Medische onderzoek na medische onderzoek, zonder resultaat. Pure paniek als de gangen van het ziekenhuis naderen. Het ziekenhuis maakt mensen fysiek beter, maar kan dezelfde mensen psychisch achteruit laten gaan. Voor Jara (18) was dit het geval. De onderzoeken in het ziekenhuis vielen haar zwaar en waren zelfs traumatisch. Ze is niet de enige die trauma oploopt bij onderzoeken in het ziekenhuis, blijkt uit een gesprek met Gedragswetenschapper Mathilde Kuhlmann.

 

Het begrip trauma is ingewikkeld, daarom legt psycholoog Renée van Hoek het kort uit.

 

WAT IS EEN TRAUMA PRECIES?

 

[aesop_video src=”youtube” id=”m-qKewQpOe4″ align=”center” disable_for_mobile=”on” loop=”on” controls=”on” mute=”off” autoplay=”off” viewstart=”off” viewend=”off” show_subtitles=”off” revealfx=”off” overlay_revealfx=”off”]

 

Onderzoeken

“Vroeger was ik altijd al kleiner dan gemiddeld. Op zich niet raar want oma is ook klein. Mijn ouders hebben mij, voor de zekerheid, meegenomen naar de huisarts die ons doorverwees naar het ziekenhuis.” Na diverse onderzoeken konden de kinderartsen niets vinden.

 

“Van het staan op de weegschaal tot het maken van een hartfilmpje met drie jonge artsen, vaak mannen, naast je is a-relaxed,” vindt Jara.  Artsen staan er niet altijd bij stil wat voor invloed een ziekenhuisonderzoek op iemand kan hebben.

Jara is niet de enige jonge patiënt die een medisch trauma oploopt. Kuhlmann: “Het is lastig om door medische handelingen trauma te voorkomen, want als er acuut gehandeld moet worden, kan er niet eerst rustig uitgelegd worden wat ze gaan doen. ”

 

 

 

[aesop_content color=”#0d0c0c” background=”#fafafa” columns=”1″ position=”none” imgrepeat=”no-repeat” disable_bgshading=”off” floaterposition=”left” floaterdirection=”up” revealfx=”off” overlay_revealfx=”off” aesop-generator-content=”In de grafiek is te zien hoeveel kinderen per jaar in het ziekenhuis komen en hoelang ze worden opgenomen. De leeftijd is 1-20. Opvallend is dat het aantal ziekenhuispatiënten afneemt.  Het is verdeelt in mannen en vrouwen. De data (Ziekenhuisopname en patiënten) is afkomstig van het CBS. Voor andere inzichten zijn diverse datasets binnen één grote dataset gefilterd en gecombineerd. De inzichten zijn te zien in bovenstaande tabel.

“]In de grafiek is te zien hoeveel kinderen per jaar in het ziekenhuis komen en hoelang ze worden opgenomen. De leeftijd is 1-20. Opvallend is dat het aantal ziekenhuispatiënten afneemt.  Het is verdeelt in mannen en vrouwen. De data (Ziekenhuisopname en patiënten) is afkomstig van het CBS. Voor andere inzichten zijn diverse datasets binnen één grote dataset gefilterd en gecombineerd. De inzichten zijn te zien in bovenstaande tabel.

[/aesop_content]

Diagnose

Op een dag breekt Jara haar vinger. Weken gingen, voorbij maar genezen deed het niet. Dit is de aanleiding voor meer onderzoeken.  Ze brengt regelmatig een bezoek aan het ziekenhuis, waardoor de angsten groter worden. “De geur van ziekenhuiseten, de jonge medische studenten die meekijken om zo het vak te leren: alles vond ik verschrikkelijk.” In 2018, op dat moment was Jara vijftien jaar, vinden de artsen iets in haar bloed, wat niet klopt.

“Mijn ouders en ik moesten wachten in de wachtkamer van het ziekenhuis, tot we werden opgehaald door de arts. “Hij zei ‘Ga maar even zitten. Vervolgens dropte hij de diagnose. ‘Je hebt een chromosoomafwijking.’ Verder uitleg volgde, maar ik was alleen in shock. Het viel me zwaar.”

Op het moment van de diagnose zit Jara midden in puberteit.

“Ik wilde niet anders zijn dan mijn leeftijdsgenoten.”

 

HOE LEG JE AAN EEN KIND UIT DAT HET ZIEK IS?

[aesop_video src=”youtube” id=”nK5Cz0DAD_c&t=10s” align=”center” disable_for_mobile=”on” loop=”on” controls=”on” mute=”off” autoplay=”off” viewstart=”off” viewend=”off” show_subtitles=”off” revealfx=”off” overlay_revealfx=”off”]

Een medische diagnose is vaak noodzakelijk, voor er met een behandeling kan worden gestart.”. Volgens Kuhlmann een diagnose veel met iemands zelfbeeld doen.  “Dat zie je vooral bij kinderen die op jonge leeftijd een label hebben gekregen. Als ze richting de puberteit gaan, zitten deze kinderen met de vraag wie ze nou eigenlijk? .” Uit een onderzoek van Stichting Kind & Ziekenhuis komt naar voren dat de leeftijd van een kind een belangrijk factor is op de reactie tijdens een ziekenhuisopname of -onderzoek.

 

En toen?    

De klinische witte muren en de wit geklede medewerkers staan bij Jara in het geheugen gegrift, waardoor ook het accepteren van de ziekte moeilijk was. De problematiek bleef zich op stapelen. Met als gevolg enorme leegte en een dode blik in haar ogen. “Ik was mezelf niet meer. Iedere week brachten mijn ouders me daarom naar trauma therapie, om een uurtje te praten met een wildvreemde.” Het hielp niet. “Ik wist op een gegeven moment wat de therapeut graag wilde horen. Dat vertelde ik dan maar’’ In de zomer van 2021 vertrekt Jara voor tien weken naar een kliniek voor kinderen met psychische problemen, om daar aan zichzelf te werken.

“Het gaat nu goed met mij. Ik heb alle handvatten aangeboden gekregen om met mijn trauma’s om te gaan.”

 

Naar het ziekenhuis gaan, blijft spannend voor Jara. “Ik voel wel angst als ik naar het ziekenhuis ga, maar ik vraag mij dan af of de angst realistisch is. Verder maak ik een plan, voordat ik naar het ziekenhuis ga. Ik bepaal mijn eigen grens. Als voor mij een bepaalde handeling van de arts niet goed voelt zeg ik dat.”

 

Toch is er verbetering zichtbaar. De afgelopen jaren is er meer bewustheid bij de medewerkers in het ziekenhuis gekomen over het ontstaan trauma’s bij na een medische ingreep. “Het ziekenhuis moet niet alleen de zorgplicht op zich nemen voor bijvoorbeeld de fysieke wonden, maar ook gaan kijken wat een medisch ingreep psychisch heeft gedaan met iemand en of ze behandeling voor kunnen inzetten”, vertelt Kuhlmann

“Het wordt nog vaak over het hoofd gezien.”

“Ik denk dat een trauma nooit helemaal weggaat, maar de spanning erbij verdwijnt wel. De situatie wordt minder emotioneel beladen, maar ik denk dat ik het altijd wel blijf voelen.”

Volgens Kuhlmann is het van belang dat ouders voorgelicht moeten krijgen over signalen van trauma herkennen bij kinderen. Ook zou het ziekenhuis dan eventuele nodige behandeling moeten aanbieden.