Culemborg – Elke zaterdag en zondag in oktober vertelt Dorothee Höppner op Werk aan het Spoel over de dynamiek van water en natuur. Samen met haar schoonzus organiseert ze er workshops en exposities.
Door: Mik Bierhaalder
Ik ben Dorothee Höppner, ik ben geboren in Düsseldorf in Duitsland in 1970. Ik zat op de vrije school dat is een kunstgerichteschool in Duitsland. Daarna heb ik landbouwtechnische assistente gestudeerd maar toen ik dat heb afgerond heb ik het roer letterlijk omgegooid en ben ik gaan varen. Samen met mijn man haalde ik uiteindelijk ook mijn binnenvaartpapieren. Dat had ik nooit bedacht toen ik van school kwam. Toen hebben we ook echt een aantal jaren op zee gevaren, dus onze kinderen zijn ook op zee opgegroeid totdat ze naar school moesten.
Ik ben dus erg geïnspireerd door water, omdat ik schipper ben eerst op de zeevaart en de laatste jaren nu op de binnenvaart. En ik ben ook erg geïnspireerd door natuur. Omdat als ik weer aan het land ben, aan de wal wil eigenlijk altijd naar buiten, wandelen en dingen in mijzelf opnemen. Maar als ik op het land ben wil ik terug naar het water en op het water denk ik ook van ik wil weer het water op.
Die verstrengelingen en die tegenstrijdigheden dat probeer ik uit te beelden. Ik probeer het water uit te beelden met verschillende kleuren. Geel en wit met bruisend wol en zeewieren wat in het water mee heen en weer spoelt. Ik heb ook een obsessie met steenstapels. De symboliek daarvan is dat het de weg laat zien, de veilige weg. En door mijn steenstapels symboliseer ik dat je je eigen weg kan kiezen, je veilige weg. Ik wilde eigenlijk mijn verhaal vertellen. Ik wil de bezoekers vertellen van ga je eigen weg, heb het lef om dat te doen en ook de tegenstrijdigheid van het varen op het water. En het verschil met het leven aan de wal. En mijn doel is eigenlijk om mensen te inspireren. Van stroom lekker door de expositie heen, neem het in je op. Ik hoop ook dat het vragen oproept bij de mensen, en dat ze zelf ook over nadenken.
Ik vind het heel fijn om in gesprek te gaan. De expositieruimte is niet zo groot dus dat maakt het makkelijker om in gesprek te gaan en het maakt het persoonlijker dus dat is heel fijn. De gesprekken die je aangaat met bezoekers kunnen heel verrassend zijn. Je weet nooit wie er binnenkomt. Er kunnen hele persoonlijke verhalen komen dat je denkt van oké dat had ik nooit verwacht. Er waren ook de hele dag mensen waarmee ik in gesprek was. En ik sta hier nog drie weekenden dus ik kan mij nog verheugen op drie van zulke momenten.
Ik geef natuurlijk ook nog een workshop en ik vind het fijn als je na een workshop wel met iets naar huis gaat. Dus ik had bedacht dat iedereen zijn eigen stapelsteen zou maken van wolvilt, want dit kan in een halve dag gemaakt zijn. De mensen kunnen dan echt ervaren hoe het is om het materiaal in je handen te ervaren. En de mensen zien hoe het voor mij is om het te maken wat hen nog meer het laat begrijpen.
In deze audioreportage van Fem Brouwer is ze aanwezig bij Werk aan het Spoel. Hier geeft Margriet Mastenbroek haar expositie. In de reportage hebben ze het over Margriet haar jeugd en lopen ze samen langs de expositie.
