Terugblik veertigdagentijd in Woerden: “Het is niet zo dat ik mij ontzeg van maaltijden”

Pastoor Huub Spaan(midden) tijdens paasweekend

Foto: Bert van den Hoogen

Tekst: Olav Veenhof

Eindredactie: Gigi van Leeuwen

WOERDEN- Nu het paasfeest voorbij is, kijken wij terug op de drukke periode voor katholieken in onze christelijke gemeente. Huub Spaan, hoofdpastoor van de Parochie Pax Christi, een organisatie van vier kerken in Woerden waaronder de Bonaventurakerk in Woerden, de grootste kerk in de gemeente Woerden. De veertigdagentijd voor Pasen wordt door christenen niet heel serieus meer genomen. Haast niemand vast meer in de periode tussen Carnaval en Pasen, op een enkeling na.

Hoe ziet een dag voor u eruit?

“Ik vast zelf in deze periode, dat wil zeggen dat ik op een eigentijdse wijze vast. Het is niet zo dat ik mij ontzeg van maaltijden, maar wat ik in deze veertigdagentijd doe is iedere ochtend om negen uur naar de Sint Bonaventura kerk gaan. Samen met andere parochie, een lokale gemeenschap van gelovigen, steken we een kaars aan, lezen we het evangelie van de dag, wat in de hele kerk wordt gelezen ter inspiratie. Daarna gaan we met zn. allen nog een stukje wandelen, pelgrimeren zoals dat zo mooi heet.”

Wat houdt dat pelgrimeren precies in?

“Het pelgrimeren, het onderweg zijn, dat je van punt a naar punt b trekt om uit je oude situatie los te komen en je onderweg te bezinnen over wat jouw leven betekent voor jou. Hoe je dat beter zou kunnen maken? Hoe je een bijdrage kunt leveren aan de wereld te verbeteren door ook eerst jezelf te verbeteren. Door na wandelen weer terug te zijn en hopelijk als beter mens terug te keren.”

Ik heb jullie niet zien lopen

“Nee dat klopt, wij vertrekken niet van a naar b, maar we gaan van punt a en komen na een half uur weer terug naar punt a, maar symbolisch zijn we dus wel onderweg. Eigenlijk lopen we in ons hoofd vanaf punt a en we komen weer terug op punt a.”

Besteedt u verder ook meer rond deze periode van het jaar aan geloof?

“Ja, we gaan met andere katholieke pastors in gesprek over Bijbelteksten die we lezen. Daarnaast besteden we meer aandacht om als mens te ontwikkelen en onze daden die we in het verleden hebben verricht te verbeteren.”

Ergert het u dat er steeds minder meedoen aan het vasten in deze tijd?

“Natuurlijk wel, sowieso het feit dat steeds minder, voornamelijk jogneren naar de kerk gaan doet mij pijn. Al moet ik zeggen dat het bij ons in de regio wel meevalt. Om terug te komen op de vraag. De veertigdaagse periode gaat niet per se om het vasten. “

In hoeverre merkt u dat de veertigdaagse periode nog echt wordt nagestreefd in een christelijke gemeente als Woerden?

“Je hoort wel dat mensen de veertigdagen ervaren als een bezinningstijd richting het paasfeest. De week voor Pasen is natuurlijk de goede week, waarin men de laatste dagen van het leven van Jezus Christus overwegen. We gedenken en vieren met elkaar alles tot aan zijn dood aan het kruis toe. Ik merk wel dat mensen in Woerden bij tijd en wijlen daarbij stilstaan.”

Hoe merkt u dat dan?

“Naast dat ik fysiek wandel en pelgrimeer, stuur ik zo’n 150 mensen elke ochtend een kleine bezinningstekstje. Dan kunnen die mensen voor zichzelf denken. Het zijn toch vaak mensen die een beetje aan huis gekluisterd zijn, of anderzijds problemen hebben met werk. Ze komen dan niet meer naar de kerk in Woerden, maar kunnen dan vanuit hun eigenhuis dan toch aan de boodschap voldoen.”

Wat staat er dan in die bezinningsteksten?

“In die bezinningsteksten staat dezelfde Bijbelteksten als die wij in de kerk lezen, aangevuld met een kleine beraad waarover die teksten dan over gaan. Dat de mensen zelf ook over de teksten kunnen nadenken. Vervolgens geef ik een aantal gebeden en intenties mee,  waar mensen kunnen bidden. De laatste tijd gaat het dan veel over de vrede in wereld en dan natuurlijk vooral de vrede in Oekraïne. Er daar staan dan in dat alles wat er nu in Oekraïne gebeurt zo snel mogelijk moet stoppen.”

Haalt u juist dan in zo’n situaties als in Oekraïne hoop uit het geloof?

“Ja juist dan. Als je de Bijbelteksten goed leest, zie je ook dat de bijbel vaak spreekt over lastige situaties en ellende wereld. Er wordt ook vaak gesproken over mensen met beperkingen en woede en haat, maar ook dat sommige volkeren tegenover elkaar staan. Maar toch ook als je de liefde van god toelaat in je leven, je ook liefdevol naar de ander kijken. Dat je dan uiteindelijk weer tot verzoening en vrede komt, daar hoop ik dan op.“