Tekst: Caitlin de Lang
CARTESIUSWEG – Drummer Anne Heymeriks (25) timmert momenteel hard aan de weg met haar band Two and a Half Girl. Vorig jaar brachten ze hun debuutalbum Evidence Of A Broken Mind uit en de agenda van de band is al aardig volgeboekt met optredens. Onder het genot van een cappuccino vertelt Heymeriks over hoe zij als negenjarige in het kleine dorpje Monster de eerste stappen van haar carrière zette en hoe haar droom van het spelen in een band met eigen materiaal in Utrecht werd gerealiseerd.
In het zonnetje op het terras van Warmoes drinkt Heymeriks haar cappuccino. Ze is gekleed in een zwart T-shirt van dB’s, want daar geeft ze drumles als ze niet met haar band aan het optreden is. Ze vertelt over hoe ze als negenjarige voor het eerst in aanraking kwam met drummen. ‘Ik wilde toen heel graag iets met muziek doen, alleen ik wist niet zo goed wat. De gitaar leek me leuk, maar pianospelen zag ik ook wel zitten. Ik zat in zo’n fase dat ik eigenlijk alle instrumenten wilde leren spelen. Toen hebben mijn ouders me meegenomen naar de open dag van de muziekschool zodat ik kon kijken wat mij het meeste aansprak.’ Op de open dag probeerde ze inderdaad de gitaar en de piano uit. Beide instrumenten vond ze wel leuk, maar toen ze als laatste de drums uitprobeerde was ze helemaal verkocht. ‘Het was gewoon zo vet. Het was hard en cool en het maakte gewoon de meeste impact op me’, vertelt ze.
Herman Brood Academie
Momenteel speelt Heymeriks in een band die hardrock/metal muziek maakt, in het begin hield ze zich vooral bezig met popmuziek. ‘Als kind luisterde ik eigenlijk alleen naar popmuziek, maar dat was qua drums uiteindelijk niet meer uitdagend. Rond een jaar of vijftien, zestien ben ik naar de wat hardere muziek gaan luisteren en dat vond ik meteen leuk. Niet alleen om te luisteren, maar ook om te spelen.’ Rond die leeftijd kwam ze ook in haar eerste band terecht, iets wat ze al wilde toen ze begon met drummen. ‘Ik kom uit een dorp, Monster, en daar was niet echt een bandjesscene. Daarom duurde het ook best lang voordat ik in een band terecht kwam.’ In deze band speelde ze vooral rockcovers van bands als Muse en Foo Fighters, maar dit was nog niet het hardere werk waar Heymeriks zelf naar luisterde. Ondertussen ging ze tot haar zeventiende door met het volgen van muzieklessen op de muziekschool en toen het wat serieuzer werd is ze privélessen bij iemand gaan volgen. In 2017 begon ze met haar opleiding aan de Herman Brood Academie, waar haar huidige band Two and a Half Girl is ontstaan.
De band is in de eerste les waarin er bandjes gevormd moesten worden ontstaan. ‘Ik kende mijn klasgenoten pas één dag, en toen moesten we al meteen een band vormen. Ik vormde toen met Daan (gitarist) en Juliët (zangeres) een band, omdat we van elkaar wisten dat we van harde muziek hielden’, lacht Heymeriks. Hier zijn dus de eerste stappen voor Two and a Half Girl gezet. ‘Hier zijn we ook gelijk bezig geweest met het schrijven van onze eigen nummers, dat was ook onderdeel van het vak.’ Later hebben de bassist (Chris) en tweede gitarist (Pim) zich bij de band aangesloten. In deze vijfkoppige formatie zijn ze dan ook momenteel hard op weg om de hardrock en metal scene van Europa te veroveren.
Europa veroveren
Met Two and a Half Girl heeft ze ook verschillende hoogtepunten beleefd. ‘Ik vond het heel tof om vorig jaar ons debuutalbum uit te brengen. Het maken ervan was een lang en intensief proces. Voor de opnames hadden we via Airbnb een huisje geboekt en onze spullen meegenomen. De drums hebben we wel in Utrecht opgenomen, maar de rest in dat huisje met z’n allen. Dat was een hele toffe ervaring.’
Ook de tour die ze vorig jaar november in Duitsland hebben gedaan zal Heymeriks nog lang bijblijven. ‘Het was de eerste keer dat we zo lang weg waren. Je bent dan een week van huis en helemaal gefocust op de tour. Je komt dan elke dag op allemaal verschillende plekken en je speelt dan in allemaal verschillende zalen.’ Tijdens deze tour heeft de band ook hun grootste show tot nu toe gespeeld: ‘De grootste zaal waar we in hebben gespeeld was in de Markthalle in Duitsland voor duizend man. Hier speelden we in het voorprogramma van de Duitse band Itchy. Dit was wel zo een show die er gewoon bovenuit springt qua hoe gaaf het was.’
Echt concrete doelen voor de toekomst heeft Heymeriks niet, maar het lijkt haar wel vet om steeds grotere shows te doen. ‘Het lijkt me heel vet om op Lowlands te spelen. Ook wil ik wel in Europa meer naam opbouwen met de band en dan in de richting van Duitsland, Tsjechië en Oostenrijk.’ Om dit voor elkaar te krijgen denkt ze dat het belangrijk is om te blijven doen wat ze nu doen. ‘We moeten goede shows blijven spelen, steeds beter worden en nummers blijven uitbrengen die goed zijn. Gewoon steady doorgaan, daar geloof ik wel in.’
