Plotseling van student naar vader
In mei van zijn derde studiejaar kwam het nieuws als een klap binnen. Zijn vriendin was al vijf maanden zwanger. ‘Dat was in het begin wel enorm schrikken en aanpassen,’ vertelt Bas. ‘Het was niet gepland dat we al een kind zouden krijgen, maar we zijn er achteraf wel heel blij mee!’ De timing was uitdagend: zijn studie liep door, de stage kwam eraan en hun leven zou volledig veranderen. Toch besloot Bas geen gas terug te nemen. ‘Ik wilde niet na al die jaren hard werken stoppen met mijn studie, dus ging ik de uitdaging vol aan.’

Twee huizen, twee verbouwingen
Om met z’n drieën als gezin te kunnen wonen, werden er twee huizen verbouwd, het ouderlijk huis van Bas én dat van zijn vriendin. ‘Bij mijn schoonouders moest de studeerkamer van mijn schoonvader leeg. Vier boekenkasten, bureaus, alles moest twee verdiepingen naar boven.’ Ook bij zijn eigen ouders werd er verbouwd. ‘Nieuwe meubels, een verschoningstafel, bedden in elkaar zetten. Het was echt een hele verhuizing,’ benadrukt Bas.

Stage met slapeloze nachten
Na twee maanden verlof van school begon Bas op 4 november aan zijn stage bij AD Amersfoortse Courant. ‘Het was opeens: ga maar naar de redactie, en succes,’ zegt hij lachend. Ineens zat hij midden in de realiteit van een volwassen leven, met een kind en werkzaamheden in de journalistiek. ‘Elke dag naar de redactie, interviewen, artikelen schrijven, naar huis, luiers verschonen en mijn vriendin helpen.’ De combinatie was pittig. ‘Je slaapt weinig en je moet overal tegelijk zijn, maar ik wilde het allebei goed doen.’

Het scheelde dat hij zich vanaf dag één welkom voelde op zijn nieuwe stageplek. ‘Binnen de eerste week heb ik iedereen verteld dat ik een dochter had gekregen.’ Zijn stagebegeleider toonde gelukkig veel begrip. ‘Hij had zelf ook kinderen dus als ik naar het ziekenhuis moest met mijn dochter of vriendin, dan was dat nooit een probleem.’ Dat gaf rust. ‘Ik had het idee dat ik begrepen werd.’

Ervaring als voorsprong
Dat Bas al tweeënhalf jaar freelancewerk deed voor De Stad Amersfoort, kwam goed van pas. ‘Het is een hele mooie plek waar je ruimte krijgt om fouten te maken en waar je écht kilometers kunt maken,’ legt hij uit. ‘Ik had daardoor een voorsprong op de redactie bij het AD.’

Tijdens de stage ontdekte Bas hoe krachtig regionaal nieuws kan zijn. ‘Ik heb daar geleerd hoe mooi en leuk lokaal nieuws echt is. Je vindt er veel meer persoonlijke verhalen.’ Zo schreef hij een artikel over een bokser met parkinson dat zelfs op de landelijke pagina van het AD belandde. ‘Dit was heel bijzonder!’

Eigenlijk wilde hij eerst stagelopen bij ESPN, als sportverslaggever. Zijn passie voor sport en journalistiek ontstond al op de basisschool. ‘Ik wist toen al dat ik iets met sport wilde doen, maar niet als topsporter.’ De combinatie van sport en nieuws bracht hem uiteindelijk naar de School voor Journalistiek, waar zijn studievoortgang soepel verliep. 

Een 9 als beloning
Zijn inzet bij het AD bleef uiteindelijk dan ook niet onopgemerkt, want Bas kreeg een 9 voor zijn stage. ‘Ik had het zelf ook niet verwacht,’ zegt hij bescheiden. Zijn stagebegeleider had gereageerd met: ‘Hij is echt een aanwinst voor de redactie.’ Bas reageert hierop met: ‘Ik denk dat ik echt een voordeel heb gehad, doordat ik al journalistieke ervaring had en ik elke kans die ik kreeg heb aangegrepen.’ Zijn advies aan medestudenten? ‘Zeg nergens nee op en pak alle kansen die je krijgt, ook als het je niet leuk lijkt, want daar leer je soms het meeste van.’

‘Het verandert je leven echt compleet,’ zegt Bas over het vaderschap. ‘Maar het is het allemaal waard geweest. Ik ben er gelukkiger, gedisciplineerder en doelgerichter van geworden.’

Zijn verhaal bewijst: zelfs als het leven je plannen overhoopgooit, kun je met toewijding en lef nog steeds uitblinken.