AMERSFOORT – Tijdens de kerstdagen komen families bij elkaar, om uitgebreid te eten of om iets anders te doen met elkaar. Voor de meeste mensen lijkt dit zo vanzelfsprekend dat er niet wordt stilgestaan bij de keerzijde van kerst: families en gezinnen onder de armoedegrens die zich niks extra’s kunnen veroorloven tijdens deze periode. Bij het zien van het overvloedige eten in andere huiskamers hebben deze gezinnen het gevoel dat er iets mist. Daarom bezorgt Rocking Up X-Mas dit jaar in Amersfoort 250 gezinnen onder de armoedegrens een onvergetelijke kerst.
Rocking Up X-Mas wil gezinnen in armoede tijdens kerst een handje helpen. Dit doen zij dit jaar in onder andere Amersfoort door deze gezinnen een luxe driegangenmaaltijd te geven, samen met cadeautjes voor het hele gezin en een ontbijt. Elk jaar organiseert Rocking Up X-Mas dit initiatief in een aantal steden en sinds 2020 ook in Amersfoort, waar Hans Keijmel de locatiemanager is. Hij vertelt zijn verhaal, over hoe hij op dit idee kwam en hoe Rocking Up X-Mas een groot succes werd in Amersfoort.
Jong geleerd, oud gedaan
‘Van mijn elfde tot zeventiende was ik redelijk actief in de kerk. Mijn ouders ook, die deden daar veel vrijwilligerswerk. Toen had ik al het idee dat ik later ook zoiets wilde organiseren. Ik was zeventien en de kerk organiseerde een kerstactie. Eigenlijk begon het daar al. Ik verkocht ook altijd spulletjes voor een goed doel. Ik werd daar zo fanatiek in, dat ik samen met Jenny (een vriendin, red.) spulletjes ging verkopen voor het goede doel. We maakten er een grote actie van en haalden toen 5000 gulden op. Dertig jaar geleden was dat een heleboel geld. We brachten dat weg naar de zwerversbus in Utrecht, een bus die rondrijdt en zwervers eten en drinken geeft. Die mensen die dat kregen, waren er zo blij om. Dat vond ik fantastisch om te doen.
Ik werd ouder en ging studeren. Op zo’n leeftijd, als je negentien bent, dan begint je leven pas en ben je met heel andere dingen bezig. Ik heb kinderen gekregen, heb in Engeland gewoond en kwam in 2018 terug naar Nederland. Mijn oudste kind was toen dertien. Dat was het moment dat ik weer begon na te denken over zo’n soort initiatief. Ik liep jaren rond met het idee om iets voor een ander te doen tijdens kerst, maar het was lastig om deze mensen te vinden. Niet iedereen loopt rond met het verhaal dat ze het moeilijk hebben of hulp kunnen gebruiken. Op een gegeven moment was ik van plan om met mijn moeder eten te koken voor mensen die het niet zo goed hebben. Zoek maar twintig man die bij mij aan de tafel komen zitten eten met kerst, die ga je helemaal niet vinden. Dat was dus ook geen oplossing.’
Coronatijd
‘Uiteindelijk kwam ik via een vriendin Rocking Up X-Mas tegen. Ik heb toen stagegelopen in Ede, dat was één van de locaties waar het werd georganiseerd. We bezorgden destijds bij vijftig gezinnen de kerstmenu’s met cadeautjes erbij. We deden het toen al anoniem. Dat vind ik eigenlijk het leukste, je belt aan en degene die het pakket ontvangt kan de gever niet bedanken, dus dan bedanken ze degene die aan de deur staat maar. Die gezinnen verwachten het ook niet, het is een hele aparte ervaring.
In 2020 zijn we in Amersfoort begonnen. We hebben het toen wel anders gedaan. Het eten werd in een school georganiseerd, het was een gezellige dag met vrienden en familie. Het volgende jaar kwam corona erbij. Ons team bestond toen uit dertig man die allemaal in één ruimte, allemaal met mondkapjes op, de menu’s en cadeautjes in moest pakken. Dat ging eigenlijk niet, dus zijn we naar een andere locatie verhuisd die iets groter was. In 2022 zijn we weer uit gaan breiden. We hebben 190 gezinnen verrast. Dan moet je echt gaan denken wat er precies moet gebeuren. 190 dozen op rij, dat paste niet op de huidige locatie, daar heb je echt heel veel ruimte voor nodig. We zijn verhuisd naar het Eemklooster, die voor ons leeg werd gehaald.’
Toekomstplannen
‘Dit jaar willen we 250 pakketten bezorgen. Dat zijn serieuze aantallen, je moet eigenlijk een beetje gek zijn om dit te organiseren. Je wordt bekender, mensen zetten je in de krant. Er zijn zo veel vrijwilligers dat ik dit jaar tegen zeven van hen heb gezegd dat het gewoon vol zit. Dat is jammer, want ik wil een breed initiatief neerzetten. Het gaat mij erom dat vrijwilligers met elkaar iets doen. De eerste jaren waren het kennissen en vrienden die meehielpen, maar nu zijn het mensen van daarbuiten. Mensen die over het initiatief hebben gelezen of het op sociale media hebben gezien. Ik wil niet zeggen dat er vriendschappen ontstaan, maar de vrijwilligers zijn wel altijd positief over hoe de dag is verlopen en houden contact. Sommige vragen aan het einde van de dag zelfs welke dag de actie volgend jaar is.
Ik heb me wel eens zorgen gemaakt over het budget. Toen wilde ik er bijna mee stoppen, maar uiteindelijk is het gelukt, met veel meer geld dan verwacht. Het fijnste is dat je een basis hebt waar je op voort kunt bouwen, dat willen we ook gaan doen. We denken na om het initiatief bij ouderen te brengen en ook wat tijd met hen door te brengen. Maar dat is weer voor de toekomst.’
