De eerste feministische golf ging vooral over het verwerven van vrouwenkiesrecht, toelating tot onderwijs en betaald werk. De tweede feministische golf ging over een brede waaier van persoonlijke, maatschappelijke en politieke thema’s, waaronder economische zelfstandigheid en gelijke kansen op de arbeidsmarkt, seksuele bevrijding, lichamelijke zelfbeschikking, beeldvorming en geweld tegen vrouwen. Anno 2021 gaat het feminisme nog steeds over deze onderwerpen, maar het is nog breder geworden. Het gaat niet alleen over gelijke rechten voor vrouwen, het staat ook synoniem voor diversiteit. En mannen zijn hierin onmisbaar.
Volgens Conny Roggeband, docent Gender & Politics aan de Universiteit van Amsterdam wordt het feminisme nooit een succes zonder mannen. Net zoals de strijd tegen racisme nooit een succes kan worden zonder de hulp van witte mensen. “Mannen spelen een steeds grotere en belangrijkere rol in het hedendaags feminisme. Maar er heerst nog wel een anti-man-imago. Dat komt door het sentiment wat heerste tijdens de tweede feministische golf in de jaren zeventig. In het begin trokken mannen en vrouwen nog samen op tegen ongelijkheid. Tegen het eind radicaliseerde een deel van de vrouwen en heerste er een anti-man-sentiment.”, aldus Roggeband. Tegenwoordig durven steeds meer mannen zich uit te spreken over feminisme, omdat het niet meer alleen gaat over gelijkheid voor vrouwen, het gaat over gelijkheid voor iedereen die niet voldoet aan de mannelijke, witte, hetero- of cisnorm.
Mannen zijn in de strijd van het feminisme ontzettend hard nodig, maar volgens schrijver en oprichter van Emancipator, Jens van Tricht, is het feminisme ook voor mannen zelf een bevrijding: “Pas wanneer mannen inzien dat feminisme en emancipatie ook over hen gaan, komen ze erachter dat ook alle andere problemen waar zij in het leven mee te maken kunnen krijgen – stress, competitie, burn-out, eenzaamheid, depressie, verslaving, statusgevoeligheid, geweld, etcetera – gerelateerd zijn aan de manier waarop ze geleerd hebben zich als man te gedragen en waarop ze als man worden behandeld. De problemen komen niet voort uit de natuur van mannen, maar uit de manier waarop wij als samenleving mannelijkheid invullen, en de verwachtingen, normen en eisen die eruit voortkomen vormgeven. En dus kunnen we er ook iets aan doen.”
Kevin Heller, uitsmijter en zelfverdedigingsinstructeur, geeft vooral aan vrouwen cursus zelfverdediging. Zijn microdoel is om vrouwen sterker en krachtiger te laten voelen en hij wil ervoor zorgen dat vrouwen zich niet uit het veld laten slaan door wie dan ook. En zeker niet door mannen: “Het wordt vrouwen aangeleerd om niet agressief te zijn. Ik leer hun dat wel te zijn, zodat ze een vervelende kerel een gebroken neus kunnen slaan als dat moet.”
Daryll Ricardo Landbrug staat op nummer vijf van de kandidatenlijst van Bij1. Hij zet zich elke dag op een actieve manier in voor een betere en meer gelijkwaardige wereld, maar noemt zich opvallend genoeg geen feminist. “Ik vind dat ik die titel niet verdien als man zijnde. Wie ben ik om mijzelf feminist te noemen? Ik heb het idee dat ik dan weer een bepaalde ruimte inneem en dat wil ik niet. Wel onderschrijf ik alles waar het feminisme voor staat.”
De drie heren hebben alle drie een andere kijk het op het feminisme. In de driedelige podcastserie #MenToo, ga ik er met hen over in gesprek.