‘Dat gaat niet gebeuren, het eiland blijft van ons!’ Dit zei Lorenzo Pesola toen hij erachter kwam dat de Italiaanse staat het eiland Poveglia wilde verkopen. Hij richtte de belangenorganisatie Poveglia per Tutti op. Maar dit stukje land kopen bleek nog niet zo makkelijk.
Venetië is de welbelkende toeristenstad met eindeloze grachtjes en prachtige architectuur. Maar om het populaire eiland ligt een grote lagune met eindeloze eilanden. Tussen Venetië en Lido ligt een klein eilandje genaamd Poveglia. Maar de Italiaanse regering heeft een hoge staatsschuld opgebouwd dus moeten er maatregelen worden genomen. Verkopen van het eiland en daardoor privatiseren van grond was er een van.
Praktisch gezien verkocht de staat geen grond, want dat mag niet in Italië. Maar het verkocht een lening van 99-jaar op het land, waardoor het wel van jou is. In 2014 was dat het plan van de staat. Poveglia Per Tutti had inmiddels een hoop mensen en geld verzameld en waren klaar voor het eerste formele bod. Ze boden 250.000 euro, alles wat ze op hadden gehaald met een crowdfunding. Die crowdfunding bestond uit donateurs die een instapbedrag hadden van 99 euro, één euro voor elk jaar van de lening. De insteek was dat de mensen die het eiland al hadden het eiland terug zouden kopen, zodat het publiekelijk domein zou blijven.
Twee weken later werd de officiële veiling online gehouden, op dat punt had de belangenorganisatie al een half miljoen euro verzameld. Wat Poveglia per Tutti ging doen was een hersenkraker, maar ze hebben het tactisch gespeeld. Ze besloten het eerste initiële bod niet op te hogen naar wat de tegenpartij had geboden. Op dat moment wist Poveglia per Tutti nog niet wie hij was, maar de geruchten gingen dat hij heel succesvol en rijk was. Dat was de organisatie niet. Ze hebben dan wel veel aanhangers en een succesvolle crowdfunding gehad, maar ze hadden geen oneindige middelen en geld. Daardoor besloten ze af te wachten, waardoor de tegenpartij ook het bod niet mocht ophogen. En dat pakte goed uit. De andere partij had namelijk 513.000 euro geboden. Hierdoor was het eiland in opspraak geraakt en kwam er politieke druk achter te zitten. De commissie die hierover gaat besloot het eiland niet te verkopen omdat dat te weinig geld was. Luigi Brugnaro was de andere bieder en hij was zo boos door deze uitspraak, dat hij naar de rechter stapte en de staat aanklaagde. Uiteindelijk is dit allemaal verworpen, omdat de zaak ongegrond was. Sinds dien heeft hij altijd een wrok gekoesterd naar Poveglia en Poveglia per Tutti.
Maar dat hij zo boos is, werd later een probleem. Want nadat de veiling eindigde ging het stuk land terug naar de Italiaanse staat. Per Tutti wilde het eiland nog steeds voor de bevolking winnen, dus gingen ze door. ‘We bedachten een nieuw plan en we zeiden tegen te staat; kijk we hebben dit geld en deze mensen en dit is wat we er mee willen doen.’ Het idee was dat ze het eiland voor zes jaar wilde hebben, om een project te starten. Ze willen een bar, kampeerplek en het toegankelijker maken. En dat allemaal zo duurzaam mogelijk. Ze hebben toen afspraken gemaakt, met als deal dat als het na zes jaar was gefaald dat het land weer van de staat zou worden, maar in de tussentijd is het gratis geld. Maar iedere keer op het moment dat ze gingen tekenen, was er op het laatste moment een probleem, vijf keer gebeurde dit. Toen realiseerden ze zich dat het door iemand werd tegengehouden aan de binnenkant. Dat bleek Luigi Brugnaro te zijn, die op dat moment al een paar jaar de burgemeester was van Venetië. Zo zijn de laatste zes à zeven jaar voorbijgegaan.
Quote van Lorenzo over burgermeester Brugnaro
‘This guy is a typical populist right; he is somehow charismatic. He makes jokes and is very bubbly. He typically i think represents that brand of very populist leaders that we know have to deal with, like the Johnson, Botsanaro, Trump, Orbana. That sort of type of leadership that democratic societies need to confront and find a way to deal with. Because he belongs to that brand.’
De meeste Venetianen zijn niet blij met hem. Want hij behandeld Venetië als een bedrijf, wat veel geld en toerisme oplevert. Maar hij staat wel voor verandering. De stad staat al jaren stil en de partij van Brugnaro representeert een nieuwe frisse wind. Ook al is het in een ‘big business, big tourism, big hotel money way’. Doordat de stad steeds meer overspoeld wordt door toeristen en de lokale bevolking wegjaagt, blijft Poveglia per Tutti vasthouden. Lorenzo drukt de ernst hiervan, omdat er een balans moet zijn tussen de lokale bevolking, het toerisme en de stad. Ze zijn bang als iemand anders Poveglia krijgt, er een groot resort opkomt, want dat is met soortgelijke buureilanden ook gebeurd. Het eiland staat symbool voor een stukje van de lokale bevolking wat bewaard moet blijven.
Klik hier voor een tijdlijn van de geschiedenis van Poveglia
Burgemeester Luigi Brugnaro wilde geen reactie geven op het moment dat hij hoorde dat het over Poveglia ging.
