Na een lange dag liggen we samen in bed. De koude lucht hangt nog in de kamer, maar zodra we onder de deken kruipen en elkaars warmte opzoeken verdwijnt die kou vrijwel direct. Een intens gevoel van verliefdheid dringt mijn lichaam binnen. De vlinders fladderen van mijn tenen tot aan mijn kruin. Met elke vezel in mijn lichaam wil ik bij haar zijn, dus probeer ik nog dichter tegen haar aan te kruipen. Zo dicht als ik kan. Het liefst wil ik me onder haar huid nestelen, zodat ik haar geen moment meer hoef te missen. Ik hoor haar zachtjes in mijn oor zuchten, haar aanwezigheid geeft mij de rust die ik mijzelf niet altijd kan bieden. De tevredenheid neemt steeds meer een plaats in mijn lijf. Terwijl we bijna in slaap vallen voel ik haar nog steeds dichtbij me. “Lekker dromen, liefje”, mompel ik halfslapend in haar oor. Er verschijnt een klein glimlachje op haar gezicht. Als ze zich naar mij toedraait, pak ik haar stevig beet. Zij is alles voor mij. Mijn geluk. En dat koester ik met alles wat ik heb.
Dan besef ik plots dat wij ‘anders’ zijn. Niet voldoen aan de norm. Omdat ik een meisje ben, dat ontzettend verliefd is op een ander meisje. En, als het aan het partijplan van de SGP ligt, ik geen gezin met haar mag stichten. Niet mag trouwen. Het liefst mijn seksualiteit zelfs onderdruk en die niet tot uiting breng. Dat de SGP anno 2021 nog steeds zo duidelijk iets tegen homoseksualiteit heeft, doet mij zeer. Meer dan zeer. Alsof ik in mijn eentje op het podium sta en door tienduizenden mensen tegelijkertijd word genegeerd. Buitengesloten.
Gelukkig leven wij in een democratie. En ik ben ervan overtuigd dat de SGP nooit zo groot wordt, dat zij dit en vele andere gruwelijke standpunten in de wet kunnen veranderen. Die democratie hebben wij mede te danken aan de Verlichting. Die Verlichting heeft ons ertoe gezet om meer zelf na te denken. De rede te gebruiken in plaats van het geloof. Het blijft voor mij lastig, dat er nog steeds mensen zijn die hun verstand bij God hebben neergelegd en met elk punt dat zij willen maken, de Bijbel als bron gebruiken.
Nu is de tijd van de verkiezingen aangebroken en heeft stemmend Nederland een belangrijke plicht te vervullen. Namelijk je stemrecht gebruiken op 17 maart. Ik wil mijn woord tot hen richten: alle achttienjarigen die voor het eerst mogen stemmen, ouderen die misschien wel voor de vijftiende keer stemmen en iedereen daartussenin. Probeer je die dag niet te laten beïnvloeden door overtuigingen en regels van anderen. Dit is jouw stem, stem doordacht en vastberaden en luister naar je gevoel en je gezonde verstand. Dan vertrouw ik erop dat de democratie haar werk zal doen.
Ineens hoor ik naast me: “Slaap je al?” Ik draai me om en zie het mooie gezichtje van mijn vriendin. Ze kruipt tegen me aan, ik pak haar opnieuw stevig vast en laat haar niet los. Nu niet, nooit niet. God. Wat ben ik blij dat die Verlichting er is geweest!