Van jongs af aan is Elfriede van Nunen bezig met taal. Nu geeft ze een workshop taal en poëzie in onder andere De Bilt.
Frans
“Ik heb altijd al wel iets met taal gehad. Het waren op school altijd de vakken waar ik goed in was en die ik leuk vond. Omdat iedereen al Engels kan koos ik voor Frans. Ik houd van zingen en Frans is een mooie taal om te zingen, daarom heb ik voor Frans gekozen. Eerst wou ik vertaler worden, maar ik ben uiteindelijk docent geworden, dat paste toch net wat beter bij me. Ik heb een jaar op de middelbare school lesgegeven maar ik vond de pubers niet leuk. Volwassenen zijn veel leuker om les te geven, die willen echt leren en dat vind ik veel fijner.”
Nonnen van Vught
“Daarna ben ik gaan werken bij de Nonnen van Vught. De mensen daar betalen heel veel geld om de taal te leren dus die zijn echt ontzettend gemotiveerd. Je werkt daar ook één op één en dat zorgt altijd voor resultaat, dat maakt het werk zo dankbaar. Ik mocht daar helaas geen Frans geven want ze werken daar alleen met native speakers, dus ik gaf Nederlands.”
IDEA
“Ik wou na een tijdje wel weer wat nieuws en ben toen overgestapt naar IDEA, ik zat altijd aan de top van de markt, met bedrijven en mensen met veel geld. Nu zit ik aan de onderkant en dat vind ik eigenlijk veel mooier. Het is zo fijn om mensen te helpen die nieuw zijn in Nederland, die hun plek nog zoeken. Ik wil laten zien dat vluchtelingen juist heel graag willen. Ze willen leren, werken en meedoen. Sommige mensen volgen al Nederlandse lessen voordat ze überhaupt een status hebben, dat zegt gewoon zoveel over de motivatie die ze hebben.”
Poëzie
“De workshop taal en poëzie is ontzettend leuk en leerzaam, poëzie helpt mensen de melodie van de taal te horen. Rijm, ritme en klank maken leren niet alleen makkelijker, maar ook leuker. Met poëzie kun je de schoonheid van de taal laten zien. We lazen ‘Hendrik Haan uit Koog aan de Zaan’, dat is een oud gedicht vol lange a’s. Perfect om te oefenen met uitspraak.”
Deelnemers
“In de lessen komen mensen uit alle windstreken: Syrië, Oekraïne, Turkije, Duitsland, Engeland. En iedereen brengt iets mee. Tijdens de workshop in De Bilt kwam een Engelsman met ‘a mountain out of a molehill’, een Syriër vertelde de Arabische versie en we ontdekten dat elke taal zijn eigen ‘olifant van een mug’ heeft. Op zo’n moment voel je je toch wel verbonden, ook al spreek je nog niet dezelfde taal. De deelnemers zijn altijd positief over de workshop, dat maakt mij erg blij.”