BUNSCHOTEN-SPAKENBURG – ‘Weet wat je eet.’ Dat is waar het tijdens de Week van Ons Eten, die van 4 tot 11 oktober plaatsvindt, om gaat. Tijdens deze week kunnen mensen door heel Nederland via diverse activiteiten kennismaken met boeren en de voedselproductie. ‘Weet wat je eet’ is ook een belangrijke boodschap die boer Adwin Robbers (25) wil uitdragen. Robbers ontwikkelde al op jonge leeftijd een liefde voor koeien toen hij zijn oom op de boerderij hielp. Tegenwoordig werkt hij bij vleesveehouderij De Eemlandhoeve in Bunschoten-Spakenburg, vanuit de overtuiging dat er in de vleesproductie van koeien ruimte moet zijn voor dierenwelzijn.
‘Van jongs af aan vind ik koeien gewoon prachtige dieren. Ze kunnen namelijk iets heel bijzonders: van het gras melk en vlees maken. Wij mensen kunnen dit niet, waardoor een koe onmisbaar is in ons voedselsysteem. Dat betekent niet dat ik nooit moet slikken als ik een koe naar de slacht breng. De Eemlandhoeve heeft slechts 35 koeien, waardoor ik een goede band met de dieren heb en hun karakters ken. Tegelijkertijd kan deze boerderij niet bestaan als we er geen geld mee kunnen verdienen. Zo nu en dan moet er dus een dier naar de slacht.’
‘Dat is helemaal niet erg, maar ik vind het wel belangrijk dat de koeien eerst een goed en respectvol leven hebben gehad. Zo heeft het dier eerst een prachtig leven en daarna mag ze nog dienen als ontzettend waardevol voedsel. Op die manier geeft de slacht van een koe ook nog waarde aan het dier na haar dood.’
‘Doordat ik de koeien een heel goed leven kan bieden, produceren ze ook uitstekend vlees dat rijk is aan vitaminen en mineralen. Als ik niet goed met mijn koeien omga, bezorg ik de dieren automatisch meer stress, wat leidt tot minder productie. Als mensen een stressvolle periode hebben, kost dat veel energie. Dat is bij koeien eigenlijk niet anders. De energie die de koeien verbruiken door stress kan niet worden gebruikt voor de productie van vlees. Respectvol omgaan met mijn dieren betaalt zich dus ook letterlijk uit. Daarnaast houd ik natuurlijk van mijn koeien, waardoor ik ook respectvol met ze omga en ze een goed leven wil geven.’
‘Hiervoor probeer ik de natuurlijke omgeving van een koe zoveel mogelijk na te bootsen. De dieren zijn zoveel mogelijk buiten en eten hun hele leven alleen gras. Dat vind ik ook het mooiste aan het houden van koeien. De koeien komen zelf naar hun voedsel toe, het gras dat in de wei staat. Vervolgens maken ze de grond zelf weer vruchtbaar met de mest die ze uitrijden. Na een tijdje is de koe dan rijp voor de slacht. Dat betekent dus dat het dier het werk zelf doet en daarvoor hoef ik alleen de pacht te betalen. In de winter staan de koeien op stal, maar ook hier hebben ze ontzettend veel ruimte om hun natuurlijke gedrag te vertonen. Ze kunnen liggen waar ze willen, ze hebben genoeg ruimte om te eten en er is een koeborstel zodat ze zichzelf kunnen krabben.’
‘Maar ook al houd ik van mijn koeien, het blijven dieren en geen mensen. Ik vind dan ook dat de koe onder de mens staat. De dieren voorzien in het levensonderhoud van de mens, zo blijf ik het wel zien. Dat betekent nog steeds dat ik mijn koeien goed moet behandelen. Ik houd van mijn dieren, maar mijn kijk op dierenwelzijn heeft, naast liefde, dus ook een economische kant.’
‘En ja, het vlees van mijn koeien is duurder, maar daarmee kan ik dit landschap mogelijk maken, waarin de dieren op een diervriendelijke manier gehouden worden. Ik geloof er namelijk in dat je als mens niet ontzettend veel vlees hoeft te eten. Wanneer je vlees eet, doe dat dan bewust en kies voor goede kwaliteit. Ik denk dat het heel belangrijk is dat mensen zich realiseren welk voedsel ze eten en welke consequenties dat heeft. Wil je goedkoop vlees? Dat is helemaal prima, maar dan ga je ook akkoord met de manier waarop deze dieren gehouden worden. Dat kan betekenen dat de koeien bijvoorbeeld minder leefruimte hebben. Als consument koop je dus je eigen voedsellandschap. Jij bepaalt deels hoe de koeien gehouden worden. Daarin is er niet per se een goed of fout, maar mensen moeten zich wel bewust zijn van de consequenties van hun keuzes. Ik kies ervoor mijn koeien een goed leven te bieden voordat ze naar de slacht gaan.’
