[et_pb_section fb_built=”1″ _builder_version=”4.20.2″ max_width=”920px” custom_margin=”0px|0px|-32px|0px|false|false” custom_padding=”42px|0px|56px|0px|false|false” global_colors_info=”{}”][et_pb_row _builder_version=”4.20.2″ width=”860px” max_width=”860px” custom_margin=”0px|0px|0px|0px|false|false” custom_padding=”0px|0px|0px|0px|false|false” global_colors_info=”{}”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”4.20.2″ global_colors_info=”{}”][et_pb_post_title title=”off” author=”off” date=”off” comments=”off” featured_image=”off” admin_label=”Titel bericht” _builder_version=”4.20.2″ title_text_align=”center” meta_font=”Inter|600||on|||||” meta_text_color=”#E02B20″ meta_font_size=”14px” module_alignment=”left” custom_margin=”||0px||false|false” custom_css_main_element=”text-decoration: none !important;” global_colors_info=”{}”][\/et_pb_post_title][et_pb_post_title meta=”off” featured_image=”off” _builder_version=”4.21.0″ title_font=”Montserrat|700|||||||” title_text_align=”left” title_font_size=”64px” title_line_height=”1.2em” custom_margin=”||14px||false|false” custom_padding=”||||false|false” title_font_size_tablet=”50px” title_font_size_phone=”24px” title_font_size_last_edited=”on|desktop” locked=”off” global_colors_info=”{}”][\/et_pb_post_title][et_pb_post_title title=”off” date_format=”j m Y, H:m” categories=”off” comments=”off” featured_image=”off” _builder_version=”4.20.2″ title_text_align=”left” meta_font=”Merriweather|700|||||||” meta_text_color=”rgba(0,0,0,0.72)” meta_font_size=”13px” meta_letter_spacing=”1px” module_alignment=”left” custom_margin=”12px||12px||false|false” global_colors_info=”{}”][\/et_pb_post_title][\/et_pb_column][\/et_pb_row][et_pb_row column_structure=”1_3,2_3″ _builder_version=”4.21.0″ _module_preset=”default” min_height=”266.2px” custom_padding=”||0px|||” global_colors_info=”{}”][et_pb_column type=”1_3″ _builder_version=”4.21.0″ _module_preset=”default” global_colors_info=”{}”][et_pb_image src=”https:\/\/svjmedia.nl\/wp-content\/uploads\/2023\/04\/Column_Pamela.jpg” title_text=”Illustratie Pepijn van der Putten” _builder_version=”4.24.0″ _module_preset=”default” width=”99.4%” custom_margin=”|4px||||” global_colors_info=”{}”][\/et_pb_image][\/et_pb_column][et_pb_column type=”2_3″ _builder_version=”4.21.0″ _module_preset=”default” global_colors_info=”{}”][et_pb_text _builder_version=”4.24.0″ _module_preset=”default” custom_margin=”20px|||||” global_colors_info=”{}”]<\/p>\n
Toen ik nog Nederlandse taal- en letterkunde studeerde liep ik ooit stage bij een literaire uitgeverij. Ik dacht destijds dat de glitter en glamourwereld van de literaire PR de plek was waar je wezen moest, dus de PR-afdeling was waar ik mijn stage doorbracht. De grootste les die ik daar leerde was niet dat het spannend was om Salman Rushdie te ontvangen, niet dat archiveren niet leuk was, en niet dat Marjan Berk en Frank Westerman ontzettend onaardige mensen waren \u2013 hoewel ook dat mooie lessen waren; de belangrijkste les die ik daar leerde was dat het geven van feedback toch niet zo gemakkelijk is.<\/p>\n
[\/et_pb_text][\/et_pb_column][\/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=”4.21.0″ _module_preset=”default” global_colors_info=”{}”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”4.21.0″ _module_preset=”default” global_colors_info=”{}”][et_pb_text _builder_version=”4.21.0″ _module_preset=”default” custom_margin=”-9px||-35px|||” global_colors_info=”{}”]<\/p>\n
Rechten afbeelding: Pepijn van der Putten<\/p>\n
[\/et_pb_text][\/et_pb_column][\/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=”4.21.0″ _module_preset=”default” custom_margin=”|auto|-358px|auto||” global_colors_info=”{}”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”4.21.0″ _module_preset=”default” global_colors_info=”{}”][et_pb_text _builder_version=”4.24.0″ _module_preset=”default” min_height=”1800.7px” custom_margin=”||114px|||” custom_padding=”||105px|||” global_colors_info=”{}”]<\/p>\n
Het geval was dat mijn telefoon kapot was. Zodra ik de telefoon opnam, verbrak de telefoon zelf de verbinding. Waar het door kwam, dat was niet duidelijk, dus de KPN-meneer en het bekabelingsbedrijf kwamen ombeurten langs om te laten weten dat het toch echt aan de ander lag.<\/p>\n
Nadat ik een paar keer fysiek was uitgescholden door mij stagebegeleidster omdat ik telefonisch de verbinding verbrak, en voor de derde keer de KPN-meneer onverricht ter zake het pand zag verlaten, stuurde ik de office-manager een uitgebreide e-mail \u2013 bellen was ingewikkeld en ze zat toch drie verdiepingen hoger \u2013 met feedback over de gang van zaken. Dat had ik beter niet kunnen doen.<\/p>\n
Het kostte heel wat gesprekken, maar het kwam goed tussen mij en de office-manager. Ik ben zelfs na mijn stage nog even blijven werken bij de uitgeverij, maar dan op de redactie, een plek waar ik beter tot mijn recht kwam. Maar hoe je geen feedback moet geven, daar heb ik op die PR-afdeling toch wel een van de meest waardevolle lessen uit mijn carri\u00e8re geleerd.<\/p>\n
Afgelopen week mocht ik een presentatie meemaken over effectieve feedback. De verkeerde voorbeelden leiden natuurlijk tot de nodige hilariteit en opnieuw dacht ik terug aan mijn stage decennia geleden. Natuurlijk heb ik ondertussen veel beter feedback leren geven, en alleen al levenswijsheid maakt dat je empathischer bent en gemakkelijker van perspectief kunt switchen. Maar om echt goed feedback te kunnen blijven geven is het, hoe ervaren je ook bent, van essentieel belang om af en toe even de tijd te nemen na te denken over wat je doet, even stil te staan bij je eigen handelen. Klopt het nog, zijn er verkeerde gewoontes in geslopen, zijn de behoeftes van de doelgroep aan wie je feedback geeft nog dezelfde. Mijn enthousiasme over het traject dat we volgend jaar voor onze docenten organiseren over effectieve feedback groeide. En ik ben eigenlijk stiekem best jaloers op de geluksvogels die dit traject mogen volgen. Dus misschien dat ik af en toe even meespiek, of aanklop bij een van de deelnemers om de inzichten secundair mee te krijgen. En dan hoop ik dat we komend jaar opnieuw onze opleiding beter maken, doordat we uitstekende feedback geven waardoor studenten harder groeien dan ooit.<\/p>\n
[\/et_pb_text][\/et_pb_column][\/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=”4.21.0″ _module_preset=”default” global_colors_info=”{}”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”4.21.0″ _module_preset=”default” global_colors_info=”{}”][et_pb_text _builder_version=”4.21.0″ _module_preset=”default” min_height=”252px” custom_margin=”-317px|||||” global_colors_info=”{}”]<\/p>\n