Geboren en getogen in Kortenhoef, Co de Kloet woont er nog steeds. Met zijn vrouw werkend bij de televisie en hijzelf bij de radio is het vaak chaotisch thuis. Maar binnen de chaotische levensstijlen is er altijd een vorm van stabiliteit. Voor de kinderen, voor hemzelf. 

Co (66 jaar) pakt de afstandsbediening vast en klikt op de rode knop om de televisie aan te zetten. Hij gaat iets laten zien en kijkt vol hoop. De televisie staat aan maar de juiste zender blijkt hij niet te kunnen vinden. Co drukt sneller en harder op het pijltje naar beneden waardoor de televisie naar een andere zender springt.
Na om en nabij vijf minuten kloten komt TV-Oranje in beeld en draait hij zich trots om. De zender blijft staan. Op wekelijkse basis pakt Co de afstandsbediening vast en zappt hij naar TV-Oranje. Ieder volksnummer is opgenomen in de kroeg van hun oom of op het strand. En altijd komt er een jonge vrouw in voor die steun biedt aan de zanger. En dan heb je nog de meest iconische beweging. Om de paar seconden maken de volkszangers een bepaalde beweging met hun handen; ze vouwen ze als het waren open alsof ze iets hopeloos aan het vertellen zijn. Co schatert naar het scherm wanneer de zanger zijn handbeweging maakt: “Soms vind ik het heerlijk om naar te kijken, zo ontzettend typerend voor de Nederlandse volkszangers.”

Co de Kloet

“Havermelk of koemelk?”

In de voortuin lopen vijf kippen in een hok met ren rond. De auto staat op de met steentjes bestrooide oprit, daarnaast bevindt zich de voordeur. Op de grond in de woonkamer liggen boeken en andere spullen. Op de bank ligt een e-reader en de vaat van de vorige avond staat nog op het aanrecht.
“Wil je havermelk of koemelk in je cappuccino?” Vraagt Co. “Koemelk, alsjeblieft.”
Naast de keuken is een klein trappetje gebouwd die leidt naar een muziekhoek. Er staat een elektrisch drumstel en een basgitaar van zijn zoon en een aantal lp’s en cd’s. Eén verdieping lager, ook te bewandelen via de woonkamer is het werkhokje van Co.
In de kast die tegen de wand staat gedrukt zitten een stuk of 100 lp’s. In het midden van de ruimte staat een bureau met allerlei opname apparatuur. Hier neemt hij ‘injazz Radio’ op.

“Lieg niet. Bij liegen hoort onware dingen moeten onthouden, daarmee raak je in de knel.”

Co de kloet

Levensloop

Co de Kloet (overleden in 2020), de vader van Co de Kloet, heeft hem geholpen zijn eerste grote stappen te zetten richting de muziekwereld. Zijn vader was ook radiopresentator en auteur van het boek Frank & Co: conversations with Frank Zappa.
Als jong jongetje mocht zoon Co al interviews doen met Zappa vanwege de connecties die zijn vader had met de muziekwereld. Dit is uitgemond in een vriendschap die heeft geduurd tot de dood van Zappa.Na de middelbare school is de Kloet naar het conservatorium van Hilversum gegaan voor klassiek blokfluitist en saxofonist met als bijvak elektronische muziek. Als bijbaan werkt hij tijdens zijn studie bij een platenmaatschappij voor klassieke muziek: Phonogram, nu heet dat Universal. Met dit genre had hij immers het meest affectie. Via Phonogram is hij terechtgekomen op de klassieke muziekafdeling van de KRO. Na zijn studie is hij gestopt met zijn werk bij Phonogram en besloot Co les te willen geven in blokfluit en saxofoon. Ook dat werd hij op een gegeven moment zat en besloot in 1991 naar de muziekafdeling te gaan bij de NOS. Daar heeft hij het 31 jaar volgehouden. Tegenwoordig heeft Co zijn eigen bedrijfje ZivaSound.
Ziva, de Joodse naam van zijn dochter, Hebreeuws voor licht. Samen met Buma Cultuur maakt ZivaSound injazz Radio. Ook schrijft hij hier columns of andere freelance opdrachten doet hij vanuit zijn bedrijfje ZivaSound.

Vaak chaotisch, nooit stress

Het onregelmatige ritme dat zijn werk levert, brengt hem veel energie. Stress is een term dat niet in het woordenboek van Co staat opgeschreven. Hij zegt hierover: “simpel misschien, maar uiteindelijk komt het altijd wel weer goed.” Veel mensen om hem heen die in hetzelfde vakgebied zitten als hij zijn een veel stressvoller persoon en hebben vaak ook een minder gelukkig leven daardoor. Nee, stress is niks voor hem. Eén tip die hij hierbij geeft: “Lieg niet. Bij liegen hoort onware dingen onthouden, je raakt daarmee in de knel.” De onregelmatigheid en chaotische dagen liggen hem juist ontzettend goed. Drie dagen in de week werkt hij thuis en is hij er voor de kinderen en af en toe is hij een halve week naar een festival toe. Ritme is niks voor hem.

De iPad met herinnering

Naast de bank staat een iPad in de vensterbank die om de vijf seconden een andere foto laat zien. Het scherm staat gedraaid richting de woonkamer, zodat je blik op de foto’s vallen wanneer je op de bank gaat zitten.
Hem, zijn kinderen en zijn vrouw worden het meest getoond. Maar niet hun vier alleen, er is altijd wel een extra persoon aanwezig op de foto. De ene keer is dat Ruben van der Meer en de andere keer één van de oude producers van Elton John. Negen van de tien keer is de foto genomen in dit huis in Kortenhoef.

“Dingen doen waar je angstig voor bent van tevoren maar blijdschap en trots uit haalt achteraf, zijn de acties die je moet ondernemen en nooit nee tegen mag zeggen”

Co de Kloet

Geen beperking tot de jazz

De muziek waar Co zich mee bezig houdt stopt niet bij jazz. Het gaat van elektronische muziek, naar klassiek, jazz, enzovoort. Afgelopen december heeft Co op ieder moment dat kon Radio 2 opgezet. Tot en met Bohemian Rhapsody aan toe.
De beperking tot het kunnen genieten van maar één genre is voor Co ondenkbaar. Alle genres zijn voor hem evenveel waard en hebben iets unieks in zijn ogen. Muziek is een ongrijpbare kunstvorm, je kan het niet zien of aanraken. Er is geen mens die niet van muziek houdt, voor heel veel mensen is het meer dan alleen maar klanken. Het heeft een emotionele waarde. Iedereen is op een bepaalde manier met muziek bezig. Religieuze muziek, dansmuziek of entertainment. Daarom ziet hij alle muziek als even waardevol, omdat het voor mensen altijd een bepaalde waarde heeft, wie het ook is en waar je ook bent.

Zwemmen in de winter doet wonderen

Op de verwarming in de woonkamer ligt zijn zwembroek nog te drogen van twee dagen geleden. Zwemmen is één van de dingen die hij graag doet om zijn gedachtes even van het werk te zetten. Ondanks zijn liefde en passie voor de muziek.
Achter het huis, tien minuten lopen, is een klein riviertje waar Co zo nu en dan in plonst. Hij trekt drie baantjes en sprint er weer uit, in de winter dan. Toch blijft hij terugkomen ondanks de kou en de voorafgaande angst om het water weer in te duiken wanneer het ’s nachts -1 graden Celsius is geweest.
“Dingen doen waar je angstig voor bent van tevoren maar blijdschap en trots uit haalt achteraf, zijn de acties die je moet ondernemen en nooit nee tegen mag zeggen”, aldus de Kloet.