In gesprek met cabaretier Wouter Monden over zijn huidige carrière, het vak en ambities. Wouter is op dit moment hard aan het werk aan zijn nieuwe show waarmee hij binnenkort de theaters ingaat. De dag van het interview trad hij op als MC bij het ‘Kwoktoberfest’ in de Flint te Amersfoort.
Podcast
“Ik vind het als podcasthost heel fijn als ik niet het gesprek hoef te leiden, want ik hoef alleen maar te praten. Ik houd zo op met praten en dan moet jij zorgen dat je een nieuwe vraag hebt, terwijl als ik aan de andere kant zit als interviewer dan moet ik opletten. Ik hou van weinig verantwoordelijkheid voor de afwisseling.”
Amersfoort
“Ik heb al vaker opgetreden bij Fluor, zeker, ook wel een of twee keer bij de maandelijkse comedy-night. Vroeger kwam ik ook nog wel eens in Amersfoort bij café Miles om materiaal te testen. Verder heb ik in de Flint ooit een show gedaan voor Politie Midden-Nederland. Dat laatste vond ik wel lastig, want dat is natuurlijk een heel specifiek publiek. En het moet over die mensen (hun onderwerp) gaan en daardoor is het niet echt herbruikbaar materiaal.”
Specifieke opdrachten
“Hoe dat werkt, zo’n opdracht: Je hebt van tevoren een of twee gesprekken met mensen die jou vertellen wat er speelt binnen het bedrijf, en op basis daarvan maak je de show. Ik vind zo’n opdracht een beetje minder leuk dan mijn eigen materiaal spelen bij gewone shows, maar mijn bankrekening vindt het natuurlijk wel leuker. Maar aan de andere kant vind ik het ook juist weer heel leuk om over zo’n beperkt onderwerp iets te maken. Door de beperking is het leuker om creatief te denken, als het ware een puzzel. Dat je alle relevante onderwerpen eigenlijk in een show in elkaar wil schroeven, net zoals bijvoorbeeld een oudejaarsconference. Ik was rond m’n eenentwintigste wel klaar met studeren, en daarna heb ik twaalf jaar ‘normaal werk’ gedaan, dus ik weet ook wel een beetje hoe een ‘normale werkvloer’ eruit ziet. Dat is wel zo handig bij bijvoorbeeld die shows voor bedrijven. Inmiddels leef ik nu alweer twaalf jaar van comedy.”
Eerste show
“De eerste cabaretshow die ik als tiener live heb gezien was van Jeroen van Merwijk in het Onze Lieve Vrouwetheater in Amersfoort, dus wat dat betreft heb ik wel een connectie met de stad. Ik heb verder ook wel affiniteit met Utrecht stad omdat ik er zelf vandaan kom, maar optreden is eigenlijk overal wel hetzelfde. Alles wat ik persoonlijk heb met een plek hebben de mensen in de zaal niet per se. Ik heb wel een mindere band met plekken waar ik compleet niet bekend ben als ik optreed, puur omdat ik niet goed weet wat er speelt. In het begin was ik daar misschien ook wel nerveuzer, maar ik speel inmiddels bijna vijftien jaar overal en nergens, dus dat is er ook wel af. Je speelt overal, zeker in het begin van je carrière, omdat je het puur moet hebben van open mics. In de fase dat je ook nog niet betaald wordt om op te treden wil je ook gewoon zo veel mogelijk spelen. In het begin was het aanbod ook nog veel kleiner, dus je ging gewoon naar waar je kon spelen, je kon ook niet kieskeurig zijn.”
