‘Urenlang kletsen over waar we heen willen: wordt het een citytrip of gaan we toch wat langer weg? Gaan we van plek naar plek of blijven we heerlijk ontspannen bij een zwembad in een resort? Dit zijn de dilemma’s waar je als student toch van geniet! En als de knoop dan eindelijk is doorgehakt, mede door het beperkte studentenbudget, begint de voorpret. TikToks vliegen door de groepsapp, Pinterest-borden worden volgeplakt en we fantaseren alvast over de kiekjes die we straks gaan maken (ook al weten we dat die er nooit zo uitzien als die met perfecte modellen).  

Dan rest er nog dit detail: het hotel en de vlucht boeken! Weer een reden voor druk app-verkeer. En als alles dan eindelijk geregeld is, kunnen we écht gaan inpakken. Of… moet ik toch nog even op zoek naar die ene perfecte outfit voor op de foto?’  

‘De laatste opdracht is ingeleverd en de laatste toets gemaakt. Het is tijd om de laptop dicht te klappen en de telefoon uit te zetten. Geen meldingen meer van Teams of Canvas. Dat is in ieder geval waar mijn zomervakantiepas echt begint. Even de rust vinden en verwerken wat ik allemaal heb meegemaakt afgelopen jaar op de SvJ. Want wat was het weer een mooi jaar en wat heb ik ervan genoten. Maar nu is het tijd om niks te doen. Tijd om uit te rusten, bij te slapen, leuke dingen te doen, te ontspannen en te genieten van de zomer. Klaarmaken voor weer een nieuw avontuur. ‘ 

‘Tijdens een normale week durf ik mezelf nog wel een ochtendmens te noemen. Maar nu is het vakantie, komkommertijd, en word ik om half tien nergens verwacht. Dus blijf ik lekker liggen. In plaats van de brug tussen het mediaplein en de mediadesk denk ik aan mijn uitzicht op de Culemborgse spoorbrug van gisteravond. Aan een barbecue, drie bakken snoepkomkommers, en wederom het woord: komkommertijd.

Ooit ontstaan bij Britse kleermakers zonder zomerwerk, toevallig tijdens de komkommeroogst. En is het niet heerlijk wat voor verhalen de NOS en RTL brengen in zo’n periode? Voorspellingen en vage achtergrondverhalen over bijvoorbeeld het nieuwe huis van Reinout Oerlemans. Ook de media ligt nog even bed. Omdat er weinig nieuws is, voorspel ik zelf ook maar wat. Niet journalistiek verantwoord, maar goed, ik ben toch wakker en het is komkommertijd: RKC wint de Eredivisie, de Piratenpartij de verkiezingen, en Eemland1 De Journalistieke Tegel – waarom niet.  Zometeen ga ik toch maar eens proberen op te staan. Ik heb zin in koffie. En komkommerverhalen.’ 

‘Tijd is de kern van de zomervakantie. Echt de tijd nemen voor ogenschijnlijk onzinnige zaken en gesprekken. Vele zomers verder dan de zomers waarin ik van hot naar her en terugreisde om maar niets te missen, weet ik beter wat de zomervakantie echt voor mij kan doen. Zijn op de plek waar je bent met wat letterlijk voor handen komt. Dat ene plantje dat echt graag in een groter potje verder groeien wil. Die zoom die telkens loskomt in mijn leuke zomerjurkje. De buurvrouw die na het brengen van een postpakketje wél tijd heeft voor een kopje thee en bij het tweede kopje vertelt dat ze zich zorgen maakt over haar kind. ‘ 

‘Waar de ene persoon rustig in de zon of op het strand ligt te niksen, ben ik alweer bezig met de volgende stappen in het seizoen. Het is mijn constante behoefte aan plannen. Maar dat moet je in de vakantie juist zien los te laten. Hoe doe ik dat zonder mezelf een ‘nietsnut’ te vinden? Als eerst gun ik mezelf een boek. Geen studieboek, geen verplichte literatuur, maar een zelfgekozen roman, thriller of guilty pleasure. Voor deze zomer ligt klaar: November 9 – Colleen Hoover. Ook is het mijn plan leuke uitjes met de meiden te filemn en er een aftermovie van te maken. Ben ik stiekem toch nog bezig met cameratechniek als voorbereiding op het volgende schooljaar 😉 Tot slot ga ik op zoek naar dé zomeroutfit passend bij mijn vakantiebestemming Griekenland: witte jurk ( lijk je extra bruin) met sandalen/hoge laarzen. Perfect passend bij zon en strand. Op deze manier combineer ik het voor mij het moeilijke nietsdoen met toch iets doen.’

‘Mijn zomer? Keihard werken. Dat klinkt zielig, maar dat is het niet. Ik ga genoeg op vakantie in een jaar. Opgegroeid bij het strand ben ik nu nou eenmaal niet weg te krijgen bij de strandtent waar ik werk. Liever maak ik reisjes op deadline luwe momenten en een enkele keer per ongeluk tijdens een studiepiek. In de zomer ben ik echter veel in het land. Na werkdagen van soms wel 15 uur zie ik de Instagram verhalen van vrienden die aan het zwembad liggen. Prima, denk ik dan want met het geld wat ik op dat moment verdien, lig ik een paar weekjes later ook aan dat zwembad, maar dan voor laagseizoentarief. En eerlijk, voelt het als werken met het uitzicht van de zon die in de zee wegzakt? Oké, met 30 graden wel. Dan is het zwoegen en omgaan met chagrijnige oververhitte gasten, maar de rest van de dagen kan ik het iedereen aanraden. Met je vrienden over het strand manoeuvreren, lol maken en – last but not least – cashen.’ 

‘Twee dingen die mee moeten op vakantie zijn mijn vulpen en een schrijfblok. De rest is optioneel. Schrijven moet ik, ook op vakantie. Dat zal wel de journalist in mij zijn. Zo speur ik vanaf dag één naar de leukste, minst cliché ansichtkaarten. Als ik in mijn beste Frans ook nog eens vraag om internationale postzegels, zie ik de man achter de balie denken: “Versturen mensen die überhaupt nog?” Ik huppel door het eerst beste café om aan familie, oma en vrienden te beschrijven wat ik zoals meemaak. Ook al komen de kaarten soms pas aan als ik alweer terug ben, het gaat gelukkig om het idee. Ik schrijf en blog om niets van de trip te willen vergeten. Om er in koude wintermaanden tot in detail aan terug te kunnen denken. En vervolgend weer vooruit te denken aan mijn volgende zomervakantie.’