graphic
journalism
Voor De Utrechtse Internet Courant (DUIC) heb ik de afgelopen maanden samen met medestudenten Charlie van Dijk, Sara Assarrar, Veerle Bos, Zoë Bonefaas en Emile van de Sande samengewerkt om te onderzoeken hoe grafische journalistiek iets voor DUIC kan betekenen en op welke manier dit toegepast zou kunnen worden. We hebben onderzoek gedaan, prototypes gemaakt, publieksanalyse uitgevoerd en onze eigen special in de krant met grafische journalistiek geproduceerd.
De opdracht
De Utrechtse Internet Courant vroeg ons om de volgende vraag te beantwoorden:
In hoeverre kan grafische journalistiek een aanvulling zijn op DUIC en op welke manier zou dit toegepast kunnen worden?
Om een antwoord hierop te vinden, hebben we onderzoek gedaan naar graphic journalism in het algemeen. We deden literatuuronderzoek, belden met experts en illustrators, zochten Utrechtse makers op, keken naar de voor- en nadelen op van online en op papier, doken in informatie over subsidies en zochten (inter)nationale voorbeelden van graphic journalism op. De resultaten presenteerden we aan DUIC. Daarna is besloten een grafische special te maken met het thema Onzichtbaar en zetten een samenwerking op met HKU-studenten van de opleiding Illustration. Tevens wisten we een subsidie van zeker 2000 euro te binnen te slepen via Journallab om dit project waar te maken.
De angst die ons weerhoudt
Binnen het thema ‘Onzichtbaar’ heb ik een productie gemaakt over sociale angst. Voor deze productie heb ik een dubbelportret laten maken van de HKU-student waarmee ik werkte en mezelf. Beiden hebben we last van sociale angst (en wonen in Utrecht). In een uitgebreid gesprek hebben we besproken hoe dat voor ons is, waar wij tegenaan lopen, hoe dat voor ons voelt en hoe we dat zouden visualiseren. Vervolgens heeft de student veel geschetst en heb ik constant mijn mening en input gegeven tot we tot een definitief eindproduct kwamen, hier links te zien.
Schatten van de gracht
Voor mijn tweede productie ‘Schatten van de gracht’ heb ik gesproken met een vrouwelijke Utrechtse magneetvisser Anne Nijs en haar laten portretteren. Alles wat magneetvissers vinden is ‘onzichtbaar’ tot het bovengehaald wordt. Ik wilde meer dan alleen een plaatje met informatie in tekst. De illustratie moet ook een deel van het verhaal vertellen. Dat heb ik gedaan door haar vondsten – op de kanonskogel na – niet toe te lichten. De lezer kan in de illustratie en zonder hulp van tekst meer informatie vinden over wat Nijs zoal vindt in de gracht: van geldkistjes tot messen en van munten tot oude sleutels.
Sociale media
