Wil je winnen? Dan kan je het beste Engels zingen.

Een opvallende trend in de geschiedenis van het Eurovisie Songfestival is de populariteit van Engelstalige nummers. Deelnemende landen mogen elke taal naar voorkeur zingen, toch kiezen veel landen ervoor om in het Engels te zingen. In de afgelopen 24 edities zijn er aanzienlijk meer Engelstalige nummers in de top drie geëindigd.

In de afgelopen 24 finales waren er 74 top drie plaatsen te vergeven. Nummers die in het Engels gezongen werden hebben daarbij 59 keer een plek mogen bemachtigen. In de geschiedenis van het Songfestival is de populariteit van de taal al te herleiden. Volgens Richard van de Crommert heeft de Engelse taal altijd al een streepje voor gehad bij het Eurovisie Songfestival; “In de jaren voor de regelaanpassing van 1999 bediende landen zich van internationaal makkelijk liggende klanken en Engelstalige titels.” Richard van de Crommet is Muziekverslaggever en schrijver van ‘Het grote songfestival boek’. In de jaren 90 viel het op dat landen in het Verenigd Koninkrijk een grotere winkans hadden en steeds meer landen aspecten van de Engelse taal in hun nummers verwerkte. Met een klein Engels aspect wordt de winkans al vergroot. Zo won Joegoslavië de wedstrijd met het nummer ‘Rock Me’, wat verder in het Servo-Kroatisch gezongen werd.

Door de organisatie achter het Songfestival werd de taalregel veranderd. De deelnemende landen hebben meer vrijheid gekregen in de keuze van de taal waarin wordt gezongen tijdens de wedstrijd. De regel om nummers te zingen in de officiële taal werd als beperkend ervaren door de deelnemende landen. Om de winkans eerlijker te maken is de regel aangepast.

Bij het schrijven van de Songfestivalnummers wordt rekening gehouden met hoe het publiek het nummer ontvangt. “De reacties die wij, als Nederland, ontvangen zijn heel erg positief. Mensen zijn erg enthousiast over Europapa en dat is mede dankzij hoe het nummer geschreven is.” De eerste zin van Joost Klein zijn nummer begint in het Engels met de kreet ‘Europe, let’s come together’ en dat is volgens Richard bewust gedaan; “Het begin van Joost zijn nummer is Engels, er komen verschillende culturen in terug en in het nummer zijn zoveel mogelijk soepele woorden gebruikt.” Voor Nederland kan dat gunstig werken in de eindscore die door het publiek en vakjury wordt gegeven.

In de score is een stijging te zien per deelnemend land. Engels gezongen nummers zijn populair, maar er moet volgens Richard niet vergeten worden dat de wijze waarop de score gegeven wordt veranderd is in de afgelopen 20 jaar. “Omstreeks 2015 á 2016 heeft de organisatie de punten van de jury los gekoppeld van de kijkers thuis. Dat heeft er voor gezorgd dat er meer punten te verdelen zijn. Dat zie je terug in de eindscore.”

In dit onderzoek is er gebruik gemaakt van data die opgehaald is via de website van het  Eurovisie Songfestival. De redacteur heeft de data vervolgens verwerkt en aangevuld met extra informatie, zoals de talen die elk deelnemend land heeft gezongen in de finale. De verzamelde data heeft een periode van 24 jaar, van 1999 tot en met 2023. Voor deze periode is gekozen om een uitgebreid en gedetailleerd beeld te krijgen van de trends die zich in deze tijd hebben voorgedaan. Dit onderzoek is specifiek gericht op de finalisten in de eind finale top 10. Door deze focus kon een grondige analyse uitgevoerd worden van de prestaties van deze topfinalisten en de factoren die hebben bijgedragen aan hun succes.