CULEMBORG – In het theatercafé van de Fransche school exposeert Kim Verschoor haar kunstwerken, die op basis van beelden zijn omgezet in de door haar genoemde geometrische abstracte kunst. In dit gesprek vertelt zij ons meer over de inspiratie achter haar werk en de ontwikkeling van haar kunstenaarschap.
Door: Myrthe Buijs
Van bedrijfsleven naar kunstenaarschap
‘Ik ben Kim (45) en ben van jongs af aan gefascineerd door regelmaat en herhaling. Als klein meisje vond ik het altijd al interessant hoe een straat werd gelegd, door de patronen die daarin ontstonden. In mijn gedachten ben ik voortdurend bezig met ordenen en tellen, en dat vertaal ik vaak naar nieuwe beelden.
Eerst heb ik onderwijskunde gestudeerd en tien jaar in het bedrijfsleven gewerkt. Op een gegeven moment kreeg ik hersenvliesontsteking en stond mijn leven volledig op zijn kop. Toen stelde ik mezelf de vraag of ik dit nog wel zo wilde doen, aangezien mijn droom als kind al was om naar de kunstacademie te gaan. Naast mijn baan heb ik deze studie in deeltijd afgerond. In 2019 heb ik de overstap gemaakt: ik zegde mijn baan en daarmee al mijn financiële zekerheden op om volledig voor het kunstenaarschap te gaan. Tot de dag van vandaag ben ik blij dat ik mijn gevoel heb gevolgd.’
Expositie in de Fransche school
‘Ik exposeer tot en met 1 december een aantal van mijn werken in het theatercafé van de Fransche School. Ze zijn te bekijken tijdens de openingstijden van het theater. Vanuit de Kunstroute Culemborg kregen andere kunstenaars en ik te horen dat de Fransche School het leuk vindt om een doorlopende expositie te tonen in hun theatercafé. Er werd gevraagd wie er mee wilden doen, en dat leek mij een mooi initiatief.
Ik heb geen nieuwe kunstwerken gemaakt, maar wel bewust gekeken welk werk ik daar het liefst wil tonen. Het theatercafé heeft zwarte muren en is niet erg groot, dus ik heb mijn best gedaan kunstwerken te kiezen die daar het beste tot hun recht komen.’
Kim haar aanpak
‘Als ik mijn kunstwerken zou moeten omschrijven, begint het vaak bij patronen op straat, steigers bij een gebouw, badkamertegeltjes of mozaïek. Ik vind het interessant om met ruwe materialen zoals beton te werken, omdat dit een rauwe uitstraling geeft. Soms verf ik het dan knalroze voor een ander effect.
Onlangs heb ik een groot werk van gips gemaakt. Ik vind het fascinerend dat alle stukjes net iets van elkaar verschillen, waardoor er diepte en schaduw ontstaan. Ook heb ik gewerkt met kleine hekjes uit de tuin van mijn ouders en daar een nieuw hekwerk mee gecreëerd.
Ik ben begonnen met 2D-werk, vooral zeefdrukken op papier en shirts. De laatste jaren ben ik steeds meer naar 3D gegaan en merk ik dat mijn werken steeds groter worden. Ter inspiratie maak ik op straat veel foto’s, kijk ik op Instagram en sla ik veel beelden in mijn hoofd op om vervolgens in mijn atelier mee te experimenteren. Vaak ga ik met materialen en vormen spelen, en zo ontstaat er uiteindelijk een nieuw project.’
Bouwt haar eigen werkplek
‘Vroeger had ik een kamer op zolder waar ik aan mijn projecten werkte. Later heb ik samen met vier anderen een kunstenaarscollectief opgezet in een oude fabriek in Culemborg. Het idee was dat het een culturele broedplaats zou worden waar allerlei kunstenaars samen toffe dingen konden doen. Ik had daar een tijdje een atelier, maar was zoveel bezig met het opzetten van het collectief en allerlei randzaken dat ik uiteindelijk mijn eigen schuur heb verbouwd tot atelier.
Als ik iets niet zelf kan maken door te weinig middelen, ga ik samenwerkingen aan met anderen. Zo ben ik de laatste tijd veel aan de slag geweest met klei, dat ik afmaakte in een oven bij iemand anders thuis. Daarnaast heeft een decorbouwer een stellage voor mij gebouwd waarop ik mijn werk kan presenteren.’
Kunst maken uit passie
‘Sommige werken zijn voor mij zo belangrijk dat ik het jammer zou vinden ze te verkopen, omdat ik er trots op ben. Tegelijkertijd ben ik blij als een werk bij de juiste persoon terechtkomt. Mijn kunst is niet heel gangbaar en ik ben nog altijd zoekende naar mijn doelgroep. Mijn belangrijkste uitgangspunt is dat ik kunst maak puur omdat het gemaakt moet worden, wanneer het werk verkocht wordt is dat een mooie extra.
Toen ik net begon, maakte ik veel verschillende dingen en was ik nog zoekende. Op dit moment is mijn werk steeds meer toegespitst op geometrisch abstracte kunst, en dat is de richting waar ik nu bewust mee verder ga.’
In deze audioreportage ging Tyron Bryson langs in het Theatercafé van De Fransche School in Culemborg. Hij vroeg bezoekers naar hun mening over de kunst van Kim Verschoor.
