‘Het was heel leuk en leerzaam, maar toch ook wel heel spannend,’ begint Sanne. Vol blijdschap en vrolijkheid kijkt ze terug op de avond. ‘Het was mijn allereerste interview voor Utrecht College Tour. Ik ben voor de zomer al aangenomen als vrijwilliger, en had al twee eerdere edities meegemaakt, maar ik had nog nooit zelf geïnterviewd. Dat was helemaal nieuw en dat vond ik gewoon heel spannend.’ Met een grote glimlach voegt ze toe: ‘Ik vond Jeroen Woe altijd al heel vet. Mijn droombaan is om later aan de slag gaan bij een programma zoals Even Tot Hier. Ik wilde hem zo graag interviewen en dat is gewoon gelukt!’ 

De spanning zat er dus goed in bij Sanne. ‘Mijn zenuwen kwamen de hele dag echt in pieken en dalen. Op het ene moment dacht ik: ‘Oh my god, wat als ik dit helemaal niet kan?’, terwijl ik even later weer dacht: ‘Het maakt niet uit, ik kan dit, ik interview elke week voor mijn studie.’ De spanning liep bij Sanne zelfs zo hoog op dat ze het weekend voor het interview een nachtmerrie had over een interview met eerdere UTC-gast Art Rooijakkers. ‘In die droom was ik slecht voorbereid en las ik al mijn vragen op van de kaartjes. Hij zei tegenover de hele zaal: ‘Nou, dat heb je goed opgelezen.’ Gelukkig is dit niet in het echt gebeurd’, vertelt Sanne opgelucht. Tijdens het interview zelf zakten haar zenuwen al snel weg. ‘Het ging allemaal vanzelf. Jeroen is ook supergoed in het vertellen van verhalen en anekdotes.’  

De voorbereidingen voor het interview begonnen maanden van tevoren. ‘Normaal doen we het voorgesprek twee weken voor het interview, maar Jeroen zit midden in het seizoen van Even Tot Hier. Daardoor moest het voorgesprek al in oktober,’ vertelt Sanne. ‘Dat betekende dat we in oktober al moesten bepalen wie hem in december zou interviewen. Binnen een week moest alles geregeld zijn: het voorgesprek ingepland, de nummers uitgezocht, en ik moest research doen. Dat was wel even stressen, maar uiteindelijk kwam het goed.’ Die research nam ze erg serieus. ‘Ik heb veel interviews gekeken, afleveringen van Even Tot Hier en De Kwis bekeken en zelfs podcasts geluisterd. Uiteindelijk begon ik verhalen die hij vertelde in het voorgesprek te herkennen, toen wist ik dat mijn research goed zat.’ 

Gelukkig was al het voorwerk en Sanne haar zenuwen niet voor niets. De avond in De Kargadoor werd een groot succes. De zaal zat vol met publiek, waaronder veel medestudenten van de School voor Journalistiek, vrienden van Sanne en zelfs een paar van haar studenten uit haar student-assistentklas. Tijdens de uitzending kreeg het publiek de gelegenheid om vragen te stellen, net zoals in de landelijke college tour.  

Een van de vragen die werd gesteld vanuit het publiek was de wat Jeroen Woe’s favoriete nummer is dat hij heeft gemaakt. Volgens Sanne leidde dit tot een heel grappig moment. ‘Hij noemde het nummer Samen op de scooter, van de Kwis. Dat is toevallig ook mijn favoriet, dus uit enthousiasme riep ik dat. De zaal hoorde dat ook. Jeroen reageerde lachend: ‘Oh wat leuk!’ Maar toen vertelde hij dat het nummer in een zware tijd geschreven was. De schoonmoeder van Niels van der Laan, de cabaretpartner van Woe, was namelijk net overleden. Op dat moment voelde mijn enthousiasme even wat misplaatst, gelukkig vond Woe mijn opmerking wel grappig en bleef de sfeer daardoor luchtig.’  

Terugkijkend is Sanne tevreden met hoe haar interview ging. ‘We wilden een gesprek dat past bij Jeroen Woe als cabaretier: luchtig, grappig, maar wel met inhoud. Tijdens het interview kwam hij zelfs met verhalen die we in de research en het voorgesprek niet tegen waren gekomen. Dat was heel leuk.’  En de zenuwen? ‘Ik wil graag zeggen dat het de volgende keer minder is, maar ik ben te perfectionistisch. Ik denk dat ik altijd zenuwachtig zal blijven voor interviews. Maar ik weet nu wel hoe de voorbereiding gaat en dat geeft misschien iets meer rust.’