Kringlopen zijn een enorme hype geworden. Iedereen loopt tegenwoordig rond in een vintage Levi’s jeans en een mooie tweedehands jas. Dit hebben ze ook opgemerkt bij kringloopwinkel SOEK in Oegstgeest. De winkel draait overuren en volledig op vrijwilligers, hoe houden ze dit vol?
Om twaalf uur openen vrijwilligers Eric en Willem de ontvangstruimte van de winkel. Door de overvolle winkel bevindt deze zich in een buiten opslag. Dit brengt wel wat problemen met zich mee, want veel mensen dumpen buiten de openingstijden een hoop zooi voor de deur. Die spullen brengen Eric en Willem dan ook weer naar de gemeentewerf. De in elkaar gezette constructie van partytenten en zeil proberen een droge opslag te creëren. “Er komt van alles binnen: kleding, decoratie, huishoudelijke artikelen en boeken. Veel mensen komen aanzetten met meubels, maar die nemen wij niet aan. Daar is bij ons geen plek voor”, vertelt Eric terwijl hij de grote hoeveelheid kleding naar binnen draagt. Eric is al sinds de opening van 2014 vrijwilliger. Dat houdt hem van de straat zoals hij zelf zegt. “Ik was net met pensioen toen SOEK werd geopend. De oprichter vroeg of hij de eerste paar weken wilde helpen, omdat ze nog weinig vrijwilligers hadden.” Ondertussen is hij zelf alweer ruim zes jaar vrijwilliger en nog lang niet van plan om te stoppen.
Kringloopwinkel SOEK zit op een bijzondere plek in Oegstgeest. Ze bevinden zich in het oude gedeelte van het dorp en tegenover hen zit een instelling die deels gesloten is. Dit is de tweede locatie van deze kringloopwinkel. Eerst zaten ze in het Dorpscentrum, maar moesten ze alle spullen opruimen na sluitingstijd. Maar nu hebben ze een eigen pand en kunnen ze alles mooi uitstallen. Het gebouw is een oude school en elke ruimte is een klaslokaal geweest. Dat is ook nog terug te zien aan de blauwe deuren en het meisjes en jongens logo op de wc. De SOEK is drie dagen per week geopend voor klanten, maar de vrijwilligers werken ook soms op andere dagen om de winkel nog mooier en gevarieerder te maken.
Vrijwilliger Lia is de nieuw binnengekomen kleding aan het sorteren. De ruimte staat vol met kledingrekken gesorteerd per kledingstuk. De jassen bij de jassen en de broeken bij de broeken. Het eenzame rek in de hoek valt op. Hier hangt een heel klein aanbod aan mannenkleding. “We willen heel graag meer mannenkleding ontvangen, want dit verkoopt snel. Mannen passen nooit kleding en doen veel nuttige aankopen. Bij vrouwen duurt het veel langer. Ze zijn kieskeurig, controleren elk kledingstuk en passen het in de paskamer.” Intussen is Lia nog steeds bezig met het sorteren van de kleding. Vandaag is er veel vintage kleding binnengekomen van designermerken. Lia keek vroeger vaak naar de kwaliteit van de kleding en controleerde elke zak. “Als er vlekken opzitten, doen we het meteen in de wasmachine. Bij gaten of missende knopen en details schakelen we vrijwilliger Ans in. Zij probeert het te maken op de naaimachine”. Lia begint te glunderen als zij over haar routine vertelt. Ze wordt enorm blij van haar werk en gaat elke dag met plezier naar SOEK. Tegelijk vloeit er een traan over haar wang. De kringloopwinkel zal in september zijn deuren moeten sluiten, omdat ze oud het anti-kraakpand moeten vertrekken. Lia veegt haar traan weg en vervolgt haar klus met het prijzen van bepaalde kledingitems. Dit is een belangrijk onderdeel van het werk, omdat het inkomsten genereerd. Het is een belangrijk onderdeel om goed na te denken over de prijs van de artikelen. “Je houdt hierbij rekening met de kwaliteit, de staat van het product en de populariteit van het item.” De artikelen mogen niet te duur zijn, want dan deizen mensen terug, maar ook niet te goedkoop. Een groot deel van de opbrengsten gaan naar goede doelen in Oegstgeest, zoals hospice De Mare en Voedselbank Leiden.
