruikersruimte al geopend moeten zijn. Helaas is dat toen niet gelukt, maar ik ben zeer tevreden dat de ruimte er nu is. Het kan de drugsoverlast verminderen, helpen bij het terugwinnen van de openbare ruimte en zo kan men een traject aangeboden kunnen worden. Het is voor mij belangrijk dat dit zonder dwang gebeurt, maar de mogelijkheid tot hulp moet er zijn. Dit is tot voor kort in Brussel onmogelijk geweest.\u00a0<\/span>
\n
\nNa het interview geeft Jan mij een rondleiding door de wijk. Hij laat de ergste stukken zien en vertelt nog wat details over de wijk en haar problemen. We beginnen bij caf\u00e9 flamingo gelegen aan het centrale plein van de Alhambrawijk, waar wij ook ons interview hebben gehouden. Vanuit daar lopen we naar de moestuin, waar de meeste verslaafden zich in 2018 bevonden.\u00a0<\/span><\/i><\/em><\/em><\/p>\nBij de moestuin vertelt Jan nogmaals over hoe hier veel gebruikers open en bloot lagen te gebruiken. Hij is trots op het feit dat de moestuin er nu weer verzorgd uit ziet. Hier hebben ze als wijkcomit\u00e9 veel moeite voor moeten doen.\u00a0<\/span><\/i><\/em><\/p>\n
\n <\/p>\n
\u201cHier lagen tussen de tomaten en aardbeien verslaafden hero\u00efne in hun arm te spuiten en crack te roken. De stank die daar van af kwam was afschuwelijk.\u201d\u00a0<\/b><\/h1>\n
\n
\nTerwijl hij de moestuin laat zien staat op vijftien meter afstand een man met luide muziek bij een elektrische step. Jan vertelt mij dat de man een samen met zijn broer drugs dealt, ook is er beslag gelegd op hun huis en zullen ze binnenkort moeten vertrekken. We lopen verder richting de straat waar volgens Jan veel Drugscaf\u00e9 gevestigd zijn. Onderweg naar die straat laat Jan mij een pand zien wat twee weken geleden volledig is afgefikt, de geur van brand is nog steeds te ruiken. Volgens hem is dat de vijfde keer in vijf jaar dat zo iets is gebeurd.\u00a0<\/span><\/i><\/em>
\n
\n
\n <\/p>\n\u201cDit was een kraakpand waar vele drugsverslaafden verscholen zaten, midden in een woonwijk.\u201d<\/strong><\/h1>\n
\n
\nWanneer we richting de straat met drugscaf\u00e9s lopen zien we een aantal gebruikers om de hoek zitten en komt er een witte man van rond de vijfentwintig op ons afgelopen. Hij schreeuwt naar Jan \u201cH\u00e9 viespeuk! Jou ken ik wel. Viezerik\u2019\u2019. Jan gaat er niet in en probeert snel door te lopen. Vervolgens spreekt de man mij aan: \u201cWil je een vrouw? Vijftig euro? Je kan mee naar het hotel hier om de hoek.\u201d Ik sla het aanbod af, maar de man blijft vervolgens Jan naroepen terwijl we de hoek omlopen naar de straat waar we heen wilde. Eenmaal om de hoek laat de man ons met rust terwijl hij naar twee vrouwen in korte topjes loopt. Hij lijkt ze een soort instructie te geven.\u00a0<\/span><\/i><\/em>
\n
\n <\/p>\n\u201cDeze man loopt hier al een behoorlijke tijd. Hij is een gebruiker en een pooier.\u201d\u00a0<\/b><\/h1>\n
\n
\nWe lopen de straat met drugscaf\u00e9 nu eindelijk in en Jan wijst mij naar de meest problematische caf\u00e9s, de Jimmy bar en de Diamant Bar. Beide caf\u00e9s hebben geen terras en zijn volledig leeg op deze drukke zomerse dag. Volgens hem zitten in deze caf\u00e9’s veel kansspel machines waarmee wordt witgewassen.<\/span>
\n
\n
\n
\nDat de sfeer hier per straat volledig kan verschillen is duidelijk. Na deze toch wel intense ervaring lopen we verder naar de brug waaronder volgens Jan veel gebruikt wordt. Eenmaal daar aangekomen wordt al snel duidelijk dat dit ook zo is. Er zit iemand net onder de brug met een pijpje iets te roken, vermoedelijk crack. Hij verstopt zich in de opening van de deur en kijkt schiftig om zich heen als we richting hem lopen.\u00a0<\/span><\/em><\/em>
\n
\n
\n
\nWe eindigen weer op het plein waar we ons interview gehouden hebben, hier lijkt er op het eerste oog weer niks aan de hand. Toch is het gevoel dat ik had bij de wijk volledig veranderd, nu zie ik precies waar de prostituees staan te wachten en welke mannen ze in de gaten houden. Als laatste wijst Jan mij nog op een groot rood pand met een soort beveiliger voor de deur. Ook dit, zo mooi gelegen aan het plein, is een van de prostitutie hotels.\u00a0<\/span><\/em>
\n
\n
\n
\n
\nAls laatste sprak ik met Filip Keymeulen, straatwerker bij Diogenes vzw en auteur van de fictieve roman ‘Alhambra’. Vernoemd naar de wijk waarin Jan Leerman woont.
