HILVERSUM – Met de start van de Gooise Pride Month in oktober is het de bedoeling om de zogenoemde Rainbow Community te vieren. De afgelopen jaren staat de Pride echter niet alleen in het teken van het vieren van diversiteit, maar ook van het vergroten van de acceptatie ervan. Dat is volgens Marco Altena, voorzitter van Stichting Gooi en Vecht Inclusief, de organisatie achter de Pride Month, een doel dat de afgelopen jaren steeds belangrijker is geworden.
‘Je ziet het gewoon veranderen: acceptatie neemt af en polarisatie neemt toe. Het zijn vreselijke woorden, maar dat is wel wat er aan de hand is’.
Uit cijfers van een onderzoek van de GGD blijkt dat onder jongeren de acceptatie van homoseksualiteit de afgelopen jaren enorm is gedaald. Dat speelt niet alleen in de grote steden, maar ook in de Gooi- en Vechtstreek. Het percentage jongeren dat homoseksualiteit accepteert, is significant gedaald van 78% naar 49%. Dat merkt Stichting Gooi en Vecht Inclusief en voorzitter Marco Altena, maar al te goed.
Waarom is de Pride Month zo belangrijk?
‘De Pride Month is hier zo belangrijk, omdat ik vind dat je op de plek waar je woont ook jezelf mag en moet kunnen zijn en dat is niet altijd zo’.
De stichting richtte zich eerst, en nog steeds deels, op de zachte kant: het faciliteren van ontmoetingen tussen mensen. Maar je merkt wel dat de wereld om ons heen snel verandert en niet altijd op een gezellige manier. Dat vraagt om meer focus op activisme. Die verandering maakt het nog belangrijker dat de Pride er is.
Op welke manier merkt de stichting dat de wereld verandert?
‘Je merkt het bijvoorbeeld doordat wij als stichting in de eerste twee jaar zo’n 500 Pride-vlaggen hebben verspreid onder bedrijven en inwoners. Nu moeten we mensen echt smeken om een vlag op te hangen. Het lijkt alsof de vlag in vijf jaar tijd ineens een “vies ding” is geworden.
Ook neemt het aantal vrijwilligers dat ons helpt bij de activiteiten af. Eerst stonden ze in de rij om te helpen; nu is dat echt minder. Daar zijn verschillende redenen voor: mensen durven minder te helpen of een vlag op te hangen. Ze zijn bang dat er iets gebeurt of dat de vlag bijvoorbeeld wordt gestolen. Die veranderingen zijn erg voelbaar. Als vijfkoppig bestuur wordt het steeds lastiger en is het steeds harder werken. Gelukkig zijn er partners in de stad die wél willen meewerken, zoals Museum Hilversum, waar de Pride dit jaar wordt geopend met een tentoonstelling,
Hoe probeert de stichting deze ontwikkeling tegen te gaan?
‘We hebben geprobeerd de vlag terug in de straten te krijgen door ze opnieuw op te hangen. Dat lukte niet, dus moest er een andere manier komen om de straten toch kleur te geven. Dan moet je als stichting iets activistiser worden. Zo is er bijvoorbeeld een Pride Walk georganiseerd, waarbij er met een groep door de straten van Hilversum wordt gelopen. Acceptatie en emancipatie bereik je niet in één dag of één walk, dus dat blijven we het hele jaar door doen.’
Is de betekenis en invulling van de Pride door de veranderingen anders dit jaar?
‘Als organisatie hebben wij het altijd belangrijk gevonden om een Pride Month te organiseren en diversiteit te vieren. Eerst was het een week, maar dat is inmiddels uitgegroeid tot een hele maand. Het vieren van diversiteit blijft onveranderd, maar de betekenis en het signaal dat de Pride nu afgeeft, zijn relevanter dan ooit, niet alleen in het Gooi, maar ook in heel Nederland.
Dat zorgt er wel voor dat de Pride meer activistisch is geworden, en dat vraagt om andere activiteiten. Zo wordt er voor het tweede jaar op rij een Pride Walk georganiseerd, op zaterdag 11 oktober. Vorig jaar liepen er zo’n 150 mensen mee. Zo’n walk geeft echt het gevoel: “nu zijn wij even in de meerderheid”, en dat hoor je ook terug bij andere deelnemers.
Naast de Pride Walk worden er in oktober nog verschillende andere activiteiten georganiseerd in en rondom het Gooi en Hilversum.’
Verslaggever Nadine de Vries is aanwezig bij de opening van de tentoonstelling I went to a holiday to the country you fled from in Museum Hilversum. Daar spreekt zij met fotograaf Iris Haverkamp Begemann en bekijkt zij de beelden die Haverkamp Begemann samen met Alejandra Ortiz heeft gemaakt.
