Terwijl ik op zoek ben naar een stage, valt het me op hoe vaak docenten en loopbaanbegeleiders hetzelfde advies herhalen: ‘Denk aan je online profilering.’ Een waarschuwing. Een foto met een wijntje: ‘onprofessioneel’. Een zomers outfitje kan een verkeerde indruk geven. En dat allemaal op een openbaar profiel plaatsen? ‘Straks ziet een eindredacteur dat. Kijk je daar wel mee uit?’ 

Foto: Ben Krewinkel

Wat ik daar dan zo vreemd aan vind, is dat dezelfde mensen op de kerstborrel veranderen in een soort amateur-cabaretiers met bier in de ene hand en een microfoon in de andere. Waar ze ons voor waarschuwen lijkt als sneeuw voor de zon verdwenen. Als daar een camera op zou staan, zou mijn wijntjesfoto opeens aanvoelen als een brave zondagmiddag. 

Natuurlijk, LinkedIn is een ander verhaal. Dat is de plek waar je laat zien waar je professioneel voor staat, welke projecten je doet, hoe je je ontwikkelt. Daar hoort geen vakantiekiekje tussen. Maar online profilering is geen strikt twee-werelden-model: professioneel op LinkedIn alles daarbuiten vooral netjes binnen je eigen kringen houden op de andere socialmedia kanalen. Maar juist omdat Instagram zoveel persoonlijker is, laat het ook kanten zien die je op LinkedIn simpelweg niet kwijt kunt: de mens achter het cv. Dat is geen tegenhanger van professionaliteit, maar een aanvulling daarop. Want wie heeft eigenlijk bepaald dat plezier maken niet ook professioneel kan zijn?  

Uit onderzoek blijkt dat veel werkgevers socialmedia profielen bekijken en daar hun oordeel op baseren. Zouden ze dan ook kijken naar het lolletje en biertje, en dus wat kandidaten mens maakt?  Online identiteit is meer dan Cv’s, prestaties of mijlpalen; het gaat óók over persoonlijkheid, kleur en plezier. Wel zo slim want werkgevers zeggen ook te zoeken naar authenticiteit en willen inschatten of de sollicitant in het team past. Authenticiteit is geen risico maar juist een meerwaarde in een gezonde werkrelatie.  

Als iemand mijn Instagram bekijkt, ziet diegene vooral dát ik me niet verstop, dat ik vrienden heb, dat ik creatief ben en dat ik een leven buiten school en werk heb. Dat zijn geen dingen om je voor te schamen, dat is ook wie ik ben. En eerlijk gezegd: als een toekomstige werkgever mijn menselijkheid niet kan waarderen, zijn we waarschijnlijk sowieso geen match. Dus de foto van mij met drankje laat ik lekker staan.