\n
\n <\/p>\nH\u00e9 Filip, wat is volgens jou het probleem rondom verslaafden?<\/b><\/h3>\n
Ik stoor mij enorm aan het wijkcomit\u00e9 van Alhambra. De beelden die zij hebben uitgebracht van de verslaafden zijn schandalig. Die mensen worden op deze manier aan de schandpaal genageld. Mijn prioriteiten zijn heel anders dan die van Jan. Hij kijkt vanuit het standpunt van zijn wijk, terwijl die van mij bij de straatbewoners ligt. Waaronder zich een grote groep gebruikers bevindt. De problemen in Brussel met gebruikers en straatbewoners zijn gigantisch. Mijn zorg gaat uit naar die mensen, om ze te kunnen helpen en begeleiden. Dat is waar het voor mij om draait.\u00a0<\/span><\/p>\nTijdens het interview staat de collega van Filip plots op nadat hij wijst naar een jongen met een ogende Noord-Afrikaanse nationaliteit. Ze loopt op hem af en begroet hem vriendelijk met een knuffel, de jongen lijkt blij te zijn haar te zien. Blijkbaar volgde ze deze jongen al een tijdje, maar ging hij er vandoor. Ze konden hem toen niet meer vinden.\u00a0<\/span><\/i><\/p>\nDe relatie met straatbewoners staat bij mij voorop. Dat is waar ik mijn belang leg, die ga ik niet zomaar aanpassen. Bij ieder geval is een andere behandeling nodig. De situaties en verhalen zijn uniek. Ook de achtergrond van iedere persoon verschilt enorm. Het probleem is dus dat verslaafden niet als mens worden gezien, maar enkel als probleem. Er wordt geen moeite gedaan om de medemens met vele zichtbare problemen te begrijpen.\u00a0<\/span>
\n
\n <\/p>\nAls ieder geval uniek is, hoe begin je dan met het opbouwen van een relatie<\/b>?<\/span><\/h3>\nHet belangrijkste is dat je het simpel houdt. Begin vooral met groeten en simpelweg contact maken. Verder moeten je verwachtingen laag blijven. Vaak maak ik een praatje met iemand terwijl ik diegene een broodje of een sigaret geef. Nog beter is het om iemand mee te nemen om samen ergens wat te gaan eten. Op die manier kan je makkelijker een gesprek met iemand aan gaan. Het zijn vaak de mensen die niks van je vragen die de hulp het meeste nodig hebben. Het lukt hen namelijk soms niet om hulp te zoeken. Verder ga ik vaak op verkenning. Relaties opbouwen met deze personen heeft tijd nodig. De mensen met wie ik werk wonen vaak al lang op straat, of zijn na een heel traject toch weer op straat beland. Zo ook een koppel dat voor de vierde keer in vijf jaar weer op straat is komen te wonen. De realiteit is nou eenmaal dat als men weer verslaafd raakt, zij hun vaste lasten niet betalen en je binnen de kortste keren je huis kwijt bent. Het beste advies wat ik kan geven is dat je dit soort mensen ook als volledig moet zien.\u00a0<\/span>
\n
\n <\/p>\n\u201cAls het snel oplosbaar zou zijn, dan was dat wel al gedaan.\u201d<\/strong><\/h1>\n
\n <\/p>\n
Hoe lukt het jou om de mensen te vinden naar wie je op zoek bent?<\/b><\/h3>\n
Het gaat vooral om aanwezig zijn, rondlopen en contact maken. Door continu over straat te lopen kom je vanzelf mensen tegen. Vaak helpt het ook om te praten met contacten die je al hebt, deze mensen weten veel over elkaar. Daarnaast hebben we met het team ook een wekelijkse vergadering, daarin wordt alles gedeeld over de afgelopen week en kan ik aangeven dat ik een specifiek iemand zoek. Iedereen houdt dan goed zijn oren en ogen open. Belangrijk om te weten is dat wij heel Belgi\u00eb door gaan voor mensen, we blijven niet alleen in Brussel. Als er een geval is waarvan wij denken dat diegene onmiddellijk onze aandacht nodig heeft, volgen we diegene overal naartoe.\u00a0<\/span>
\n
\n <\/p>\nAls de persoon gevonden is en het eerste contact gelegd is, hoe gaan jullie dan verder om met de persoon?<\/b><\/h3>\n
