BILTHOVEN – In cultureel centrum Het Lichtruim vond een kleinschalige, maar indrukwekkende lezing plaats over een onderwerp dat vaak verborgen blijft: narcistisch misbruik. De lezing werd gegeven door Christine Hemel, docent, traumatherapeut, coach en ervaringsdeskundige. Voor een groep van twintig deelnemers deelde ze haar kennis én persoonlijke ervaringen over narcisme, met als doel helderheid te brengen én perspectief te bieden op herstel.

Hemel weet uit eigen ervaring hoe ingrijpend narcistisch misbruik kan zijn. Inmiddels helpt ze in haar praktijk – zowel online als offline – vrouwen die herstellen van dit type emotioneel geweld.

Waarom besloot u lezingen over narcisme te geven?

“Ik geef deze lezingen omdat ik zie hoeveel mensen vastlopen in verwarring, schuldgevoel en uitputting na een relatie met een narcist. Ik wil laten zien dat herstel wél mogelijk is en dat je stap voor stap weer rust en zelfvertrouwen kunt opbouwen.”

Wat hoopt u dat bezoekers vanavond vooral meenemen naar huis?

“Dat ze niet alleen zijn – dat is echt het allerbelangrijkste. En dat hun gevoel klopt. Veel mensen gaan twijfelen aan hun eigen waarneming, terwijl die twijfel vaak juist door manipulatie is ingegeven. Ik hoop dat iedereen vanavond met meer helderheid vertrekt, én met handvatten om betere grenzen te stellen en weer kracht in zichzelf te vinden.”

Waarom is narcistisch misbruik zo lastig te herkennen?

“Omdat het meestal heel subtiel begint. De manipulatie en verwarring sluipen er langzaam in, waardoor je gaat twijfelen aan jezelf. En omdat er ook goede momenten zijn, blijf je hopen dat het beter wordt. Dat maakt het extra verwarrend.”

Welke misvatting over narcisme komt u het vaakst tegen?

“Dat narcisten altijd openlijk agressief of dominant zijn. Dat beeld klopt niet. Vaak is het veel geraffineerder – emotionele manipulatie, passief-agressief gedrag. En dat slachtoffers ‘zwak’ zouden zijn: dat is een misvatting. In werkelijkheid zijn ze vaak juist enorm loyaal, empathisch en sterk.”

Als iemand zich herkent in wat er vanavond is verteld, wat zou dan een eerste stap kunnen zijn?

“Erken wat je voelt, zonder het meteen weg te praten of te relativeren. Dat is al een moedige eerste stap. Praat erover met iemand die je vertrouwt, iemand die echt luistert. En begin met het stellen van kleine grenzen. Herstel begint bij jezelf serieus nemen.”

De lezing eindigt met een warm applaus en een zichtbaar opgeluchte zaal. Voor veel aanwezigen was het een stap richting herstel – of op z’n minst een bevestiging: ik ben niet alleen.

Shriya Ramsahai maakte een reportage van de lezing.