Wanneer in 2023 de vader van Lizzy Horst overlijdt, lijkt haar rouwproces aanvankelijk rechttoe rechtaan. Maar een maand later zet één telefoontje haar werkelijkheid volledig op zijn kop. Wat begint met een onbekende naam die in een familiegesprek valt, verandert in een zoektocht die haar identiteit, familiebanden en verleden opnieuw definieert.
Een onverwachte onthulling
Tijdens een gesprek met haar nicht blijft er steeds een naam terugkomen die Lizzy niets zegt. ‘Ze bleef maar bij die naam hangen,’ vertelt Lizzy. ‘Ik dacht: wat moet ik hiermee?’ Niet veel later volgt de onthulling: haar vader blijkt een zoon te hebben waarvan Lizzy en haar broer nooit hebben geweten. Maar dat is nog maar het begin. Wanneer haar broer verhaal gaat halen bij hun moeder, krijgt hij ontwijkende en nerveuze reacties. Pas wanneer hij aandringt, valt het ondenkbare woord: Lizzy blijkt niet de biologische dochter van de man die haar heeft opgevoed.
Familie die het al wist
Wat volgt, is een reeks gesprekken die steeds pijnlijker worden. Zo vertelt Lizzy dat haar Limburgse nichtje rustig reageerde toen ze het nieuws deelde. ‘Ze zei alleen maar: ‘Ik ben blij dat je het nu weet.’ Toen viel ik helemaal van mijn stoel. De hele familie wist dat mijn vader niet mijn biologische vader was. Behalve mijn broer en ik.’ vertelt Lizzy. In het kleine katholieke dorp waar haar moeder begin jaren zeventig woonde, werd een ongeplande zwangerschap gezien als schande. Het geheim werd begraven en bleef dat meer dan vijftig jaar.
Lizzy probeert dan meer informatie te krijgen over haar afkomst, maar haar moeder houdt vol dat ze zich niets kan herinneren. Ze noemt het een one-night stand. ‘Dat kon ik niet rijmen,’ zegt Lizzy. ‘Zoiets zet je hele leven op zijn kop. Dat vergeet je toch niet?’ Ze besluit een internationale DNA-test te doen. Het resultaat: Zwitserse roots, met verwijzingen naar kanton Bern. Het is het eerste concrete spoor.
Telegraaf en Spoorloos
Via-via stuit Lizzy op een oud interview dat haar moeder jaren eerder aan De Telegraaf gaf, over haar hitch hike-tochten naar Zwitserland. Lizzy benaderd de journalist en die herinnert zich haar nog en raakt opnieuw geïnteresseerd. Een nieuw artikel volgt, Spoorloos meldt zich, al levert dat uiteindelijk niks op. Maar een Nederlandse vrouw die in Zwitserland woont en het verhaal heeft gelezen biedt hulp aan. Zij benadert Zwitserse kranten, waaronder Blick. Op een dinsdag krijgt Lizzy al een interview met een Zwitserse journalist. Wanneer het artikel verschijnt, gebeurt er eindelijk iets. Er reageert een oude vriend van een man waarvan hij vermoed dat het Lizzy’s vader is geweest. En er is een vrouw die vermoedt dat haar eigen vader de man is die Lizzy zoekt. Ze wisselen informatie uit. Dan volgt de bevestiging: via DNA blijkt hij inderdaad Lizzy’s biologische vader. De vrouw die mailde was haar halfzus.
Een familie vol vertakkingen
Lizzy ontmoet uiteindelijk haar halfzus en halfbroer van vaderskant. Een bijzondere maar ook verwarrende ontmoeting. Haar vader blijkt namelijk meerdere buitenechtelijke kinderen te hebben en kinderen uit eerdere relaties. ‘Uit zijn eerste huwelijk had hij twee dochters,’ vertelt Lizzy. ‘Met hen heb ik geen contact, ik weet nauwelijks wie ze zijn.’ Daarna is er nog een zoon uit een volgende relatie, en vervolgens Lizzy’s halfzus. In totaal telt ze nu minstens vier halfbroers en -zussen, misschien meer. ‘Ik heb oproepen geplaatst,’ zegt ze, ‘maar op sommigen komt helemaal geen reactie. Misschien omdat het pijn doet. Misschien omdat ze geen Facebook hebben. Misschien omdat ze het hoofdstuk willen laten rusten.’
Web van stiltes
Na ruim een jaar zoeken weet Lizzy eindelijk wie haar biologische vader is en heeft ze een deel van haar familie ontmoet. Maar er blijven vragen open. ‘Waarom is mijn opvoed vader weggegaan bij de moeder van zijn oudste zoon? Wat heeft hij verteld aan zijn familie toen hij mijn moeder ontmoette? Hoe keken zij naar die zwangerschap? En waarom wilde niemand ons dit ooit vertellen?”’ De puzzelstukjes vallen, maar niet allemaal.
Het zwijgen beperkt zich niet tot haar moeders kant. Ook aan de Amsterdamse kant van haar opvoedvader blijkt iedereen op de hoogte. Zij wisten dat haar vader nog een zoon had, een zoon die werd opgevoed door zijn broer, nadat haar vader een affaire had gehad met diens vrouw. ‘We wisten van niets,’ vertelt Lizzy. “Achteraf snap ik wel waarom er geen contact meer was.’ Oproepen, artikelen en berichten aan die familietak blijven onbeantwoord.
‘Ik heb antwoorden, maar ook nieuwe vragen’
Lizzy beschrijft haar zoektocht als intens, verwarrend en soms hartverscheurend, maar ook als noodzakelijk. “Je identiteit is niet iets kleins. Het is wie je bent. Als dat ineens op losse schroeven staat, ga je zoeken. Je moet wel.” Hoewel haar verhaal nog open eindigt, voelt ze zich sterker nu ze weet waar ze vandaan komt. “ Ik heb antwoorden, maar ook nieuwe vragen. Het is alsof de helft van mijn levensverhaal ineens zichtbaar is. Nu rest mij nog om die andere helft te vinden.”
Zelf naar Lizzy haar verhaal luisteren? Dit deed ze in de podcast Familie zoals het echt is van podcasthost Joëlle de Boer.