Rond één uur ’s middags gaat de winkel open voor de klanten. Er staat een rij voor de deur te wachten om naar binnen te mogen. Marja is één van de vrijwilligers die achter de kassa staat op zaterdag. Zij werkt fulltime op een onderzoeksbureau in Amsterdam en vindt het leuk om op zaterdag iets goed te doen voor de maatschappij. “Het contact met mensen mis ik op werk, omdat ik mijn onderzoek vaak alleen doe. De afwisseling van het werken op zaterdag maakt het heel erg fijn.” Ondertussen is ze alweer vier jaar elke zaterdag aan het werk. De toonbank bevindt zich midden in de kringloopwinkel en is het eerste wat je ziet als je binnenkomt. Daarom is Marja’s taak mensen welkom heten en vragen of ze een mandje willen pakken. “Dat is nog vanuit de coronapandemie, we merkten dat onze klanten het fijn vonden als ze een beetje ruimte hadden in de winkel. En het niet erg vonden om even buiten te wachten of in het halletje tot er weer een mandje is. Hierdoor kan iedereen op zijn gemak rustig rondlopen. We hebben 20 mandjes en wij zorgen dat de mandjes vaak aangevuld worden als mensen ze achterlaten bij de kassa”. Marja draait de kassa in principe alleen, bij drukke momenten komt een andere vrijwilliger even helpen met inpakken van het servies en vaasjes.
Rond half drie begint de winkel vol te lopen en de mandjes worden aangevuld. Er komen een aantal mensen binnen om te kijken naar de nieuwe aanbiedingen. Sommige klanten zijn opzoek naar specifieke items, zoals een vintage jurk of een retro klok, terwijl anderen gewoon rondkeken om te zien of ze iets interessants kunnen vinden. De taak is nu om klanten te helpen en vragen te beantwoorden over de artikelen in de winkel. En vooral mensen te helpen met afrekenen en de breekbare dingen in te pakken.
Marja maakt met iedereen een kort praatje. “Dat is naar mijn mening ook belangrijk bij een kringloopwinkel, de sociale interactie. We hebben vooral veel oudere klanten en je weet niet of zij nog veel mensen zien en onze taak is om iedereen met een glimlach naar huis te laten gaan. Zo kunnen mensen ook bij ons in de boekenruimte of in de tuin een cappuccino drinken voor 50 cent. Hierdoor proberen we een woonkamer te creëren voor mensen die eenzaam zijn of even met iemand een praatje willen maken. Er zit altijd een vrijwilliger klaar of klanten hebben een leuk gesprek met elkaar. We zien veel dezelfde mensen komen en als er iemand een tijd niet, maken we ons ook zorgen en gaan we het navragen en checken of alles nog goed gaat”.
Hierna stapt Marja de kamer in van Theo. Hij zit in zijn eigen ICT-ruimte te werken aan een oude LP-speler. Zijn ruimte staat vol met elektronische dingen. Van Cd-spelers tot Dvd-spelers tot koffiezetapparaten en broodroosters. “Als mensen een elektrisch apparaat inleveren loop ik na of hij nog helemaal goed werkt. Ik ben al met pensioen maar vroeger werkte ik bij Philips in de fabriek als monteur. Dus ik heb best wat kennis over apparaten en anders zoek ik het op via Google. Mensen denken altijd dat iets kapot is en willen het dan weggooien, terwijl negen van de tien apparaten nog prima zijn alleen een nieuw onderdeeltje nodig hebben”. In zijn kamer staan ook een aantal unieke items, zoals een oud grammofoon of een oude camera. “Die camera had een barst in de lens en nu heb ik een nieuwe lens besteld in de hoop dat hij het straks weer doet”. Terwijl Theo uitlegt hoe hij een stofzuiger naloopt, komen er twee klanten met de vraag of de boxen op de plank voor ingang van de ICT-ruimte het nog doen. “Zeker, ik heb ze helemaal nagekeken,” vertelt hij rustig aan de klanten. “Mochten ze het toch niet doen, mag u ze weer terugbrengen en krijgt u uw geld terug.”
Om vier uur gaat de SOEK alweer dicht. De laatste mensen rekenen hun producten af en daarna gaat iedereen zijn eigen onderdeel opruimen en ordenen. Alle boeken worden weer netjes op hun plek gezet en alle kleding wordt op een rek gehangen. Vrijwilliger Marja telt ondertussen het geld en Theo maakt de keuken schoon. De totale opbrengst van vandaag is afgerond 637 euro. “Een mooi bedrag voor een zaterdag,” zegt Marja glimlachend.