Op 8 september 2025 barst een protestgolf los in Nepal die de regering compleet verrast. Wat begint als verontwaardiging over een social mediaverbod escaleert snel in geweld, politieke crisis en een openbaring van diepe frustraties binnen de samenleving, vooral onder de jongere generatie.

Voorafgaand
De regering besluit op 4 september om 26 socialmediaplatforms, waaronder Facebook, WhatsApp, YouTube, Instagram en X, te blokkeren. Volgens de autoriteiten voldoen de platforms niet aan registratie- en toezichtverplichtingen, maar veel burgers zien dit als een aanval op vrije meningsuiting. Jongeren, die sinds de coronacrisis steeds meer afhankelijk zijn van sociale media, reageren fel.
Bovendien stapelen frustraties zich op: corruptie, nepotisme en het gevoel dat de politieke elite structurele verbetering systematisch laat liggen. Voor veel Gen Z’ers vormt dit een breekpunt.

Daarbij kwam de bredere onvrede richting politieke leiders: corruptie, nepotisme, weinig structurele verbetering in economische kansen en het idee dat de politiek keer op keer tekortschiet. Voor veel Gen Z’ers was dit geen verrassing, maar wel het breekpunt.

8 september: Genoeg is genoeg.
Op 8 september stromen de straten van Kathmandu en andere Nepalese steden, waaronder Itahari en Pokhara vol met jonge demonstranten. Voor velen is het verbod op 26 social mediaplatforms de directe aanleiding, maar de woede zit dieper: corruptie, nepotisme en het gevoel dat de politieke elite hen al jaren in de steek laat.

https://uploads.knightlab.com/storymapjs/57bd357664ccaeb0baab4069ab3bbc6e/nepalg/index.html

Groepen demonstranten trekken richting het parlementsgebouw. De politie plaatst barricades, gebruikt waterkanonnen en vuurt traangas af. Enkele groepen breken de barricades door en chaos breekt uit.
.

Getuigen melden dat de politie niet alleen rubberkogels gebruikt, maar ook met scherp schiet. Tegen de avond zijn er minstens 19 mensen omgekomen en honderden gewond geraakt.

De regering reageert met een avondklok en legerpatrouilles in de hoofdstad. Maar in plaats van de protesten neer te slaan, wakkert het politiegeweld de woede alleen maar verder aan. Wat begon als een roep om vrijheid van meningsuiting, groeit in één dag uit tot een openlijke strijd tegen het hele politieke systeem.

9 september: het vuur bereikt de politiek
De volgende ochtend verzamelen groepen jongeren zich opnieuw bij het parlementsgebouw. De spanning in Kathmandu is voelbaar; de stilte is gespannen, maar de woede kookt onderhuids. Groepen jongeren verzamelden zich opnieuw in de buurt van het parlementsgebouw. Waar de dag ervoor al harde confrontaties plaatsvonden, escaleert de situatie nu volledig.

Het gebouw, symbool van de politieke macht, wordt aangevallen. Kort daarop breekt er een grote brand uit in het parlementsgebouw. Beelden van vlammen die uit de ramen slaan en rook die boven de stad hangt, gaan de wereld rond. Voor veel Nepalezen is dit het ultieme teken dat de kloof tussen burgers en leiders onhoudbaar is geworden.

De regering, in paniek en onder immense druk, kondigt nog dezelfde dag aan dat het social mediaverbod wordt ingetrokken. Daarnaast stapt de minister van Binnenlandse Zaken Ramesh Lekhak op en vlucht hij de stad uit. Er word een onafhankelijk onderzoekscomité aangekondigd om het politieoptreden en de dodelijke slachtoffers te onderzoeken.

Internationaal regent het veroordelingen. Mensenrechtenorganisaties spreken van buitensporig geweld door de autoriteiten en eisen gerechtigheid voor de slachtoffers. Binnen Nepal zelf blijft de sfeer gespannen: velen vragen zich af of de gebeurtenissen van 8 en 9 september eenmalig zullen zijn, of dat dit het begin is van een bredere volksbeweging.

Slot: Generatie Z in opstand
De gebeurtenissen van 8 en 9 september tonen een pijnlijk beeld: een samenleving waarin jongeren zich niet gehoord voelen en pas serieus worden genomen nadat het geweld escaleert. Het social mediaverbod word weliswaar teruggedraaid, maar de doden, de gewonden en het brandende parlementsgebouw hebben diepe littekens achtergelaten.
.

Voor Gen Z in Nepal markeren deze dagen het moment waarop zij hun stem luid en duidelijk laten horen koste wat kost. Wat resteert is de vraag of de politieke klasse van Nepal deze waarschuwing serieus neemt, of dat het land zich moet voorbereiden op nog heviger protesten in de toekomst.