In de wereld van politieke communicatie botsen traditie en sociale media. Terwijl partijen voorzichtig zijn met uitspraken, onthullen cijfers enorme uitgaven in 2022.
Vele politieke partijen lijken vast te houden aan traditionele communicatiemethoden en vermijden krachtige uitspraken om een zo breed mogelijk publiek tevreden te stellen. Dit resulteert echter in oppervlakkige betrokkenheid en kiezers die snel van standpunt wisselen. Social media is niet alleen een platform om inhoud te delen, maar ook een uitnodiging tot dialoog en betrokkenheid. In een wereld waarin we meer verbonden zijn dan ooit, kunnen deze gesprekken leiden tot loyale volgers en waardevolle inzichten (DPG Media Privacy Gate, z.d.).
Aan de andere kant onthullen indrukwekkende cijfers de bedragen die politieke partijen hebben uitgegeven aan social media campagnes in 2022. D66 en GroenLinks springen eruit met respectievelijk €446,5 duizend (17,85%) en €430,9 duizend (17,23%). Kijkend wie het minst heeft uitgegeven dan komen we op de ChristenUnie met €56 duizend (2,24%) en JA 21 met €48,2 duizend (1,93%) (Ariens, 2023) zie figuur 1.
Het is mogelijk dat het tijd is om de discussie te verplaatsen van financiële uitgaven naar de kwaliteit van de interactie op social media. Het lijkt erop dat oprechte gesprekken, zelfs met minder financiële middelen, een krachtiger instrument kunnen zijn dan overmatige investeringen in sociale platforms. Het verhaal van 2,5 miljoen euro aan campagnes en het belang van eerlijke politieke dialoog komen samen in dit intrigerende kruispunt van communicatie en financiën. Het is een uitdaging voor politici en marketeers om de juiste balans te vinden, want de impact van social media in de politiek mag niet worden onderschat.
Figuur 1 Uitgaves aan social media per politieke partij in 2022
Verantwoording dataselectie en analyse
De data voor dit artikel is gebaseerd op twee bronnen, namelijk een artikel van Frankwatching en een publicatie van de Volkskrant. De eerste bron verschafte inzicht in het potentieel van social media voor politici, terwijl de tweede bron concrete gegevens bood over de financiële uitgaven van politieke partijen aan sociale media advertenties in Nederland. De combinatie van deze twee bronnen biedt een solide basis voor de data en de inzichten in dit artikel met betrekking tot de rol van social media in de politiek.