Spanning
“Toen ik begon met comedy speelde ik ook al vijftien jaar lang in een bandje. Dus ik heb nooit echt het gevoel gehad dat ik heel veel spanning had. Toen ik begon met comedy was het wel even wennen, omdat je opeens in je eentje staat, en je je niet meer kan verschuilen achter de muziek. Sommige dingen vind ik nog wel eng, met name nieuwe dingen. Specifiek publiek, zoals bij de politie, of als ik zelf nieuw materiaal probeer. Wanneer ik geen idee heb hoe het gaat vallen als ik het in een zaal vertel. Dan denk ik nog wel eens van: ‘Oh waarom doe ik dit in vredesnaam?! Waarom heb ik niet gewoon een gewone baan?’ Maar dan denk ik: ‘Oh ja, ik heb tien jaar lang een gewone baan gehad en daar werd ik hartstikke ongelukkig van, daarom doe ik dit.’”
Vanavond
“Vanavond wordt een hele leuke avond. Het evenement van vanavond is het ‘Kwoktoberfest’, georganiseerd door de jongens van Kwok cartoons die ik al een tijdje ken. Met als optreden een paar leuke comedians die ik ook al lang ken. En daar moet ik als MC eigenlijk de avond vooral hosten en de sfeer zetten. Dat vind ik in die zin veel meer ontspannen dan wanneer ik binnenkort weer try-outs van mijn eigen materiaal heb. Ik heb ook plezier in het hosten, maar ik zeg wel altijd: “Er is een ding wat ik leuker vind dan MC’en, en dat is niet MC’en (en dus zelf performen).” Als presentator heb je toch de verantwoordelijkheid de show op te bouwen, en als het echt leuk wordt, geef je de microfoon door aan de eerste comedian. Verder moet je ook blijven opletten of er iets in de show is waar je terug op kan komen wanneer je tussentijds weer het podium op moet, dus je staat wel de hele avond aan.”
Ambities
“Mijn ambitie is niet: ‘ah ik wil net zo groot worden als Jochem Meijer,’ of iets dergelijks. De voorstelling die ik nu ga maken wordt volgens mij wel de beste die ik tot nu toe heb gemaakt, hij wordt ook veel gelaagder. Het doel is voor mij meer: beter worden in mijn vak. Ik denk ook dat als het lukt om beter te worden, die doelen waar ik minder waarde aan hecht vanzelf worden volbracht. Ik zou het bijvoorbeeld heel leuk vinden om in de Kleine Komedie te staan, maar mijn doel is eigenlijk om een show te maken die zó goed is, dat de Kleine Komedie mij boekt. Je doet dit uiteindelijk omdat je het leuk vindt. Tegenwoordig vind ik ook zelfexpressie steeds belangrijker. In mijn nieuwe show zit bijvoorbeeld veel meer van mezelf.
Ik vind het fijn om mezelf uit te drukken als ‘kunstenaar’, maar ik denk ook dat als je niks van jezelf laat zien het publiek dat aanvoelt. Het publiek kan best goed voelen: dit heeft hij echt meegemaakt, dit is waar, en dit niet. Maar goed, ik was daar vroeger wel minder mee bezig. Mijn eerste comedy special heette bijvoorbeeld ‘zomaar’ en daarin was mijn doel meer gewoon een uur met grappen vullen, dat je eigenlijk niet om de humor heen kan. En de show daarna heette ‘geen punt’, omdat ik geen punt maakte. In deze show die ik nu maak ben ik veel bewuster bezig een verhaal te vertellen, en een eventueel onderliggende boodschap te communiceren. Er gebeurt heel veel in de wereld waar ik wat van vind, dat bespreek ik ook veel in mijn radiocolumn, en ik vind het wel belangrijk om dat aan te snijden in mijn materiaal. Wij kunnen als comedians natuurlijk relatief serieuze boodschappen, makkelijker communiceren via een grap. Als het ware een pil in een hap appelmoes of jam. Het is wel lastig om het juiste midden te vinden tussen een leuke avond uit voor de mensen verzorgen, en dingen kunnen zeggen die ik belangrijk vind en duidelijk wil maken.”
Comedy, cartoons en bokbier: Amersfoort viert het Kwoktoberfest:
