Hoe is het voor jou dat het laatste seizoen van “Oogappels” er bijna op zit?
‘Ja, dat is wel heel bijzonder eigenlijk. Je voelt aan alles dat de draaidagen een beetje bezwangerd zijn van dat gevoel van: “Dit is de laatste.” Ik heb nu al een paar keer meegemaakt dat ik met iemand aan het draaien ben, de scènes opneem, en dan komt er aan het eind een bos bloemen binnen. Dan is dat de laatste dag van diegene, dat is heel bijzonder. Ik vind het ook oké. Ik ben niet heel verdrietig dat het ophoudt, hoewel ik het altijd heel erg leuk heb gevonden. Ik denk dat het goed is om ergens mee op te houden voordat het niet meer leuk is, ook voor de kijker.’

Zijn er dingen die je gaat missen aan “Oogappels”?
‘Wat zo fijn is, is dat je de rol zo goed kent. Dus dan voelt het heel vanzelfsprekend als je die scènes speelt. Dan ben je niet meer zo erg op zoek naar hoe je het moet doen. Ik denk dat ik dat soms zal missen: het gemak en de zekerheid waarmee je op de set staat.’

Wat zijn grappige momenten die je zijn bijgebleven?
‘Wat ik altijd heel grappig vind, is als Will Koopman, de regisseur, voordoet hoe ze de scène wil. Daar word ik altijd zo vrolijk van. Dan moet ik bijvoorbeeld de gang in lopen en omhoog grijpen als Lieke, de dochter van Merel, naar beneden komt, en dan doet ze dat voor: “En dan loop je hier en dan zeg je: oh, dan komt mijn dochter naar beneden.” Dat vind ik altijd heel grappig.

Ik heb ook heel vaak de slappe lach gehad met Thor Braun en Ramsey Nasr bijvoorbeeld. Wat misschien ook leuk is om te weten, is hoe we de scènes opnemen: alle scènes die zich afspelen in het huis van Merel worden namelijk op één dag gefilmd. We nemen dan bijvoorbeeld eerst een scène op uit aflevering één, daarna één uit aflevering twee, en vervolgens twee scènes uit aflevering drie. Dit betekent dat we de hele dag door van kleding wisselen. Dat zijn melige dagen. Iedereen wordt helemaal misselijk van al het eten, want we zitten ook de hele dag aan tafel. Ja, dat is heel melig. Het waren wel echt  leuke draaidagen.’

Welke scène uit “Oogappels” heeft de meeste indruk op je gemaakt?
‘Deze scène kan ik me in ieder geval goed herinneren: de scène waarin Erik, mijn man destijds, zegt dat hij bij me weggaat.’

Wat maakte dan zo’n indruk op jou in die scène?
‘Ik heb dat zelf gelukkig nooit meegemaakt, maar ik voelde wel een soort van: als je dat overkomt, dan kom je in een soort zwart gat. Die scène was ook heel mooi gefilmd, dus het was ook een soort zwart gat waarin ze achterbleef.

Maar er zijn veel scènes. Ik vond bijvoorbeeld de scène waarin ik mijn baas uitfoeter omdat hij mij minder betaalt dan mijn mannelijke collega echt heel leuk om te doen. Ook omdat ik daar iets van mezelf in kon leggen, want ik weet dat het zo is in de wereld, dat mannen over het algemeen meer verdienen dan vrouwen. Dus ik vind het goed dat dat in de serie zit.’

Wat was je beeld van Amersfoort voordat je begon met “Oogappels”?
‘Ik kende het al een beetje. Roel, mijn man, is daar veel geweest als jong mens, omdat hij in Soest woonde. Dus ik kwam er weleens. Ik vond het wel een hele leuke stad. En dat vind ik nog steeds eigenlijk. De mensen zijn ook ontzettend aardig als wij daar draaien.’

Als je nu terugblikt op “Oogappels”, wat zal je  bijblijven?

‘Wat ik echt geweldig vond, was het zwemmen in dat meertje. Dat vond ik zo mooi daar. Dat is aan de rand van Amersfoort en het is daar zo bosrijk. Er is ook weleens iemand geweest die zei: “Ah, wij noemen dat nu het Merel-meertje.” Haha, het meertje van Merel.

En dat was ook een van de meest hilarische dagen. Toen we daar voor de tweede of derde keer gingen draaien, was er in dat seizoen ineens een scène waarin een man daar ging zwemmen, wat Merel heel irritant vond. Toen bleek dat dat meertje veel te ondiep was geworden door de warme zomer. Dus we konden daar helemaal niet meer draaien, maar dat wisten we niet van tevoren. Het was heel grappig: we moesten zwemmen in een meertje dat maar tot onze kuiten kwam. Dus dat kon helemaal niet. Wat hebben we gelachen toen. De scène moest uiteindelijk verplaatst worden. Ik hoop wel dat het water nu weer wat dieper is voor de mensen.’