Vermiste kinderen in Europa krijgen geen prioriteit

Vermiste kinderen in Europa krijgen geen prioriteit

In Europa zijn er tienduizenden kinderen vermist. Foto: Nothing Ahead

https://public.flourish.studio/visualisation/10346686/

Tienduizenden kinderen zijn afgelopen jaren vermist geraakt in Europa. Het gaat om alleenreizende minderjarige vluchtelingen, afgekort amv’s, dat zijn kinderen en jongeren die zonder hun ouders in Europa aankomen om asiel aan te vragen. In de periode van 2018 tot en met 2020 gaat het om ruim 18 duizend kinderen. Data wordt slecht of niet bijgehouden door verschillende lidstaten van de Europese Unie waardoor het probleem zelfs groter is dan nu uit de cijfers blijkt.

Problematiek 
Lost in Europe is een organisatie die onderzoek doet naar wat er met de vermiste kinderen gebeurt. Zij hebben inmiddels een netwerk van 24 journalisten in 12 verschillende lidstaten. Zij melden dat deze doelgroep erg kwetsbaar is en een grote kans heeft om in aanraking te komen met drugs- en mensenhandelaren of de seksindustrie. Malik Ali Adem is inmiddels 18 jaar maar vluchtte twee jaar geleden alleen uit Sudan. Hij hoopte in buurland Libië een veilig onderdak te vinden maar ook daar heerste chaos en geweld. Hij kwam in contact met mensensmokkelaars en waagde de reis naar Europa. ‘’Het was erg spannend en er waren heel veel mensen. Ook een heleboel jongeren die, net als ik, alleen waren’’, vertelt Malik. ‘’Vanaf Malta ben ik via de achterkant van verschillende vrachtwagens naar Italië gereisd, toen naar Frankrijk en vanaf daar ben ik stiekem met een trein naar Nederland gegaan.’’

Politiek
In Nederland gaat het om 1007 geregistreerde vermiste kinderen. Marieke Koekkoek van Volt stelde hierover vragen tijdens een vergadering in de Tweede Kamer. ‘’Als een kind hier in Nederland vermist raakt, worden er normaal gesproken op allerlei manieren opsporings- en alarmeringssystemen ingezet, zoals het AMBER Alert. Waarom wordt niet in dezelfde mate prioriteit gegeven aan de verdwijning van kinderen uit azc’s?’’, aldus Koekoek. Staatsecretaris Broekers-Knol geeft aan dat de opvang gebeurt in een open setting: ‘’Ondanks alle inspanningen van alle betrokken partijen zoals het COA, de AVIM, Nidos en alle medewerkers daarvan, is het niet mogelijk om te voorkomen dat alleenstaande minderjarige vreemdelingen met onbekende bestemming vertrekken.’’ Orrwa Alhaffar (27) is gevlucht uit Syrië: ‘’De overheid negeert de problemen die er spelen, ze weten echt wel wat er aan de hand is. Maar ze gaan niet naar ons luisteren, ze moeten het horen van hun eigen mensen. Nederlandse mensen moeten zich uitspreken.’’

Verhouding
Opvallend is dat uit de verzamelde data blijkt dat het merendeel van de vermiste amv’s jongens zijn. Als we kijken naar de verdeling tussen het totale aantal amv’s in Nederland tussen de periode van 2018 en 2020 was 85 procent man tegenover 15 procent vrouw. Het lijkt er dus niet op dat er meer jongens dan meisjes vermist raken maar dat er in totaliteit meer jongens dan meisjes naar Europa komen. En dit zou verklaren waarom er in verhouding ook meer jongens vermist raken. Maar omdat er veel informatie ontbreekt is het lastig om harde conclusies te trekken. Geesje van Haren, co-founder en coördinator Lost in Europe: ‘’Het is vaak zo dat jongens worden gestuurd om vooruit te reizen en dan gezinshereniging aan te vragen. Omdat ze het sterkste van het gezin zijn. Maar of dat alles verklaart is lastig te zeggen.’’

Verantwoording: Per lidstaat van de Europese Unie is gekeken naar verzamelde data over alleenstaande minderjarig vreemdelingen en wanneer deze niet beschikbaar waren, is hier een verzoek naar gedaan bij de verantwoordelijke instanties. Veel informatie en cijfers blijken te ontbreken, ze zijn niet (juist) geregistreerd, niet actueel of om andere redenen niet beschikbaar. Waarom er is gekozen om toch met deze data te werken is omdat de problematiek zeker wel actueel is. Ieder jaar blijven er amv’s aankomen in Europa en een deel daarvan raakt vermist. Het gaat om tienduizenden kinderen. En ondanks verouderde of incomplete data kunnen we met deze informatie wel een inschatting maken hoe groot het probleem is.

Over de auteur

Jasmijn Rosalie Draaisma

Jasmijn Rosalie Draaisma (23) vond het vroeger al leuk om verhalen te bedenken en op te schrijven. Vandaag de dag gaat ze op zoek naar echte verhalen van mensen. Naast schrijven is de passie voor audiovisueel ook aangewakkerd.