Het gaat hierbij vooral om het aanvoelen van de nuances. Ieder persoon heeft een uniek karakter, omstandigheden en verleden. Daarmee hebben ze dus ook per persoon een ander traject nodig. Zo is voor niet iedereen de oplossing \u2018housing first\u2019, er zijn nou eenmaal gevallen waarbij dat nog geen nut heeft. Verder is spelen met afstand en nabijheid een van de grootste dingen die ik heb moeten leren. Soms heeft iemand zijn ruimte nodig, terwijl diezelfde persoon de volgende keer juist een luisterend oor wil. Wij zijn er niet om onze hulp op te dringen. Wij zijn er om de situatie aan te voelen en daarop te handelen of niet. Het kan hierbij voorkomen dat je grote inschattingsfouten maakt. Wat je dan doet? Je excuses aanbieden zoals je bij ieder ander persoon ook zou doen. Ik heb wel eens een woord gezegd tegen iemand, vervolgens werd dat opgevangen als een scheldwoord. Daar heb ik toen mijn excuses voor aangeboden. Dat soort situaties gebeuren nou eenmaal als je werkt met mensen. Straatbewoners zijn daarbij niet per definitie anders.\u00a0<\/span><\/p>\n\nDe vele gemeenten en politici kunnen het voor instanties zoals Transit lastig maken om te opereren, ervaar jij dat ook zo?<\/b><\/h3>\n
Nee, absoluut niet. Ik ben een<\/span>\u00a0grote voorstander van de wijkcultuur. Iedere wijk heeft zijn eigen identiteit, ik vind dat geweldig. Daarnaast levert deze verdeeldheid mij ook nog eens veel voordelen op. Er zijn een hoop verschillende instanties. Daarbij zou je misschien kunnen denken dat dit ingewikkeld is, maar het zorgt juist voor ruimte om tussen de regels door te kunnen werken. Het geeft een soort onafhankelijkheid aan mijn beroep die naar mijn idee ook nodig is om het goed uit te kunnen voeren. Verder is door de overvloed aan politici nergens de afstand tussen politiek en burger zo klein als in Brussel.\u00a0<\/span><\/p>\n\nOver tussen de regels in werken gesproken: wat vind je van de komt van de gebruikersruimte GATE?<\/b><\/h3>\n
Zo\u2019n gebruikersruimte kan niet ontbreken in het pallet van verslavingszorg. \u2018Harm reduction\u2019 is naar mijn idee een van de belangrijkste onderdelen bij het helpen van verslaafden. Omdat veel straatbewoners waar ik mee in contact ben ook gebruikers zijn is deze ruimte zeer welkom. Toch mag het van mij veel verder gaan dan alleen zo\u2019n gebruikersruimte. De volledige legalisatie van drugs. Hef alle controle op en zorg er voor dat alles legaal wordt. Er moeten geen problemen worden toegevoegd bovenop de problemen waar gebruikers al om mee moeten gaan. Momenteel zijn ze al dakloos en worden ze door de huidige wetgeving ook nog eens gecriminaliseerd.\u00a0<\/span>
\n
\nOp aanwijzing van Jan, Filip en Bruno ben ik in de dagen na de interviews zelf op pad gegaan in Brussel om de situatie vast te leggen. Ik begon bij de kinderboerderij, waar volgens Filip zich een grote groep gebruiker had verzameld. Op de foto hieronder is te zien hoe achter de hekken van de kinderboerderij twee mannen hero\u00efne staan te spuiten.<\/span><\/em>
\n
\n
\n
\nHierna besloot ik terug te gaan naar de brug waar Jan en ik een gebruiker hadden aangetroffen. Op de foto’s is een verblijf van iemand te zien en een hoop drugsafval. De geur van urine was overal sterk aanwezig. Ook ligt er aan de andere kant van de brug een man te slapen.<\/span><\/em>
\n
\n
\n
\n
\n
\n
\n
\nVervolgens reisde ik af naar een van de slechtste buurten van Brussel. Hier trof ik niet alleen een straatbewoner onder een viaduct aan, maar ook een soort schuilplaats voor daklozen. Op de foto’s is te zien waar ze tussen het afval en de gebruikte naalden vermoedelijk slapen.<\/span><\/em>
\n
\n
\n
\n
\n
\n
\n
\n
<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"Met de komst van de eerste gebruikersruimte in Brussel lijkt er een progressieve stap gezet te zijn richting het oplossen van de drugsproblematiek in de stad. Brussel is een stad met vele gezichten. Waar het bruisende stadscentrum vol zit met hippe barretjes en restaurants, heeft de stad aan de buitenranden van het centrum een flink […]<\/p>\n","protected":false},"author":114,"featured_media":4646,"comment_status":"open","ping_status":"closed","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"_acf_changed":false,"_et_pb_use_builder":"","_et_pb_old_content":"","_et_gb_content_width":"","footnotes":""},"categories":[4],"tags":[],"class_list":["post-4589","post","type-post","status-publish","format-standard","has-post-thumbnail","hentry","category-cbj","et-has-post-format-content","et_post_format-et-post-format-standard"],"acf":[],"yoast_head":"\n
De drugsproblematiek in Belgi\u00eb loopt de spuigaten uit, maar kan legaal gebruik dit oplossen? - SVJ Specialisaties<\/title>\n\n\n\n\n\n\n\n\n\n\t\n\t\n\t\n\n\n\n\t\n\t\n\t\n