Ik kan pas weer rustig slapen als ik dé perfecte stageplek heb gevonden. Een passende, echt iets voor mij: een droomstage. Net als al die SvJ’ers op LinkedIn… 

Afbeelding: Mette Woolthuis

Tijdens mijn zoektocht naar dé perfecte stage, moet ik mezelf plots serieus nemen in dit vak. Toch staart er, als ik in de spiegel kijk, nog geen journalist terug. Wat zie ik dan wel? Een student met veel enthousiasme, maar ook met twijfels: ben ik wel goed genoeg? Weet ik eigenlijk wel wat ik wil? 
Maar goed, tijd om aan mijn zelfbeeld te werken, is er niet. In februari moet deze journalist namelijk al échte journalisten op een échte redactie omverblazen met haar talenten. Dus gooi ik als wanhoopsdaad mijn LinkedIn vol met mijn beste producties, net als iedere andere stagezoekende SvJ’er op dit moment. Mochten we een connectie hebben; mijn excuses voor mijn spam aan content. Ik probeer heus niet op te scheppen, maar mijn toekomst te redden.  

Volgens onderzoek van het Trimbos-instituut uit 2023 ervaart 62% van alle studenten in het hoger onderwijs prestatiedruk vanuit zichzelf. De grootste oorzaak: sociale media. Dat is voor mij geen verassing.
Vroeger waren het de perfecte plaatjes op Instagram waar ik onzeker van werd, maar nu is het de LinkedIn de app waarvan de moed me in de schoenen zakt (dan weet je echt dat je ouder wordt). Vol jaloezie scrol ik langs de berichten van medestudenten: Iemand vertelt trots een baan aangeboden te hebben gekregen na een stage bij de NOS. Een andere student woont voor een halfjaar in New York, om mee te draaien op de redactie bij Erik Moutaan van RTL Nieuws. En de derde post is van een SvJ’er die de Tweede Kamer heeft bereikt met een reportage voor haar stage bij Nieuwsuur. Begrijp me niet verkeerd, die studenten verdienen het om hiermee te pronken. Maar hoe meer ik scrol, hoe harder mijn onzekerheid fluistert: ‘Waarom lukt het jou niet? Wat doe jij verkeerd?’ Voor ik het weet, glijd ik steeds verder uit mijn bureaustoel. 

Gelukkig is m’n huisgenoot, en mede journalistiek student, er om me op te vangen. Ik leg haar uit hoe ik tot diep in de nacht LinkedIn afstruin en steeds opnieuw de perfecte motivatiebrief probeer te schrijven. Ze schiet in de lach. ‘Joh, leg er niet zo’n druk op, Met. Ik heb gewoon een leuke stage bij een televisieprogramma gedaan. Of ik daar echt iets mee wil? Geen idee. Maar ik heb een geweldig halfjaar gehad, en dat telt.’ 

Misschien heeft ze wel gelijk. Misschien is dit juist het moment om mezelf wat minder serieus te nemen. Om te genieten van het feit dat die volwaardige journalist nog niet in de spiegel staat. Wie weet zie ik haar over een paar maanden wél terug in mijn reflectie. En als dat niet zo is? Dan zie ik tegen die tijd hopelijk iemand die durfde te proberen, te leren, en te groeien. Dat is ook wat waard.  

Tips zijn welkom 
Kijk hier (https://www.youtube.com/watch?v=zdwpso4sRjY) als je wilt weten wie er in de redactie van SVJmedia zitten. Mail ons svjmedia@hu.nl als je leuke tips hebt voor ons en als het jou ook leuk lijkt om in de toekomst ook (video)verhalen te maken voor dit platform voor en door jonge journalisten van de School voor de Journalistiek Utrecht.